მარკუს იუნიუს ბრუტუსი (უმცროსი)

მარკუს იუნიუს ბრუტუს კეპიონი (ლათ. Marcus Junius Brutus Caepio; დ. ძვ. წ. 85 — გ. ძვ. წ. 42) — რომაელი სენატორი და იულიუს კეისრის ერთ-ერთი მკვლელი. რესპუბლიკური ტრადიციების დამცველი; ღრმად განსწავლული ფილოსოფიასა და ისტორიაში.

იულიუს კეისარსა და პომპეუსს შორის ატეხილ ბრძოლაში ამ უკანასკნელის მხარეზე იდგა (მიუხედავად იმისა, რომ მან მამა მოუკლა), რადგან ეგონა, რომ იგი რესპუბლიკის დროშით იბრძოდა. ფარსალოსის ბრძოლაში (ძვ. წ. 48) პომპეუსის განდაგურების შემდეგ კეისარმა შეირიგა და დაიახლოვა. ძვ. წ. 46 წელს ციზალპური გალიის მმართველობა ჩააბარა, ძვ. წ. 44 წელს კი — რომის პრეტორობა. მალე ბრუტუსი (კასიუსთან ერთად) იულიუს კეისრის წინააღმდეგ მიმართული სენატორულ-რესპუბლიკური შეთქმულების მოთავე გახდა.

44 წელს კეისარი მოკლეს (გადმოცემის თანახმად, როდესაც მას მკვლელთა შორის ბრუტუსი დაუნახვს, შუძახია: „შენც ჩემო ბრუტუს!“ თუ „შენც, შვილო ჩემო!“). ამის შემდეგ ბრუტუსმა რომი დატოვა და კასიუსთან ერთად სათავეში ჩაუდგა რესპუბლიკელების ბრძოლას მეორე ტრიუმვირატის (ანტონიუსი, ოქტავიანე, ლეპიდუსი) წინააღმდეგ, დაეუფლა საბერძნეთს, მაკედონიას, მცირე აზიასა და სირიას.

ფილიპის ბრძოლაში (ძვ. წ. 42) დამარცხების შემდეგ მარკუს ბრუტუსმა თავი მოიკლა.

ლიტერატურა

სანიკიძე ლ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 542.
წერეთელი ა., ძველი რომი, ნაწ. 2. თბ., 1961.