სირიის არმია

სირიის არმია, ოფიციალურად: სირიის არაბული არმია (SAA) (არაბ. الجيش العربي السوري) — სირიის შეიარაღებული ძალების სახმელეთო ჯარები. ის სირიის სამხედრო შენაერთების ყველაზე დიდი ნაწილია და მასშია გაერთიანებული ცოცხალი ძალის დაახლოებით 80 %. სირიის არმიის ისტორია იწყება პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ, როდესაც საფრანგეთმა მოიპოვა მანდატი რეგიონში და შექმნა ადგილობრივი შეიარაღებული ძალები. დაარსების ოფიციალურ თარიღად ითვლება 1945 წელი, როდესაც სირიამ მოიპოვა სრული დამოუკიდებლობა.

სირიის არაბული არმია الجيش العربي السوري
სირიის არაბული არმიის დროშა
აქტიური	1 აგვისტო, 1945
ქვეყანა	სირია
შემადგენლობა	შემადგენლობა: 125,000, 2015 წლის აპრილის მონაცემებით რეზერვი: 100,000 სირიის ეროვნული თავდაცვის ძალების შემადგენლობაში, 2015 წლის აპრილის მიხედვით.
ტიპი	არმია
როლი	სახმელეთო ომი
გარნიზონი	დამასკო
დევიზი	"حماة الديار" (ჰუმატ ად-დიარ)
ფერები	მწვანე, წითელი, თეთრი
დღესასწაულები	1 აგვისტო.
ბრძოლები	არაბეთ-ისრაელის ომი (1948) ომი გამოფიტვაზე იომ-ქიფურის ომი სპარსეთის ყურის ომი (1990-1991) სირიის სამოქალაქო ომი
მეთაურები
სირიის პრეზიდენტი	მუშირი ბაშარ ალ-ასადი
თავდაცვის მინისტრი	გენერალი ფაჰედ ჯასემ ალ-ფრეჯი
გენერალური შტაბის მეთაური	გენერალი ალი აბდულა აიუბი

1946 წლიდან არმია მნიშვნელოვან როლს თამაშობდა სირიის პოლიტიკურ ცხოვრებაში, არმიის დახმარებით განხორციელდა 5 სამხედრო გადატრიალება. მათ შორის 1946 წელს მარტის სამხედრო გადატრიალება და ასევე: 1954, 1963, 1966, და 1970 წლებში. მონაწილეობდა ისრაელთან ოთხ ომში: 1948-ში, ექვსდღიან ომში 1967-ში, იომ-ქიფურის ომში 1973-ში და 1982-ში ლიბანში. მისი ჯავშნოსანი დივიზია ასევე გაგზავნილი იყო 1990–91 წლების სპარსეთის ყურის ომში, ასევე 1976-2005 წლებში სირიის მიერ ლიბანის ოკუპაციის დროს იყო მთავარი დასაყრდენი ძალა. ქვეყნის შიგნით მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა 1979–82 წლების ისლამური აჯანყების ჩახშობაში და 2011 წლიდან ჩართულია სირიის სამოქალაქო ომში, რომელიც მისი არსეობის ისტორიაში ყველაზე გრძელვადიანი და ძალადობრივი ომია.

სამხედრო აღჭურვილობა 2011 წლის აპრილის მიხედვით

სირიის სამხედრო აღჭურვილობის უმეტესობა იყო საბჭოთა წარმოების.

• ≈9300 ბრონირებული საბრძოლო მანქანა:
  • ≈4800 ძირითადი საბრძოლო ტანკი
  • ≈4500 ქვეითთა საბრძოლო მანქანა და ჯავშანტრანსპორტიორი
• ≈3400 არტილერია:
  • 1900+ ქვემეხი/ჰაუბიცა
  • ≈1500 ჰაერსაწინააღმდეგო ქვემეხი
• ≈850 თვითმავალი საარტილერიო დანადგარი:
  • ≈450 თვითმავალი ჰაუბიცა
  • ≈400 თვითმავალი საზენიტო დანადგარი
• 2190+ ტანკსაწინააღმდეგო სარაკეტო დანადგარი
• 500 ზალპური ცეცხლის რეაქტიული სისტემა
  • 84 ტაქტიკურ-ბალისტიკური რაკეტა
• 4235+ მიწა-ჰაერი ტიპის რაკეტა:
  • 4000+ პორტატული საჰაერო თავდაცვის სისტემა
  • 235 თვითმავალი საზენიტო დანადგარი

ლიტერატურა

• Department of the Army, Area Handbook for Syria, Washington, For sale by the Superintendent of Documents, U.S. Govt. Print. Off., 1965, "Department of the Army pamphlet no. 550-47." Revision of the 1958 edition.
• Hicham Bou Nassif, 'Second Class: the Grievances of Sunni Officers in the Syrian Armed Forces'
• Kenneth M. Pollack, Arabs at War: Military Effectiveness 1948-91, University of Nebraska Press, Lincoln and London, 2002 reviewed in Brooks, Risa A. "Making Military Might: Why Do States Fail and Succeed? A Review Essay." International Security 28, no. 2 (Fall 2003): 149-191.
• History of the Syrian Arab Army: Prussianization of the Arab Army, the Arab Revolt of 1916-1918, and the cult of nationalization of Arabs in the Levant after World War I, Infantry Magazine, Nov-Dec 2005.
• General Mustafa Tlas (ed.), History of the Syrian Arab Army/Al-Tareekh Al-Jaish Al-Arabi Al-Soori, Volume 1: 1901-1948, Center for Military Studies. Damascus, 2000. Volume 1 is 568 pages long and covers the Arab Revolt, the short-lived monarchy under King Feisal bin Hussein, the French Mandate, the 1948 Arab-Israeli War and finally Syrian independence in 1949.
• Pesach Melovany, Out of the North an Evil shall break forth, Tel-Aviv: Contento de Semrik, 2014.

რესურსები ინტერნეტში

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

სირიის არმია

• Army Equipment