სარდაფის ობობა

სარდაფის ობობა
	;
მეცნიერული კლასიფიკაცია
სამეფო:	ცხოველები
ტიპი:	ფეხსახსრიანები
ქვეტიპი:	ქელიცერიანები
კლასი:	ობობასნაირნი
რიგი:	ობობები
ქვერიგი:	უმაღლესი ობობები
ოჯახი:	Segestriidae
გვარი:	Segestria
სახეობა:	სარდაფის ობობა
ლათინური სახელი
	Segestria florentina; (როსი, 1790)
სინონიმები
	Aranea subterranea; Aranea florentina; Aranea perfida; Aranea cellaria; Segestria perfida; Segestria cellaria; Segestria gracilis; Segestria senoculata;
Segestria florentina გავრცელების არეალი
ITIS	866787
NCBI	31925
EOL	1184151

ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.

სარდაფის ობობა (ინგლ. Segestria florentina) — დიდი ზომის ობობა Segestriidae ოჯახისა.

სხეულის აგებულება

მდედრის სხეულის სიგრძე 22 მმ აღწევს, მამრისა კი მხოლოდ 15 მმ. თავმკერდი 6-8 მილიმეტრისა გააჩნიათ. ზრდასრული ობობას მუცელი მუქი შავია, ახალგაზრდასი კი — მონაცრისფრო, მუცლის დორსალური მხარე იისფერი ან მონაცრისფრო-ყავისფერია მუქი ლაქებით. მეტალისფერი-მომწვანო ელფერის მქონე ძლიერი ქელიცერები თავმკერდის სიგრძის ნახევარია. ბეწვით დაფარულ ფეხებზე ლაქები არ გააჩნიათ.

ცხოვრების წესი

ცხოვრობენ ქვების ნაპრალებში, ხეების ფუღუროებში. ეს სახეობა მიეკუთვნება ოჯახს Segestriidae. ამ ობობების ქსელს მილისებრი ფორმა აქვს. ვინაიდან სარდაფის ობობა ღამის ცხოველია, დღისით მილის უკანასკნელ მეოთხედში ისვენებს, საღამოობით და მთელი ღამის განმავლობაში კი მილის გაფართოებულ შესასვლელთან უცდის მსხვერპლს. მილისებრი ქსელის შესასვლელიდან გარკვეულ რადიუსში ობობას გაყვანილი აქვს თითქმის შეუმჩნეველი 6 ან მეტი სასიგნალო ქსელის ძაფი. სანადიროდ გამზადებული ობობა წინა 6 ფეხის მეშვეობით ეხება ქსელს, მგრძნობიარე ფეხების მეშვეობით იგი ადვილად ადგენს ნადავლის ადგილმდებარეობას, სწრაფად გამოდის ქსელიდან, ქელიცერებით იჭერს მსხვერპლს და უბრუნდება ბუდეს^[1]. სარდაფის ობობა იკვებება უხერხემლოებით.

გამრავლება

კვერცხების დადების შემდგომ, მდედრი სარდაფის ობობა ამ კვერცხებს აბრეშუმის პარკში ახვევს, მილისებრი ქსელის უკანასკნელ მეოთხედში ათავსებს და იცავს მტრისაგან. გამოჩეკვის შემდეგ მდედრს პარკი ქსელის გარეთ გააქვს. ზოგჯერ დედა ობობა ნაშიერების გამოჩეკვამდე იღუპება, მის სხეულს კი ახლადდაბადებული შვილები შეექცევიან.

ტოქსიკურობა

ნაკბენ ცხოველს აღენიშნება აგზნება, სპაზმი, კრუნჩხვები, დამბლა. 20 გრ წონის თეთრი თაგვი კბენიდან 3-30 წუთში იღუპება. ადამიანისათვის მისი შხამი სახიფათო არაა, თუმცაღა ნაკბენი შესაძლოა იყოს მტკივნეული და ტკივილმა რამდენიმე საათსაც კი გასტანოს. ობობას შხამში აღმოჩენილი იქნა 2 ნეიროტოქსინი c Mr ~ 5800, pl 4,75, რომელიც შეიცავს ცისტეინის 4 ნაშთს და არგინინის N-დაბოლოებას. შხამი ასევე შეიცავს ერთ ინსეკტიციდს. სარდაფის ობობას შხამი ნეიროტოქსიკურია და იწვევს ნერვული და კუნთოვანი უჯრედების მემბრანის აგზნებას.