ძველი ქალაქი (იერუსალიმი)

ძველი ქალაქი (ებრ. העיר העתיקה, Ha'Ir Ha'Atiqah, არაბ. البلدة القديمة, al-Balda al-Qadimah) — 0,9 კმ² ფართობის კედელშემოვლებული ტერიტორია იერუსალიმში.[2] ქალაქის ამ ნაწილში რამდენიმე რელიგიის უმნიშვნელოვანესი რელიგიური ძეგლი მდებარეობს: იუდეველთათვისმორიას მთა და გოდების კედელი, ქრისტიანთათვისმაცხოვრის საფლავი, მუსლიმთათვის – კლდის გუმბათი და ალ-აქსას მეჩეთი.

ძველი ქალაქი იერუსალიმი და მისი კედლები*
იუნესკოს მსოფლიო
მემკვიდრეობის ძეგლი

ქვეყანა ისრაელის დროშა ისრაელი [1]
ტიპი კულტურული
კრიტერიუმები ii, iii, vi
სია [1]
რეგიონი** აზია
კოორდინატები 31°46′36″ ჩ. გ. 35°14′03″ ა. გ. / 31.77667° ჩ. გ. 35.23417° ა. გ. / 31.77667; 35.23417
გაწევრიანების ისტორია
გაწევრიანება 1981  (მე-5 სესია)
ნომერი 148
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში.
** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი.
იუნესკოს დროშა მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 148
ინგლ.რუს.ფრ.

ტრადიციულად, ძველი ქალაქი ოთხ არათანაბარ ნაწილად იყოფოდა, ამჟამინდელი დაყოფა კი XIX საუკუნეში განისაზღვრა.[3] დღეისათვის, ის იყოფა მუსლიმანურ, ქრისტიანულ, ებრაულ და სომხურ ნაწილებად. 1948 წლის არაბ-ისრაელის ომის დროს, ძველი ქალაქი მთლიანად იორდანიის მხარეს მოექცა. 1967 წლის ექვსდღიანი ომის დროს, როდესაც მაცხოვრის საფლავი ხელიდან ხელში გადადიოდა, ისრაელმა იერუსალიმის მთლიანი ძველი ნაწილის ოკუპაცია მოახდინა.

1980 წელს, იორდანიამ იუნესკოს შესთავაზა, რომ ძველი ქალაქი მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეეტანა.[4] ორგანიზაციამ ეს თხოვნა 1981 წელს დააკმაყოფილა.[5] უკვე 1982 წელს, იორდანიამ ძველი ქალაქის ამჯერად საფრთხის ქვეშ მყოდ ძეგლთა სიაში გადაყვანა მოითხოვა.[6]

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. http://whc.unesco.org/en/list
  2. Kollek, Teddy (1977). „Afterword“, რედ. John Phillips: A Will to Survive - Israel: the Faces of the Terror 1948-the Faces of Hope Today. Dial Press/James Wade. „about 225 acres“ 
  3. Ben-Arieh, Yehoshua (1984). Jerusalem in the 19th Century, The Old City. Yad Izhak Ben Zvi & St. Martin's Press, გვ. 14. ISBN 0312441878. 
  4. Advisory Body Evaluation (PDF file)
  5. Report of the 1st Extraordinary Session of the World Heritage Committee
  6. Justification for inscription on the List of World Heritage in Danger, 1982: Report of the 6th Session of the World Heritage Committee