სანდრო გვალია

ალექსანდრე (სანდრო) გვალია (დ. 1913 — გ. 1982) — ქართველი მთამსვლელი, სამთო მოთხილამურე და მწვრთნელი. სპორტის ოსტატი (1949), საბჭოთა კავშირის სპორტის ოსტატი ალპინიზმში (1934). მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე.

სანდრო გვალია
დაბადების თარიღი	1913 თბილისი
გარდაცვალების თარიღი	1982
ეროვნება	ქართველი
საქმიანობა	მთამსვლელი სამთო მოთხილამურე მწვრთნელი

ბიოგრაფია

სანდრო გვალია 1933–34 წლებში მუშაობდა ყაზბეგის მეტეოროლოგიურ სადგურში. 1937 წელს, შოთა რუსთაველის იუბილესთან დაკავშირებით, ალპინისტ რამინ კვიციანთან და სხვა ალპინისტებთან ერთად ავიდა კავკასიონის ერთ-ერთი ცენტრალური ქედის დაუპყრობელ, ყინულოვან მწვერვალზე — ბეზენგის კლდეზე, შხარასა და ჯანღას შორის. მწვერვალს ალპინისტებმა შოთა რუსთაველი უწოდეს. სანდრო გვალიას დიდი წვლილი მიუძღვის საქართველოში ალპინიზმისა და სამთო-სათხილამურო სპორტის განვითარებაში. ხელმძღვანელობდა პირველ ასვლებს: ბანგურიანზე (1930), მთავარ შხარაზე, ვახუშტის მწვერვალზე (1933), რუსთაველის პიკზე (1937) და სხვა; 1930–40 წლებში მოაწყო მასობრივი ალპინიადები და სამთო-სათხილამურო ლაშქრობები კავკასიონის მთებში, სვანეთსა და რაჭაში. 1948 წლიდან იყო საკავშირო კატეგორიის მსაჯი. სპორტული კლუბების — „ნაუკა“ და „სპარტაკი“ წევრი. საერთაშორისო კატეგორიის მსაჯი და საქართველოს დამსახურებული მწვრთნელი. 1943 წელს სანდრო გვალიას გადაეცა წითელი ვარსკვლავის ორდენი.

ბიბლიოგრაფია

• მთა შოდა და მის წვერზე მეორეთ ასვლა, ტფილისი, 1932.