ანტონ რუბინშტეინი
ანტონ გრიგოლის ძე რუბინშტეინი (რუს. Анто́н Григо́рьевич Рубинште́йн; დ. 28 ნოემბერი [ძვ. სტ. 16 ნოემბერი], 1829, სოფელი ვიხვატინეცი, პოდოლსკაია გუბერნია — გ. 20 ნოემბერი [ძვ. სტ. 8 ნოემბერი] 1894, პეტერჰოფი) — რუსი-ებრაელი კომპოზიტორი, პიანისტი, დირიჟორი, პირველი რუსული კონსერვატორიის დამფუძნებელი (1862). ნიკოლოზ რუბინშტეინის ძმა.
| ანტონ რუბინშტეინი | |
|---|---|
 რუბინშტეინის პორტრეტი, ილია რეპინი (1881) | |
| ბიოგრაფია | |
| დაბ. თარიღი | 16 ნოემბერი/28 ნოემბერი, 1829 |
| დაბ. ადგილი | Ofatinți, რუსეთის იმპერია |
| გარდ. თარიღი | 8 ნოემბერი/20 ნოემბერი 1894 |
| გარდ. ადგილი | პეტერგოფი[1] ან სანქტ-პეტერბურგი[2] |
| დასაფლავებულია | ტიხვინის სასაფლაო |
| ეროვნება | რუსი ებრაელები |
| საქმიანობა |
კომპოზიტორი პიანისტი დირიჟორი პედაგოგი |
| ინსტრუმენტ(ებ)ი | ფორტეპიანო |
| ჯილდოები | ორდენი ხელოვნებისა და მეცნიერების სფეროებში შეტანილი წვლილისათვის და სამეფო ფილარმონიული საზოგადოების ოქროს მედალი |
| ანტონ რუბინშტეინი ვიკისაწყობში | |
რუბინშტეინის ნაწარმოებებს შორის არის 4 სულიერი ოპერა (ორატორია): „დაკარგული სამოთხე“, „ბაბილონის გოდოლი“, „მოსე“, „ქრისტე“ და ერთი ბიბლიური სცენა 5 სურათად — „სულამიფი“, ასევე 13 ოპერა, მათ შორის „დიმიტრი დონსკი“, „დემონი“, „ნერონი“, „თუთიყუში“, „სიბირიელი მონადირეები“, „ხაჯი-აბრეკი“ და სხვა. რამდენიმე სიმფონია (ყველაზე განთქმულია მეროე, სახელად „ოკეანე“), საფორტეპიანო, ვიოლონჩელის, სავიოლინო კონცერტები, ასევე სონატები, ტრიოები, კვარტეტები და სხვა კამერული მუსიკა.
ლიტერატურარედაქტირება
- ტორაძე გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 464.
- ↑ Рубинштейн Антон Григорьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Archivio Storico Ricordi — 1808.