კონსტანტინოპოლის ალყა — არაბულ-ბიზანტიური ომების მთავარი ბრძოლა და არაბთა დაპყრობითი ლაშქრობების პირველი კულმინაცია. მიმდინარეობდა ბიზანტიის იმპერიასა და ომაიანთა სახალიფოს შორის 674-678 წლებში. არაბების ხალიფა მუავია I ტახტზე 661 წელს ავიდა და განაახლა ომი ბიზანტიასთან. მან მთავარ მიზნად დაისახა კონსტანტინოპოლის აღება.
672-673 წლებში არაბთა ფლოტმა შექმნა ბაზები მცირე აზიის სანაპიროს გასწვრივ და მალევე მოაქცია კონსტანტინოპოლი ბლოკადაში. არმია ქალაქ კირაკუსს გამოსაზამთრებლად იყენებდა და ყოველ გაზაფხულობით აახლებდა ალყას. საბოლოოდ ბიზანტიის იმპერატორმა კონსტანტინე IV-მ შეძლო არაბთა ფლოტის განადგურება ახლადგამოგონილი ბერძნული ცეცხლის მეშვეობით. არაბთა სახმელეთო არმიაც დამარცხდა მცირე აზიაში და ისინი იძულებული გახდნენ ალყა მოეხსნათ. ალყის შემდეგ ბიზანტიასა და არაბებს შორის დროებითი მშვიდობა დამყარდა.
- Brooks, E.W. (1898). "The Arabs in Asia Minor (641–750), from Arabic Sources". The Journal of Hellenic Studies. The Society for the Promotion of Hellenic Studies. XVIII: 182–208.
- Canard, Marius (1926). "Les expéditions des Arabes contre Constantinople dans l'histoire et dans la légende". Journal Asiatique (in French) (208): 61–121. ISSN 0021-762X.
.jpg)
