მიხეილ პოლიევქტოვი
ვიკიპედიელთა მოსაზრებით ეს სტატია ან სექცია უნდა შეერწყას სტატიას/სექციას მიხეილ პოლიევტოვი (განხილვა). |
მიხეილ პოლიევქტოვი (დ. 24 მარტი, 1872 ― გ. 21 დეკემბერი, 1942) ― ქართველი ისტორიკოსი, პროფესორი, არქეოგრაფი, კავკასიოლოგი.
| მიხეილ პოლიევქტოვი | |
|---|---|
 | |
| დაბ. თარიღი | 24 მარტი, 1972 |
| დაბ. ადგილი | Kaluga Governorate |
| გარდ. თარიღი | 21 დეკემბერი, 1942 |
| გარდ. ადგილი | საქართველოს სსრ |
| მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა საქართველოს სსრ |
| საქმიანობა | მეცნიერი |
| მუშაობის ადგილი |
სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო უნივერსიტეტი თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი |
| ალმა-მატერი | სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო უნივერსიტეტი |
| სამეცნიერო წოდება | პროფესორი |
| მეუღლე | რუსუდან ნიკოლაძე |
| სამეცნიერო სფერო | ისტორია, კავკასიოლოგია |
ბიოგრაფია
რედაქტირებამიხეილ პოლიევქტოვი 1872 წლის 24 მარტს დაიბადა. 1894 წელს პეტერბურგის უნივერსიტეტის ისტორია-ფილოლოგიის ფაკულტეტი დაამთავრა. სწავლის დასრულების შემდეგ რუსეთის ისტორიის კათედრაზე დარჩა. 1917 წელს პეტერბურგის უნივერსიტეტის პროფესორად აირჩიეს. 1920 წლიდან თბილისში ცხოვრობდა და თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორი იყო. იკვლევდა რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობების ისტორიის საკითხებს. გრიგოლ ნათაძესთან ერთად გამოაქვეყნა ნაშრომი „ძველი ტფილისი“ (1938). დიდი წვლილი მიუძღვის 1832 წლის შეთქმულების ისტორიის საარქივო მასალების შეგროვებასა და პეტერბურგიდან თბილისში გადმოტანაში.