ნაზი კილასონია
ნაზი კილასონია (დ. 18 ოქტომბერი, 1926, აბისი — გ. 16 აგვისტო, 1993) — ქართველი მწერალი, პოეტი, ჟურნალ „პიონერის“ ლიტერატურული მუშაკი (1955-1959), ასევე ჟურნალ „საქართველოს ქალის“ რედაქციის ლიტერატურისა და ხელოვნების განყოფილების გამგე (1959 წლიდან).[1]
ნაზი კილასონია | |
---|---|
დაბადების თარიღი |
18 ოქტომბერი, 1926 აბისი, შიდა ქართლი |
გარდაცვალების თარიღი | 16 აგვისტო, 1993 (66 წლის) |
დაკრძალულია | მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა საბურთალოს პანთეონი |
ეროვნება | ქართველი |
მოქალაქეობა | საქართველო |
ალმა-მატერი | თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი |
საქმიანობა | მწერალი |
დაამთავრა თბილისის ქალთა მე-6 სკოლა. 1949-1954 წლებში სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დასავლეთ ევროპის ენებისა და ლიტერატურის ფაკულტეტზე.
მისი პირველი ლექსები გამოაქვეყნა 1952 წელს ალმანახ „პირველ სხივსა“ და გაზეთ „ლიტერატურულ საქართველოში“, ხოლო პირველი წიგნი - „ლექსები“ 1954 წელს. სულ გამოცემულია მისი თხუთმეტამდე კრებული, მათ შორის საბავშვო წიგნები: "ჩემი დაიკო მაიკო", „ხოტორა“, „ჩემი თაობის ფრთებო“.
ნაზი კილასონია გარდაიცვალა 1993 წლის 15 აგვისტოს. დაკრძალულია საბურთალოს პანთეონში.
ბიბლიოგრაფია
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- ნაზი კილასონია — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
- ნაზი კილასონიას ლექსები დაარქივებული 2016-03-23 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ ნაზი კილასონია. ლიტერატურის მუზეუმი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-01-14. ციტირების თარიღი: 6 თებერვალი, 2018.