ოჰაიო (ინგლ. Ohio) — შტატი აშშ-ში, მდებარეობს ჩრდილო-აღმოსავლეთის ცენტრალურ რეგიონში. სახელი ინდიელთა ენაზე “ლამაზ მდინარეს“ ნიშნავს. 1650 წელს ოჰაიო გამოიკვლიეს კანადელმა ფრანგებმა; 1730 – მართავდა კლერონ დე ბელვილი; 1749 – ინგლისელთა შეტევა; 1763 ლუიზიანის ტერიტორიის ნაწილია, გადაეცა ინგლისელებს; 1788 – პირველი დასახლება შექმნეს იანკებმა ნიუ-ჯერსიდან; 1803-დან აშშ-ს შტატია.

ოჰაიო
ოჰაიოს დროშა ოჰაიოს გერბი
მეტსახელი: The Buckeye State
დევიზი: With God, all things are possible და Ohio. Find It Here.
დედაქალაქი კოლუმბუსი
ოფიციალური ენა
გუბერნატორი Mike DeWine
საკანონმდებლო ორგანო ოჰაიოს გენერალური ასამბლეა
ფართობი 116 096 კმ²
მოსახლეობა 11 799 448[1] კაცი
უმაღლესი წერტილი კემპბელ-ჰილი
უდაბლესი წერტილი ოჰაიო
შტატი გახდა 1 მარტი, 1803
სასაათო სარტყელი ჩრდილოეთ ამერიკის აღმოსავლეთი დრო და ამერიკა/ნიუ-იორკი
საფოსტო აბრევიატურა OH
მოსაზღვრე რეგიონები მიჩიგანი, ინდიანა, კენტუკი, დასავლეთი ვირჯინია, პენსილვანია და ონტარიო
ადმინისტრაციული დაყოფა
სია
საიტი ohio.gov

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Cayton, Andrew R. L. (2002). Ohio: The History of a People. Columbus, OH: The Ohio State University Press. ISBN 0-8142-0899-1
  • Knepper, George W. (1989). Ohio and Its People. Kent, OH: Kent State University Press. ISBN 978-0-87338-791-0

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება