ნიკოლოზ ზაბოლოცკი
ნიკოლოზ ზაბოლოცკი (დ. 24 აპრილი, 1903, ყაზანი, გ. 14 ოქტომბერი, 1958, მოსკოვი) — რუსი პოეტი, თარჯიმანი, მხატვრული თარგმანის თეორეტიკოსი.
| ნიკოლოზ ზაბოლოცკი | |
|---|---|
| დაბ. თარიღი | 24 აპრილი, 1903[1] |
| დაბ. ადგილი | ყაზანი[1] |
| გარდ. თარიღი | 14 ოქტომბერი, 1958[1] (55 წლის) |
| გარდ. ადგილი | მოსკოვი[1] |
| მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია რუსეთი |
| საქმიანობა | პოეტი |
ბიოგრაფია
რედაქტირება1925 წელს დაამთავრა ლენინგრადის პედაგოგიური ინსტიტუტი. 1928 წელს გამოაქვეყნა პირველი ნაწარმოები. 1929 წელს გამოიცა მისი ლექსების პირველი კრებული. ავტორია საბავშვო მოთხრობებისა. მას დიდი წვლილი მიუძღვის რუსულ-ქართული ლიტერატურის ურთიერთობათა სფეროში. იგი ორგანულად დაუკავშირდა საქართველოს და შეისისხლხორცა მისი კულტურა. განსაკუთრებით დაუახლოვდა სიმონ ჩიქოვანს, გიორგი ლეონიძეს, პავლე ინგოროყვას, ირაკლი აბაშიძეს. ზაბოლცკმი რუსულ ენაზე თარგმნა : „ვეფხისტყაოსანი“, დავით გურამიშვილის, ვაჟა-ფშაველას, გიორგი ორბელიანის, ილია ჭავჭავაძის, აკაკი წერეთლის ნაწარმოებები, აგრეთვე პოეტების: ალექსანდრე აბაშელის, გიორგი აბაშიძის, ტიციან ტაბიძის, სიმონ ჩიქოვანის, კახაბერ კალაძის, იოსებ ნონეშვილისა და სხვათა ლექსები.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. 296.