მერაბ გეგია (დ. 30 აგვისტო, 1944, თბილისი — გ. 24 მარტი, 2020, იქვე) — ქართველი თეატრმცოდნე. საქართველოს კომკავშირისა (1976) და კოტე მარჯანიშვილის სახელობის პრემიების (2001) ლაურეატი. საქართველოს თეატრის მოღვაწეთა კავშირის წევრი (1971-დან). საქართველოლს განათლების მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (1999-დან).

ბიოგრაფია რედაქტირება

1971 წელს დაამთავრა საქართველოს სახელმწიფო თეატრალური ინსტიტუტის თეატრმცოდნეობითი ფაკულტეტი.

1971–1972 წლებში იყო მუსკომედიის, ხოლო 1973–1977 წლებში — რუსთავის თეატრის სალიტერატურო ნაწილის გამგე. 1978–1981 წლებში გაზეთ „ლიტერატურული საქართველოს“ ხელოვნების განყოფილებისა, 1981–1983 წლებში — საქართველოს თეატრის, მუსიკისა და კინოს მუზეუმის დირექტორის მოადგილე, 1983–1986 წლებში — ჟურნალ „საბჭოთა ხელოვნების“ მთავარი რედაქტორის მოადგილე. 1986–1992 წლებში იყო გამომცემლობა „ქართული თეატრის“ დირექტორი. 1973 წლიდან — თბილისის თეატრალური ინსტიტუტის, შემდგომში თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტის ლექტორი. 2002 წლიდან ამავე უნივერსიტეტის სრული პროფესორი და მთავარი მეცნიერ–თანამშრომელი დრამის თეორიაში.

ქართული და უცხოური თეატრალური კულტურის შესახებ გამოქვეყნებული აქვს მრავალი სტატია და მონოგრაფია. არის 8 დადგმული პიესის ავტორი: „ახალგაზრდა გვარდიის სახელით“ (კინომსახიობთა თეატრი, 1976), „სიცრუენი“ (რუსთაველის თეატრი, 1978), „მარადიული კომედია“ (რუსთავის თეატრი, 1987), „მოვედ სიყვარულისთვის“ (რუსთაველის თეატრი, 1989), „საკუთარი თავის ბაბუა“ (სატირისა და კომედიის თეატრი, 2001), „და იქმნა თამაში“ (შიშველი თეატრი, 2007), „გურუ მასწავლებელი“ (თბილისის მოზარდ მაყურებელთა თეატრი, 2010), „მელპომენას მსახური“ (მარჯანიშვილის თეატრი, 2015).

2020 წლის 24 მარტს ტრაგიკულად დაიღუპა თბილისში, ბარნოვის ქუჩაზე გაჩენილი ხანძრის დროს.[1]

ბიბლიოგრაფია რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება

  1. თეატრმცოდნე მერაბ გეგია ხანძარმა იმსხვერპლა. არტინფო (24 მარტი, 2020). ციტირების თარიღი: 25 მარტი, 2020.