სინგაპურის პარლამენტი
სინგაპურის რესპუბლიკის პარლამენტი (ინგლ. Parliament of the Republic of Singapore, მალ. Parlimen Singapura, ჩინ.: 新加坡共和国国家议会, ტამილ. சிங்கப்பூர் நாடாளுமன்றம்) — სინგაპურის საკანონმდებლო ორგანო პრეზიდენტთან ერთად. პარლამენტი დაარსებულია ვესტმინსტერის სისტემის მიხედვით. პარლამენტი ერთპალატიანია და შედგება პარლამენტის არჩეული დეპუტატებისაგან და აგრეთვე პარლამენტის არა წევრებისა და პარლამენტის დანიშნული წევრები. 2015 წლის არჩევნების შემდეგ მე-13 მოწვევის პარლამენტში აირჩიეს 89 დეპუტატი. პარლამენტის პირველ სესიაზე დანიშნეს 9 დეპუტატი. ახლადარჩეული პარლამენტის პირველი შეკრება გაიმართა 2016 წლის 15 იანვარს.
| სინგაპურის პრეზიდენტი ინგლ. Parliament of the Republic of Singapore მალ. Parlimen Singapura ჩინ.: 新加坡共和国国家议会 ტამილ. சிங்கப்பூர் நாடாளுமன்றம் | |
|---|---|
 | |
| ტიპი | |
| ორგანოს ტიპი | ერთპალატიანი |
| ხელმძღვანელები | |
| პარლამენტის თავმჯდომარე |
ჩარლზ ჩონგი, სინგაპურის სახალხო მოქმედების პარტია, 2017-დან |
| სტრუქტურა | |
| წევრები | 101 დეპუტატი |
 | |
| პოლიტიკური ჯგუფები |
სახალხო მოქმედება (82) მუშათა პარტია (9) დანიშნული დეპუტატები (9) ვაკანტური (1) |
| არჩევნები | |
| ბოლო არჩევნები | 11 სექტემბერი, 2015 |
| სხდომების ადგილი | |
 | |
| საიტი | |
| www.parliament.gov.sg | |
ისტორია
რედაქტირება1819 წლიდან (როდესაც დაარსდა თანამედროვე სინგაპური) 1867 წლამდე პერიოდში საკანონმდებლო ორგანო იყო ბრიტანეთის მთავრობა ინდოეთში და გაერთიანებული სამეფოს პარლამენტი. მას შემდეგ, რაც სრუტის დასახლებები (მალაკა, პენანგი და სინგაპური) გახდა ბრიტანეთის იმპერიის კოლონია, ამ ფუნქციის შესრულება დაეკისრა დასახლებათა საკანონმდებლო საბჭოს, რომელიც არ იყო არჩეული ორგანო. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ სრუტის დასახლებები დაიშალა და სინგაპური გახდა თვითმმართველი კოლონია, რომელსაც ჰქონდა საკუთარი საკანონმდებლო საბჭო. 1948 წელს, კონსტიტუციაში შეიტანეს ცვლილებები, რომელიც საბჭოში ექვსი ადგილის არჩევის საშუალებას იძლეოდა. ამავე წელს გაიმართა ქვეყანაში პირველი დემოკრატიული არჩევნები. კიდევ ერთი კონსტიტუციური ცვლილების შედეგად, რომელიც განხორციელდა 1955 წელს, არჩეული დეპუტატების რაოდენობა 25-მდე გაიზარდა, ხოლო მომდევნო საპარლამენტო არჩევნებში გაიმარჯვა სინგაპურის მუშათა პარტიამ და მისი ლიდერი დავიდ საულ მარშალი გახდა ქვეყნის პირველი მთავარი მინისტრი. 1959 წლის საყოველთაო არჩევნებში გაიმარჯვა სახალხო მოქმედების პარტიამ, ხოლო მისი ლიდერი ლი კუან იუ დაინიშნა ქვეყნის პრემიერ-მინისტრად. სინგაპურმა დიდი ბრიტანეთისაგან დამოუკიდებლობა მოიპოვა და 1963 წელს შეუერთდა მალაიზიას, მაგრამ 1965 წლის 9 აგვისტოს გახდა დამოუკიდებელი რესპუბლიკა და მის საკანონმდებლო ორგანოს ეწოდა სინგაპურის პარლამენტი.
ხელმძღვანელობა
რედაქტირებაპარლამენტის სპიკერს აქვს სრული პასუხისმგებლობა პარლამენტის ხელმძღვანელობასთან, მის სამდივნოსთან და ხელმძღვანელობს პარლამენტის სხდომებზე. მუდმივად არჩეული კომიტეტები იქმნება გარკვეული მოვალეობების შესასრულებლად და დროდადრო იქმნება სპეციალური საარჩევნო კომისიები.
ფუნქციები
რედაქტირებაპარლამენტის ძირითდი ფუნქციაა საკანონმდებლო აქტების შექმნა, კონტროლი სახელმწიფო ფინანსებზე, სამინისტროებისა და მთავრობის პასუხისმგებლობის უზრუნველყოფა. პარლამენტის უფლებამოსილების ვადაა ხუთი წელი, რის შემდეგაც პარლამენტი ავტომატურად წყვეტს მუშაობას. საპარლამენტო არჩევნები უნდა გაიმართოს სამი თვის განმავლობაში.
პარლამენტის სხდომის ქვორუმია დეპუტატთა საერთო რაოდენობის 1/4, სპიკერის ჩათვლის გარეშე.
შემადგენლობა
რედაქტირება2015 წლის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ სახალხო მოქმედების პარტია ფლობს 83 მანდატს, მუშათა პარტია 6 მანდატს.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- ოფიციალური ვებგვერდი
- Bills introduced in Parliament from 2002 დაარქივებული 2017-07-07 საიტზე Wayback Machine.
- Order Paper დაარქივებული 2017-06-25 საიტზე Wayback Machine.
- Parliamentary glossary დაარქივებული 2017-06-25 საიტზე Wayback Machine.
- Select Committee reports from 1955 დაარქივებული 2017-06-04 საიტზე Wayback Machine.
- Singapore Parliament Reports from 1955 დაარქივებული 2015-09-23 საიტზე Wayback Machine.
- Votes and proceedings დაარქივებული 2011-11-26 საიტზე Wayback Machine.