ძამანარსექართლის მეფე, გურგენის შემდეგ (523–535). სპარსთა მომძლავრებისაგან შეწუხებული ძამანარსე, მეუღლე-დედოფალისა და დარბაზისერთა თანხლებით, კონსტანტინოპოლს ეწვია და კეისარ იუსტინიანეს კავშირი და მეგობრობა სთხოვა. კეისარი დიდი სიხარულით შეხვდა ამ თხოვნას და დიდძალი ძღვენითაც გამოისტუმრა სტუმრები; მაგრამ ბიზანტიასთან სიახლოვემ ვერ უშველა ძამანარსეს. სპარსელებმა ქართლში მეფობა გააუქმეს და „მარზპანობა“ შემოიღეს.[1]

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება