უიტოტო

ადგილობრივი ხალხი სამხრეთ-აღმოსავლეთ კოლუმბიასა და ჩრდილოეთ პერუში.
ეს არის გამოქვეყნებული ვერსია, შემოწმებული 28 დეკემბერი 2020. არსებობს შემოუწმებელი რედაქტირება ფაილებში ან თარგებში.

უიტოტოს ხალხი — ადგილობრივი ხალხი სამხრეთ-აღმოსავლეთ კოლუმბიასა და ჩრდილოეთ პერუში.[2]

უიტოტოს ხალხი
საერთო მოსახლეობა
8 500[1]
რეგიონები მნიშვნელოვანი მოსახლეობით
დროშა: კოლუმბია კოლუმბია 6 444
ვენესუელის დროშა ვენესუელა 1 917
რელიგიები ტრადიციული ტომობრივი რელიგია

უიტოტოს 31 ტომის ხალხი ერთ დროს ას სხვადასხვა სოფლში სახლობდა, თუმცა კონფლიქტებმა და დაავადებებმა მათი რაოდენობა საგრძნობლად შეამცირა. მეოცე საუკუნის დასაწუისისთვის, უიტოტოს ხალხის რაოდენობა 50 000-ს აღწევდა. მეოცე საუკუნის შუა წლებში დაწყებულმა კაუჩუკის ბუმმა მათ საცხოვრებელ არეალებში მრავალი დაავადება შეიტანა, მოუხდათ სხვა ადგილებში გადასახლება, საბოლოოდ კი ხალხის რაოდენობა 7 000–10 000-მდე შემცირდა.[1]

1990-იანი წლებიდან, უიტოტოს მიწებზე შეიჭრნენ მსხვილფეხა საქონლის ფერმერები. საპასუხოდ, კოლუმბიამ მათთვის რამდენიმე რეზერვაცია შექმნა.[1]

მისდევევენ სოფლის მეურნეობას. მიწის გამოფიტვისგან თავის არიდების მიზნით, ხშირად იცვლიან სავარგულებს. მათი ძირითადადი კულტურებია: კაკაო, კოკა, სიმინდი, მწარე და ტკბილი მანიოკი, ბანანი, მანგო, პალმა, მიწის თხილი, ანანასი, შაქრის ლერწამი, ტკბილი კარტოფილი, თამბაქო და ბატატი. ეფექტიანობისა და მდგრადობის გამო, უიტოტოს მიწათმოქმედებას ეთნობოტანიკა სწავლობს.[1]

უიტოტოს მამაკაცები ნადირობენ საფრქვევებით და საფანტის თოფებით.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "Witoto." Countries and Their Cultures. Retrieved 6 Dec 2011.
  2. "Witoto." Encyclopedia Britannica. Retrieved 6 Dec 2011.