ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.

იურიკ სარქისიანი (სომხ. Յուրի [Յուրիկ] Սարգսյան; დ. 14 აგვისტო, 1961 წელი, სამაგარი, სომხეთის სსრ) — ყოფილი საბჭოთა სომეხი ძალოსანი. მას მიენიჭა სსრკ სპორტის დამსახურებული ოსტატის წოდება 1982 წელს. 2007 წელს, იურიკ სარქისიანი ძალოსნობის საერთაშორისო ფედერაციის დიდების დარბაზში შეიყვანეს.[1]

იურიკ სარქისიანი
პირადი ინფორმაცია
დაბ. სახელი Յուրի [Յուրիկ] Սարգսյան
ეროვნება სომხები
დაბ. თარიღი 14 აგვისტო, 1961 (1961-08-14) (63 წლის)
დაბ. ადგილი სამაგარი, სომხეთის სსრ
სიმაღლე 167
სპორტი
ქვეყანა საბჭოთა კავშირი, სომხეთი, ავსტრალია
სახეობა ძალოსნობა
ჯილდოები სსრკ სპორტის დამსახურებული ოსტატი, სსრკ-ის საერთაშორისო კლასის სპორტის ოსტატი და მედალი „სამშობლოს წინაშე დამსახურებისთვის“ მე-2 ხარისხი

ადრეული ცხოვრება

რედაქტირება

იურიკ სარქისიანი დაიბადა სოფელ სამაგარში, ეჩმიაძინის რაიონში. მან ვარჯიში დაიწყო 13 წლის ასაკში. 1980 წელს სარქისიანი აიყვანეს სსრკ ძალოსნობის ეროვნულ გუნდში. მომდევნო წელს იგი გახდა ძალოსნობის მსოფლიო ჩემპიონი მოზარდებს შორის. ის ვარჯიშობდა ეჩმიაძინში VSS Sevan–ში.

18 წლის ასაკში სარქისიანმა მონაწილეობა მიიღო 1980 წლის ზაფხულის ოლიმპიადაზე, იმავე წელს შეუერთდა საბჭოთა კავშირის ეროვნულ გუნდს. მან მეორე ადგილი დაიკავა საბანტო წონით კატეგორიაში (56 კგ) და მოიპოვა ოლიმპიური ვერცხლის მედალი. ოლიმპიური თამაშების შემდეგ სარქისიანი გადავიდა ბუმბულის წონაში (60 კგ), სადაც იასპარეზებდა კარიერის ბოლომდე.

1982 წელს სარქისიანმა მოიპოვა ოქროს მედლები ძალოსნობის ევროპის ჩემპიონატზე და ძალოსნობის მსოფლიო ჩემპიონატზე. სარქისიანმა გაიმეორა ეს მიღწევა მომავალ წელს, 1983 წელს ძალოსნობის ევროპის ჩემპიონატზე და 1983 წელს ძალოსნობის მსოფლიო ჩემპიონატზეც, რის შედეგადაც იგი ზედიზედ ორჯერ გახდა ევროპისა და მსოფლიოს ჩემპიონი. მან ასევე დაამყარა რამდენიმე მსოფლიო რეკორდი ამ ეტაპზე. ის იყო აშკარა ოქროს მედლის ფავორიტი 1984 წლის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშებისთვის, მაგრამ ვერ შეძლო თამაშებში მონაწილეობა 1984 წლის ზაფხულის ოლიმპიადის ბოიკოტის გამო.[2] 1988 წლის სეულის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე ის არ იყო სსრკ-ს ძალოსნების ოლიმპიურ გუნდში. ამის შემდეგ, ის ცოტა ხანს არ ვარჯიშობდა და ფიქრობდა ძალოსნობის კარიერის დასრულებაზე. 1991 წელს სარქისიანმა კვლავ განაგრძო ძალოსნობა დამოუკიდებელი სომხეთის სახელით. იურიკ სარქისიანი დასახელდა ეროვნული ნაკრების ლიდერად 1993 წლის მელბურნში გამართულ ძალოსნობის მსოფლიო ჩემპიონატზე. ის გახდა ტურნირის ბრინჯაოს მედალოსანი. ამის შემდეგ სარკისიანი ავსტრალიაში წონითმა ძალოსნობის წარმომადგენლებმა მიიწვიეს იქ დარჩენის მიზნით, მოგვიანებით კი ავსტრალიის მოქალაქეობა შესთავაზეს. მან ხელი მოაწერა კონტრაქტს ავსტრალიის ძალოსნობის ფედერაციასთან და მოგვიანებით ასპარეზობდა ავსტრალიის სახელით. სარქისიანმა წარადგინა ეს ქვეყანა 1996 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე ატლანტაში და 2000 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე სიდნეიში. სარქისიანმა ასევე მონაწილეობა მიიღო თანამეგობრობის თამაშებში 1998 და 2002 წლებში. მან 1998 წელს მოიპოვა ვერცხლი და, 41 წლის ასაკში, მოიპოვა ოქროს მედალი 2002 წელს.

პირადი ცხოვრება

რედაქტირება

სარქისიანმა 2006 წელს დაასრულა კარიერა და გადაწყვიტა ყურადღების გამახვილება ბიზნესზე და მწვრთნელობაზე. ის ავარჯიშებდა თავის ვაჟს დავითს, რომელიც 2004 და 2008 წლებში გახდა ოკეანეთის ჩემპიონატების გამარჯვებული, წონით კატეგორიებში, მსუბუქი (69 კგ) და საშუალო წონის (77 კგ) შესაბამისად. დავით სარქისიანს დაეკისრა ორწლიანი საერთაშორისო აკრძალვა ძალოსნობის ჩემპიონატებში, ტესტოსტერონის დანამატის გამო, რომელიც გამოჩნდა ანტიდოპინგ ტესტში 2010 წელს.[3]

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. 50th Birthday of Yurik Sarkisyan. www.iwf.net. ციტირების თარიღი: 20 January 2013
  2. Выступление сборной команды СССР по тяжёлой атлетике на чемпионате мира и Европы 1983 года в Москве (რუსულად). www.olympic-weightlifting.ru. Retrieved 20 January 2013.
  3. Two-year doping ban for weightlifter - newspaper. Sydney Morning Herald. ციტირების თარიღი: 15 July 2013