პატროლოგია

პატროლოგია (ბერძნ. πατήρ — მამა და λόγος — მოძღვრება) — მეცნიერება ეკლესიის მამების შრომების და ღმრთისმეტყველების შესახებ, საეკლესიო ლიტერატურის შესახებ. დღეს პატროლოგია და პატრისტიკა განიხილება ერთ თემად, მაგრამ არის განსხვავება მათ შორის როგორც მეცნიერებას და ცალკეული ნაწილი, რომელიც შეისწავლის ცალკეულს საეკლესიო ძეგლს. პატროლოგიის უძველველეს და სანდო წყაროდ მიიჩნევა ევსები კესარიელის ეკლესიის ისტორია, რადგან მანამდე ასეთი ფუნდამენტალური კვლევა არავის არ ჩაუტარებია ეკლესიის შიგნით.

ისტორია

პირველი ნაშრომი პატროლოგიის შესახებ იყო „De viris illustrious“ ნეტარი იერონიმეს მიერ. იქამდე სანამ წმინდა იოანე ოქროპირი დაიწყება თავის ღვაწლს ქრისტიანულ ეკლესიაში. პატროლოგიაში შემავალ ლიტერატურაში აღსანიშნავია ათენაგორა ათენელის მიერ მიწერილი წერილი „შუამდგომლობა ქრისტიანთა გამო“ მარკუს ავრელიუსისადმი. ათენაგორა ათენელის შრომები ძირითადად აპოლოგეტიკის კატეგორიას განეკუთვნება. ასევე დიდი როლი აქვს ორიგენეს შრომებს, რომელთა რიცხი აღუწერელია და აჭარბებს ექვსი ათას წიგნს, აგრეთვე ტატიანე სირიელი, რომელმაც შეადგინა დიატესარონი „ოთხთაგანი“ იგი მიზადნად ისახავდა სახარების ერთ ტექსტად შედგენას შინაარსის მიხედვით, ასევე ტატიანე სირიელს აქვს დაწერილი „ანგელოლოგია“.

თარგმნილი

• პატროლოგია გრეკა 162 ტომად.
• პატროლოგია ლათინა 217 ტომად.

იხილეთ აგრეთვე

• პატრისტიკა
• ეკლესიის მამები
• თეოლოგია

ლიტერატურა

• იოანე მენდორფი. შესავალი წმინდა მამათა ღმრთისმეტყველებაში დაარქივებული 2015-04-29 საიტზე Wayback Machine.