სუბალპური მაღალბალახეულობა

სუბალპური მაღალბალახეულობა — ბალახოვანი მცენარეულობის ტიპი კავკასიისა (განსაკუთრებით მის დასავლეთ ნაწილში) და პალეარქტიკის მთიან რაიონებში. შექმნილია უხეშღეროიანი, ფესურიანი, ბოლქვიანი, დიდფოთლებიანი და კაშკაშაყვავილებიანი მცენარეებით, რომელთა სიმაღლე 1,5 — 3 მ აღწევს. სუბალპური მაღალბალახეულობა ვითარდება ტენიანი ჰავის პირობებში და ნათელ ადგილებში, ზღვის დონიდან 1500—2200 მ სიმაღლეზე. სუბალპური მაღალბალახეულობა ან არყნარ-წიფლნარში, ნეკერჩხლიან ტანბრეცილ და პარკულ ტყეებში, ნაძვნარ-სოჭნარის ველობებზე გვხვდება, ან წმინდა რაყას ქმნის. სუბალპური მაღალბალახეულობის ცენოზების თავისებურება პირველად აღწერეს ფრანგმა მოგზაურებმა და ბოტანიკოსებმა სომიემ და ლევიემ სვანეთში, მდინარე ნენსკრის სათავეებთან.

ლიტერატურა

• გაგნიძე, რ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 588-589.