ქუდიანი ფეიქარა
ქუდიანი ფეიქარა[1] (ლათ. Ploceus cucullatus) — ფრინველი ფეიქარასებრთა ოჯახისა. მისი სხეულის სიგრძეა 15–18 სმ. გამრავლების პერიოდში მამლებს აქვთ კაშკაშა ყვითელი შეფერილობა. თავი და ფრთები შავი ფერისაა. დანარჩენ დროს დედალი და მამალი თითქმის ერთნაირად გამოიყურებიან.
ქუდიანი ფეიქარა | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
მამალი | |||||||||||||||
მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
ლათინური სახელი | |||||||||||||||
Ploceus cucullatus (Statius Müller, 1776) | |||||||||||||||
დაცვის სტატუსი | |||||||||||||||
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ IUCN 3.1 Least Concern : 22718921 | |||||||||||||||
|
ცოცხალი, კოლონიებად მობუდარი ფრინველებია, რომლებიც ბუდეებს ბალახისაგან აკეთებენ და ეს ბუდეები მჭიდროდ განლაგებულ ლობიოს პარკებს წააგავს. მშენებლობისას ხშირად შეიმჩნევა ტოტებზე თავით დაბლა ჩამოკიდებული და ფრთებაქანავებული მამლები. უმეტესად დედალი კრუხობს და ბარტებსაც ის კვებავს.
გავრცელებულია სუდანიდან და სამხრეთი ეთიოპიიდან ანგოლასა და სამხრეთ აფრიკის კაპის პროვინციამდე. ბინადრობენ ტყის განაპირა ნაწილებში, აგრეთვე სოფლის მეურნეობის ფართობებსა და სოფლებში. პარაზიტი ფრინველების (მაგ., გუგული) საწინააღმდეგოდ, ფრინველთა ევოლუციის დროს, ნიღბოსან ფეიქარებს განუვითარდათ ეფექტიანი დაცვის უნარები, მაგალითად, კვერცხის ისეთი შეფერილობა, რაც ადვილად გამოარჩევს მას გუგულის კვერცხისაგან.
ლიტერატურა
რედაქტირება- Horst Bielfeld: 300 Ziervögel kennen und pflegen, Ulmer Verlag, Stuttgart 2009, ISBN 978-3-8001-5737-2.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ კუტუბიძე მ., ფრინველების ნომენკლატურული ტერმინოლოგია, თბ.: „მეცნიერება“, 1973. — გვ. 195.