მალტის ალყა (მეორე მსოფლიო ომი)
მალტის ალყა (მეორე მსოფლიო ომი) | |||
---|---|---|---|
თარიღი |
1940 წლის 11 ივნისი - 1942 წლის 20 ნოემბერი (2 წელი, 5 თვე, 1 კვირა და 2 დღე)[1] | ||
მდებარეობა | მალტა | ||
შედეგი | მოკავშირეთა გამარჯვება | ||
მხარეები | |||
|
მალტის ალყა – მეორე მსოფლიო ომის სამხედრო კამპანია ხმელთაშუაზღვის სანაპიროზე. 1940 წლის ივნისიდან 1942 წლის ნოემბრამდე, მალტის ბრიტანული გვირგვინის კოლონიის სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი კუნძულის კონტროლისთვის ბრძოლამ დაუპირისპირდა ფაშისტური იტალიისა და ნაცისტური გერმანიის სამხედრო-საჰაერო ძალები მალტის საჰაერო ძალებს. 1940 წლის ივნისში ჩრდილოეთ აფრიკაში ახალი ფრონტის გახსნამ მალტის ღირებულება გაზარდა.
კუნძულზე დაფუძნებულ ბრიტანულ საჰაერო და საზღვაო ძალებს შეეძლოთ შეეტიათ აქსისის გემებზე; ჩერჩილმა კუნძულს უწოდა "ჩაძირული ავიამზიდი". გენერალმა ერვინ რომელმა, ჩრდილოეთ აფრიკაში აქსისის ძალების დე ფაქტო საველე მეთაურობით, სწრაფად აღიარა მისი მნიშვნელობა. 1941 წლის მაისში მან გააფრთხილა მთავრობა, რომ "მალტის გარეშე ღერძი დასრულდება ჩრდილოეთ აფრიკაში კონტროლის დაკარგვით".[2] აქსისმა გადაწყვიტა დაებომბა კუნძული. ასევე მათ გადაწყვიტეს ზიანი მიეყენებინათ თავდასხმით მის პორტებზე, ქალაქებზე, ქალაქებსა და მოკავშირეთა გემებზე, რომლებიც ამარაგებდა კუნძულს. Luftwaffe- მ (გერმანიის საჰაერო ძალებმა) და Regia Aeronautica- მ (იტალიის სამეფო საჰაერო ძალებმა) ჯამში გაატარეს 3000 ბომბდამშენი, მხოლოდ გრანდ ჰარბორის რაიონში 6,700 ტონა ბომბი ჩააგდეს,[3] ორი წლის განმავლობაში, გაანადგურეს RAF თავდაცვა და პორტები.[4] ამის მიუხედავად მოკავშირეთა კოლონებმა შეძლეს მალტის მომარაგება და გაძლიერება, ხოლო RAF იცავდა მის საჰაერო სივრცეს. 1942 წლის ნოემბერში აქსისმა წააგო ელ ალამეინის მეორე ბრძოლა. ალყა ეფექტურად დასრულდა 1942 წლის ნოემბერში.[5] 1942 წლის დეკემბერში მალტადან მოქმედი საჰაერო და საზღვაო ძალები შეტევაზე გადავიდნენ. 1943 წლის მაისისთვის მათ 164 დღის განმავლობაში ჩაიძირეს 230 გემი[6]. მოკავშირეთა გამარჯვებამ მალტაში დიდი როლი ითამაშა ჩრდილოეთ აფრიკაში მოკავშირეთა საბოლოო წარმატებაში.
იტალიის ალყა (1940 წლის ივნისი – დეკემბერი)
რედაქტირებაალყის დროს საჰაერო დაბომბვა იყო მალტას შეტევაზე არჩეული მეთოდი. Regia Aeronautica– მ კუნძულის საჰაერო დაბომბვა დაიწყო სიცილიის ავიაბაზებიდან. პირველ დღეს, 55-მა იტალიურმა ბომბდამშენმა და 21-მა მებრძოლმა გადაიფრინეს მალტის თავზე და 142 ბომბი ჩამოაგდეს სამი აეროდრომი ლუკას, ჰალ ფარისა და თაყალის მიმართულებით. [7] პირველი საჰაერო თავდასხმების დროს, მალტას სამი თვითმფრინავი იცავდა, მათ "რწმენა", "იმედი" და "საქველმოქმედო" უწოდეს. ერთი თვითმფრინავი ჩამოაგდეს, მაგრამ დანარჩენებმა მოახერხეს რამდენიმე იტალიური თვითმფრინავის ჩამოგდება.[8] იტალიელები დაახლოებით 6100 მეტრზე გაფრინდნენ და ცეცხლი გახსნეს მონიტორზე HMS Terror და gunboats HMS Aphis and Ladybird. ნაშუადღევს კიდევ 38-მა ბომბდამშენმა 12 მებრძოლის თანხლებით დაბომბა დედაქალაქი. იმ პირველ დღეს სულ რვა დაბომბვა განხორციელდა. დაბომბვას დიდი ზარალი არ მოჰყოლია და მიყენებული მსხვერპლის უმეტესობა სამოქალაქო იყო. იმ დროს მალტაზე არ ფუნქციონირებდა RAF აეროდრომი; ერთი, ლუკასთან, დასრულების სტადიაში იყო.
ივლისის დასაწყისისთვის მალტის გლადიატორები (მებრძოლები) გაძლიერდნენ Hawker Hurricanes– ით და აგვისტოში 261 – ე ასეულის RAF– ით დაცვით. აგვისტოში HMS Argus– მა თორმეტი თვითმფრინავი მიიტანა, პირველი ჯგუფი, რომელიც გადამზიდავმა კუნძულზე მიიყვანა. 17 ნოემბერს 12 Hurricanes- ის მალტაში ფრენის შემდგომი მცდელობა, FAA Blackburn Skua- ს ხელმძღვანელობით, (ოპერაცია თეთრი) კატასტროფით დასრულდა რვა თვითმფრინავის დაკარგვით; ისინი აფრინეს კუნძულის დასავლეთით იტალიური ფლოტის არსებობის გამო. ჩამოვარდა შემდგომი ორი თვითმფრინავიც, ერთ – ერთ მფრინავთან ერთად მოკლე სანდერლენდის საფრენი ნავი გადაარჩინა.
ლიტერატურა
რედაქტირება- Bradford, Ernle (2003). Siege: Malta 1940–1943. Pen & Sword. ISBN 978-0-85052-930-2.
- Bragadin, Marc'Antonio (1957). The Italian Navy in World War II. Annapolis, MD: United States Naval Institute. ISBN 978-0-405-13031-1.
- Bungay, Stephen (2002). Alamein. Aurum Press. ISBN 1-85410-929-4.
- Canada, Kevin. (2013)The Unfortunate Action. Avalanche Press. ციტირების თარიღი: 20 March 2016
- Caravaggio, Angelo N. (Summer 2006). „The Attack at Taranto: Tactical Success, Operational Failure“. Naval War College Review. Newport, RI. 59 (3). ISSN 0028-1484.
- Cocchia, Aldo (1958). The Hunters and the Hunted, Navies and Men. Annapolis, MD: Naval Institute Press. ISBN 0-405-13030-9.
- Cooper, Matthew (1978). The German Army 1933–1945: Its Political and Military Failure. Briarcliff Manor, NY: Stein and Day. ISBN 0-8128-2468-7.
- Delve, Ken (2007). The Story of the Spitfire: An Operational and Combat History. London: Greenhill books. ISBN 978-1-85367-725-0.
- de Zeng, H. L.; Stanket, D. G.; Creek, E. J. (2007) Bomber Units of the Luftwaffe 1933–1945: A Reference Source. London: Ian Allan. ISBN 978-1-85780-279-5.
- de Zeng, H. L.; Stanket, D. G.; Creek, E. J. (2007) Bomber Units of the Luftwaffe 1933–1945: A Reference Source. London: Ian Allan. ISBN 978-1-903223-87-1.
- Halley, James J. (1988). The Squadrons of the Royal Air Force & Commonwealth 1918–1988. Tonbridge: Air Britain (Historians). ISBN 0-85130-164-9.
- Hogan, George (1978). Malta: The Triumphant Years, 1940–1943. London: Robert Hale. ISBN 978-0-7091-7115-7.
- Holmes, Tony (1998). Hurricane Aces 1939–40, Aircraft of the Aces. Oxford: Osprey. ISBN 1-85532-597-7.
- Holland, James (2003). Fortress Malta: An Island Under Siege, 1940–1943. London: Miramax Books. ISBN 1-4013-5186-7.
- Hooton, E. R. (1997). Eagle in Flames: The Fall of the Luftwaffe. London: W&N. ISBN 978-1-85409-343-1.
- Jellision, Charles Albert (1984). Besieged: The World War II Ordeal of Malta, 1940–1942. Hanover, NH: for University of New Hampshire by University Press of New England. ISBN 978-0-87451-313-4.
- Levine, Alan (2008). The War Against Rommel's Supply Lines, 1942–43. Stackpole Books. ISBN 978-0-8117-3458-5.
- Mallett, Robert (1998). The Italian Navy and Fascist Expansionism, 1935–1940. London: Frank Cass. ISBN 0-7146-4432-3.
- Marinangeli, Ugo. (2013)Lo sviluppo della Pesca meccanizzata sambenedettese -ilQuotidiano.it it. www.ilquotidiano.it. ციტირების თარიღი: 2017-02-11
- Nichols, Steve (2008). Malta Spitfire Aces, Aircraft of the Aces. Oxford: Osprey. ISBN 978-1-84603-305-6.
- Overy, Richard (1995). War and Economy in the Third Reich. London: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-820599-9.
- Price, Alfred (1997). Spitfire Mark V Aces 1941–45. Oxford: Osprey Aerospace. ISBN 1-85532-635-3.
- Rix, Juliet (2015). Malta and Gozo. Bradt Travel Guides. ISBN 978-1784770259.
- Rogers, Anthony (2005). 185: The Malta Squadron. London: Spellmount. ISBN 1-86227-274-3.
- Sadkovich, James J. (Jan 1989). „Understanding Defeat: Reappraising Italy's Role in World War II“. Journal of Contemporary History. London: Sage. 24 (1): 27–61. doi:10.1177/002200948902400102. ISSN 0022-0094. JSTOR 260699. S2CID 161195027.
- Sadkovich, James J. (1988). „Re-evaluating Who Won the Italo-British Naval Conflict, 1940–42“. European History Quarterly. 18 (4): 455–471. doi:10.1177/026569148801800405. ISSN 0265-6914. S2CID 143162826.
- Scutts, Jerry B. (1994). Bf 109 Aces of North Africa and the Mediterranean. London: Osprey. ISBN 1-85532-448-2.
- Shores, Christopher; Cull, Brian; Malizia, Nicola (1987) Malta: The Hurricane Years. London: Grub Street. ISBN 0-948817-06-2.
- Shores, Christopher (1985). Duel for the Sky: Ten Crucial Battles of World War II. London: Grub Street. ISBN 978-0-7137-1601-6.
- Smith, Peter C. (1974). The Battles of the Malta Striking Forces. Littlehampton. ISBN 978-0-7110-0528-0.
- Spooner, Tony (1996). Supreme Gallantry: Malta's Role in the Allied Victory, 1939–1945. London. ISBN 978-0719557064.
- Taylor, A. J. P. (1974). A History Of World War Two. London: Octopus Books. ISBN 0-7064-0399-1.
- Terraine, John (1985). The Right of the Line: The Royal Air Force in the European War, 1939–1945. London: Sceptre. ISBN 0-340-41919-9.
- Ward, John (2004). Hitler's Stuka Squadrons: The Ju 87 at War, 1936–1945, Eagles of War. London: Spellmount. ISBN 1-86227-246-8.
- Weal, John (1998). Junkers Ju 87 Stukageschwader 1937–41. Oxford: Osprey. ISBN 1-85532-636-1.
- Wingate, John (1991). The Fighting Tenth: The Tenth Submarine Flotilla and the Siege of Malta. Barnsley: Pen & Sword. ISBN 978-0-85052-891-6.
- Woodman, R. (2003). Malta Convoys 1940–1943, pbk., London: John Murray. ISBN 978-0-7195-6408-6.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ Taylor 1974, p. 182.
- ↑ Nora Boustany. (July 13, 2001) The Consummate Diplomat Wants Malta on the Map. ციტირების თარიღი: 6 July 2017
- ↑ BBC – WW2 People's War – MALTA – WORLD WAR II. ციტირების თარიღი: 2019-05-06
- ↑ Fortress Malta: An Island Under Siege, 1940–1943. London: Miramax Books. ISBN 1-4013-5186-7.
- ↑ Taylor, A. J. P. (1974). Mayer, S. L. (ed.). A History Of World War Two. London: Octopus Books. ISBN 0-7064-0399-1.
- ↑ Spooner, Tony (1996). Supreme Gallantry: Malta's Role in the Allied Victory, 1939–1945. London. ISBN 978-0719557064.
- ↑ Bungay, Stephen (2002). Alamein. Aurum Press. ISBN 1-85410-929-4.
- ↑ Woodman, R. (2003). Malta Convoys 1940–1943 (pbk. ed.). London: John Murray. ISBN 978-0-7195-6408-6