ვიკიპედია

ხელმწიფე

ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.

ხელმწიფე, ჴელმწიფე (ჴელი-უფლება და მწიფე-სრული) — ძველი ქართული იურიდიული ტერმინი, რომელიც თავდაპირველად აღნიშნავდა საზოგადოდ შემძლებელს, უფლების მქონეს, სრულუფლებიანს, აგრეთვე მმართველს, ხელისუფალს, ხოლო შემდეგში, XI–XII საუკუნეებში, მეფეს. საისტორიო წყაროებში იხსენიება ჴელ-წიფება — შეძლება, უფლება, გაბედვა. ჴელმწიფება — ძალაუფლება, ბატონობა. ჴელმწიფობა, მეფობა. ჴელმწიფეთა ჴელმწიფე - მეფეთ მეფე. საჴელმწიფო — სამეფო. მეფე „ჴორცის ჴელმწიფედ“ მიიჩნეოდა, კათალიკოსი კი „სულისა“. ჴელმწიფე მეფის მნიშვნელობით იხმარება ვახტანგ VI-ის სამართალში, ასევე ბერძნული და სომხური კანონების ქართულ ვერსიებში.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

ლიტერატურა

რედაქტირება
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ხელმწიფე“-დან