ფრანკო აბიატის პრემია
ფრანკო აბიატის პრემია (იტალ. Premio Franco Abbiati della Critica Musicale Italiana) — კლასიკური მუსიკის პრიზი, რომელიც 1980 წლიდან ყოველწლიურად გაიცემა იტალიის მუსიკალური კრიტიკოსების ეროვნული ასოციაციის მიერ. ატარებს იტალიელი მუსიკის კრიტიკოსის ფრანკო აბიატის სახელს. არ ითვალისწინებს ფულად ჯილდოს. თავდაპირველად დაჯილდოება ხდებოდა ბერგამოს ადმინისტრაციის პატრონაჟით. ტრადიციულად, დაჯილდოების ცერემონია ტარდება ბერგამოს ოპერის თეატრში ან ქალაქის სხვა ისტორიულ შენობებში. 2007 წლიდან სარგებლობს იტალიის კულტურის სამინისტროს, ხოლო 2008 წლიდან კი რესპუბლიკის პრეზიდენტის პატრონაჟით. იგი სამართლიანად ითვლება კლასიკური მუსიკის სამყაროში ერთ-ერთ პრესტიჟულ ჯილდოდ.[1]
პრემიის ნომინაციები:
- საუკეთესო საოპერო დადგმა
- პროექტი (იტალ. iniziativa) — მუსიკალური ფესტივალი, კონცერტების ციკლი და ა. შ.
- პროდიუსერი
- დირიჟორი
- ოპერის რეჟისორი
- ოპერის სასცენო დიზაინი
- ოპერის სასცენო კოსტიუმები
- ვოკალი
- ინსტრუმენტული შესრულება
- კამერული ორკესტრი
- უცხოური მუსიკის საუკეთესო პრემიერა იტალიაში
- სპეციალური პრემია
პრემიის ლაურეატები
რედაქტირებასაუკეთესო საოპერო დადგმა
რედაქტირებასაუკეთესო პროექტი
რედაქტირებასაუკეთესო პროდიუსერი
რედაქტირებასაუკეთესო დირიჟორი
რედაქტირება1980-81 | კლაუდიო აბადო და რიკარდო მუტი |
1981-82 | ლეონარდ ბერნშტეინი |
1982-83 | ჯანანდრეა გავაზენი |
1983-84 | სერგიუ ცელიბიდაჩე |
1984-85 | კარლოს კლეიბერი |
1985-86 | ვოლფგანგ ზავალიში |
1986-87 | პიერ ბულესი |
1987-88 | მიუნ ვუნ ჩუნგი |
1988-89 | რიკარდო მუტი |
1989-90 | ჯონ ელიოტ გარდინერი |
1990-91 | ვლადიმერ დელმანი |
1991-92 | ჯუზეპე სინოპოლი |
1992-93 | რიკარდო ჩაილი |
1993-94 | ზუბინ მეტა |
1994-95 | გარი ბერტინი |
1995-96 | ვალერი გერგიევი |
1996-97 | ელიაჰუ ინბალი |
1997-98 | კარლო მარია ჯულინი |
1998-99 | ჯეფრი ტეიტი |
1999-2000 | ვლადიმერ იუროვსკი |
2000-2001 | კლაუდიო აბადო |
2002 | იური ტემირკანოვი |
2003 | ბრუნო ბარტოლეტი |
2004 | დანიელ გატი |
2005 | ანტონიო პაპანო |
2006 | ლორინ მაზელი |
2007 | იური ტემირკანოვი |
2008 | რობერტო აბადო |
2009 | სეიჯი ოზავა |
2010 | ესა-პეკა სალონენი |
2011 | დენიელ ჰარდინგი |
2012 | ფაბიო ლუისი |
2013 | დანიელ ბარენბოიმი |
2014 | იუნგ მიუნ ჰუნი |
2015 | დანიელ გატი |
2016 | მიკელე მარიოტი |
2018 | ანტონიო პაპანო |
2019 | კირილ პეტრენკო |
საუკეთესო საოპერო რეჟისორი
რედაქტირება1980-81 | ჯორჯო სტრელერი |
1981-82 | ლუკა რონკონი |
1982-83 | რობერტო დე სიმონე |
1983-84 | პატრის ჩერო |
1984-85 | პიერლუიჯი პიცი |
1985-86 | ქეიტა ასარი |
1986-87 | ჯანკარლო კობელი |
1987-88 | ლუკა რონკონი |
1988-89 | არ გაცემულა |
1989-90 | გრეჰემ ვიკი |
1990-91 | გიუნტერ კრემერი |
1991-92 | ლუკა რონკონი, მარგარიტა პალი |
1992-93 | რომან ტერლეცკი, დეივიდ ჰიუზი |
1993-94 | რობერტ უილსონი |
1994-95 | ფრანკო ძეფირელი |
1995-96 | უგო დე ანა |
1996-97 | გრეჰემ ვიკი |
1997-98 | გვიდო დე მონტიჩელი |
1998-99 | დეივიდ პაუნტი |
1999-2000 | დენის კრიფი |
2000-2001 | უგო დე ანა |
2002 | არ გაცემულა |
2003 | რობერტ კარსენი |
2004 | მარიო მარტონე |
2005 | სტივენ მედკალფი |
2006 | ჯორჯო ბარბერიო კორსეტი |
2007 | დამიანო მიკელეტო |
2008 | დიმიტრი ჩერნიაკოვი |
2009 | რობერტ ლეპაჟი |
2010 | გრეჰემ ვიკი |
2011 | კალიქსტო ბეტო |
2012 | ლეო მუსკატო |
2013 | ემა დანტე |
2014 | იოჰანეს ვაიგანდი |
2015 | გაი ჯოსტენი |
2016 | ნიკოლა რააბი |
ოპერის საუკეთესო სასცენო დიზაინი
რედაქტირებაოპერის საუკეთესო სასცენო კოსტიუმები
რედაქტირებასაუკეთესო ვოკალი
რედაქტირება1980-81 | ლუსია ვალენტინი-ტერანი და რენატო ბრუზონი |
1981-82 | ლელა კუბერლი და სამუელ რამი |
1982-83 | ედიტა გრუბეროვა და ალფრედო კრაუსი |
1983-84 | ჯუნ ანდერსონი |
1984-85 | მარიელა დევია და სამუელ რამი |
1985-86 | მერილინ ჰორნი და ჰერმან პრეი |
1986-87 | მირელა ფრენი და პაოლო კონი |
1987-88 | ჰილდეგარდ ბერენსი და კრის მერიტი |
1988-89 | ბერნადეტ მანკა დი ნისა |
1989-90 | ანა კატერინა ანტონაჩი და თომას მოზერი |
1990-91 | სესილია გასდია და ჯუზეპე საბატინი |
1991-92 | რენატა სკოტო და მაქს რენე კოზოტი |
1992-93 | მარტინა დუპუისი და ალესანდრო კორბელი |
1993-94 | რაინა კაბაივანსკა და მიქელე პერტუსი |
1994-95 | ვალტრაუდ მაიერი |
1995-96 | მონიკა ბაჩელი და ხოსე კურა |
1996-97 | კრისტინა გალარდო დომასი და საიმონ კინლისაიდი |
1997-98 | სონია განასი და მათიას გოერნი |
1998-99 | პატრიცია ჩოფი და ხუან დიეგო ფლორესი |
1999-2000 | ფიორენცა ჩედოლინსი და მარსელო ალვარესი |
2000-2001 | დანიელა ბარსელონა და თომას კუასთოფი |
2002 | Violeta Urmana და Ildebrando d'არქანჯელო |
2003 | ბარბარა ფრიტოლი და ჯუზეპე ფილიანოტი |
2004 | ანა კატერინა ანტონაჩი |
2005 | მიხელა კაროსი და ნიკოლა ულივიერი |
2006 | სონია პრინა და ალექს ესპოზიტო |
2007 | სვეტლა ვასილევა |
2008 | დანიელა დესი და ვიტო პრიანტე |
2009 | სარა მინგარდო და ჯონას კაუფმანი |
2010 | ნინა სტემი და ფრანკო ფაგიოლი |
2011 | ჯოისი დიდონატო და ჯონ გრემ-ჰოლი |
2012 | ეველინ ჰერლიციუსი და გრეგორი კუნდი |
2013 | მარია აგრესტა და ფრანჩესკო მელი |
2014 | ოლგა პერეტიატკო და სიმონე პიაცოლა |
2015 | კარმელა რემიჯიო და ნიკოლა ალაიმო |
2016 | მია პერსონი და ჯონ ოსბორნი |
ინსტრუმენტული შესრულება
რედაქტირება1980-81 | არ გაცემულა |
1981-82 | მაურიციო პოლინი |
1982-83 | არ გაცემულა |
1983-84 | არ გაცემულა |
1984-85 | სალვატორე აკარდო |
1985-86 | სვიატოსლავ რიხტერი |
1986-87 | არტურო ბენედეტი მიქელანჯელი |
1987-88 | მარიო ბრუნელო |
1988-89 | რადუ ლუპუ |
1989-90 | კრისტიან ციმერმანი |
1990-91 | არ გაცემულა |
1991-92 | მასიმილიანო დამერინი |
1992-93 | ანდრას შიფი |
1993-94 | ანდრეა ლუკეზინი |
1994-95 | არ გაცემულა |
1995-96 | არ გაცემულა |
1996-97 | არ გაცემულა |
1997-98 | არ გაცემულა |
1998-99 | ენრიკო დინდო |
1999-2000 | არკადი ვოლოდოსი |
2000-2001 | არ გაცემულა |
2002 | არ გაცემულა |
2003 | გრიგორი სოკოლოვი |
2004 | გრიგორი სოკოლოვი |
2005 | რადუ ლუპუ |
2006 | ანდრაშ შიფი |
2007 | ლეონიდას კავაკოსი |
2008 | არ გაცემულა |
2009 | ფრანჩესკო დ'ორაციო |
2010 | ემანუელე არჩული |
2011 | იზაბელა ფაუსტი |
2012 | დუეტი: ლეონიდას კავაკოსი და ენრიკო პაჩე |
2013 | დანილა ტრიფონოვი |
2014 | ევგენი კისინი |
2015 | ბეატრიჩე რანა |
2016 | ალექსანდრე ლონკვიხი |
კამერული ორკესტრი (2012 წლიდან პიეტრო ფარულის სახელით )
რედაქტირება1980-81 | ლაზალის კვარტეტი |
1981-82 | არ გაცემულა |
1982-83 | ტრიესტის ტრიო |
1983-84 | არდიტის კვარტეტი |
1984-85 | არ გაცემულა |
1985-86 | ანსამბლი „InterContemporain“ |
1986-87 | ორკესტრი „აყვავებული ხელოვნება“ |
1987-88 | არ გაცემულა |
1988-89 | არ გაცემულა |
1989-90 | არ გაცემულა |
1990-91 | ტოკიოს კვარტეტი |
1991-92 | დუეტი ფრენკ პიტერ ციმერმანი და ალექსანდრე ლონკიჩი |
1992-93 | არ გაცემულა |
1993-94 | პარმას ტრიო |
1994-95 | კელერის კვარტეტი |
1995-96 | მანტუას კამერული ორკესტრი |
1996-97 | შოსტაკოვიჩის კვარტეტი |
1997-98 | არნოლდ შენბერგის გუნდი |
1998-99 | არ გაცემულა |
1999-2000 | არ გაცემულა |
2000-2001 | ანსამბლი „გალანტური ევროპა“ |
2002 | კამერული ორკესტრი „იტალიური კონცერტი“ |
2003 | არ გაცემულა |
2004 | არ გაცემულა |
2005 | აკადემია Montis Regalis |
2006 | არ გაცემულა |
2007 | არ გაცემულა |
2008 | ჰეიგენის კვარტეტი |
2009 | არ გაცემულა |
2010 | არ გაცემულა |
2011 | არ გაცემულა |
2012 | ტრიო Armellini-Martzadori |
2013 | გუადაგნინის კვარტეტი |
2014 | კვარტეტი Noos |
2015 | მორისის კვარტეტი |
2016 | კვარტეტი „ექო“ |
უცხოური მუსიკის საუკეთესო პრემიერა იტალიაში
რედაქტირება1980-81 | კარლჰაინც შტოკჰაუზენის „ხუთშაბათი" |
1981-82 | ფრანკო დონატონის „გულის თვალები" |
1982-83 | ლუიჯი ნონოს „პოლონური დღიური No2“ |
1983-84 | პიერ ბულეზის პასუხი |
1984-85 | კამილო ტოგნის „ბარაბა" |
1985-86 | მიძღვნა ჯაკომო მანზონისადმი |
1986-87 | ადრიანო გვარნიერის „ღამის ზეიმი" |
1987-88 | გიორგი კურტაგის „ფრაგმენტები კაფკადან" |
1988-89 | პიერ ბულესის „საქორწინო სახე" |
1989-90 | სალვატორ ჩარინოს სონატა No3 |
1990-91 | სოფია გუბაიდულინას კვარტეტი No3 |
1991-92 | „ინტერლუდიები. მუსიკა ექოსა და ნარცისის ლეგენდაზე“ ალდო კლემენტი |
1992-93 | ვოლფგანგ რიჰმის „Bidlos/Weglos" |
1993-94 | ლუჩიანო ბერიო „ნოქტურნი" |
1994-95 | ჰაინც ჰოლიგერის სკარდანელის ციკლი |
1995/96 | ლუჩანო ბერიო „არავინ" |
1996-97 | „პარადოქსული სურათი. მიუძღვნა პიერო დელა ფრანჩესკას " ჟერარდ გრიზს |
1997-98 | ვენერა და ადონისი ჰანს ვერნერ ჰენზე |
1998-99 | მაურისიო კაგელის „გერმანიიდან" |
1999-2000 | პიერ ბულეზის „Sur Incises" |
2000-2001 | ჟილბერტო კაპელის ხმები ბრასის ბენდისთვის |
2002 | ადრიანო გვარნიერის „მედეა" |
2003 | ფაბიო ვაკას და ელიოტ კარტერის ობოების კვარტეტის „ისტორიის საწოლი" |
2004 | ფაუსტო რომიტელის „ლითონების ინდექსი" |
2005 | "concertante" (მიძღვნა მესიენისთვის) გიორგი კურტაგი |
2006 | „უკანასკნელი ექო" ფორტეპიანოსა და ორკესტრისთვის და კონცერტინო ჰელმუტ ლახენმანის მიერ |
2007 | ივან ფედელეს „ანტიგონე" |
2008 | ჰანს ვერნერ ჰენზეს „ფედრა“ |
2009 | სტეფანო ჯერვაზონის „სარეველა“ |
2010 | კლაუდიო ამბროზინის „მკვლელი სიტყვები" |
2011 | ლუკა ფრანჩესკონის კვარტეტი |
2012 | ჯოვანი ტამბორინოს „მეტალის ზღვა" |
2013 | მაურო ლანზას „თამაში მეფის სიკვდილზე" |
2014 | ფრანჩესკო ფილიდეის „სიყვარულის ყველა მოძრაობა", „ყვავილების ყვავილები", „დასრულებულია ნებისმიერი მოძრაობა" |
2015 | აურელიანო კატანეოს „სექტემბრის სიტყვები" და „ანსამბლი"; ალესანდრო სოლბიატის „ყვითელი ხმა" |
2016 | დიმიტრი კუდლიანსკის „შეწყვეტილი მეხსიერება" |
სპეციალური პრიზი
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Premio Abbiati
- Premio Abbiati 2021
- premio Franco Aabbiati დაარქივებული 2021-12-17 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-12-17. ციტირების თარიღი: 2021-12-17.