იულია ტიმოშენკო
იულია ტიმოშენკო (უკრ. Юлія Володимирівна Тимошенко, ნამდვ. გრიგიანი, დ. 27 ნოემბერი, 1960, დნეპროპეტროვსკი, უსსრ) — უკრაინელი პოლიტიკოსი, უკრაინის პრემიერ-მინისტრი, პარტიის „ბატკივშინა“ და ბლოკ იულიი ტიმოშენკოს ლიდერი. იგი არის 2004 წლის ნარინჯისფერი რევოლუციის ერთ-ერთი ლიდერი.
იულია ტიმოშენკო Юлія Володимирівна Тимошенко | |
უკრაინის მე-13 პრემიერ-მინისტრი | |
---|---|
თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
18 დეკემბერი, 2007 – 4 მარტი, 2010 | |
პრეზიდენტი | ვიქტორ იუშენკო |
წინამორბედი | ვიქტორ იანუკოვიჩი |
მემკვიდრე | ალექსანდრე ტურჩინოვი |
თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
29 იანვარი, 2005 – 8 სექტემბერი, 2005 | |
პრეზიდენტი | ვიქტორ იუშენკო |
წინამორბედი | ნიკოლოზ აზაროვი |
მემკვიდრე | იური ეხანუროვი |
დაბადებული | 27 ნოემბერი, 1960 დნეპროპეტროვსკი, სსრკ |
მოქალაქეობა | უკრაინა |
პოლიტიკური პარტია | Блок Юлïи |
მეუღლე | ალექსანდრე ტიმოშენკო |
პროფესია | ეკონომისტი |
რელიგია | მართლმადიდებელი |
2005 წლის 4 თებერვალს უკრაინის უზენაესმა რადამ ხმათა უმრავლესობით იულია ტიმოშენკო ქვეყნის ახალ პრემიერ-მინისტრად დაამტკიცა, თუმცა 2005 წლის 8 სექტემბერს პრეზიდენტმა ვიქტორ იუშენკომ მისი კაბინეტი გადააყენა.
2007 წლის 18 დეკემბერს უზენაესმა რადამ ხმათა უმრავლესობით იულია ტიმოშენკო ქვეყნის პრემიერ-მინისტრად დაამტკიცა.
2019 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები
რედაქტირება2018 წლის 20 ივნისს ტიმოშენკომ განაცხადა რომ მონაწილეობას მიიღებდა 2019 წლის უკრაინის საპრეზიდენტო არჩევნებში. იგი მოისაზრებოდა ერთ-ერთ მთავარ ფავორიტად. 16 მარტს სერგეი ტარუტამ განაცხადა რომ ხსნიდა საკუთარ კანდიდატურას და მხარს უჭერდა ტიმოშენკოს, მაგრამ კანდიდატურის მოხსნის ბოლო თარიღი 7 მარტი იყო შესაბამისად ტარუტა წარდგენილი იყო საარჩევნო ბიულეტინზე.[1][2] 2019 წლის 31 მარტს არჩევნების პირველ ტურში ტიმოშენკომ 13,4% მოიპოვა და მესამე ადგილი დაიკავა ვლადიმერ ზელენსკისა და პეტრო პოროშენკოს შემდეგ.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- იულია ტიმოშენკოს ოფიციალური საიტი დაარქივებული 2018-01-25 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ ტარუტა საპრეზიდენტო არჩევნებში ტიმოშენკოს დაუჭერს მხარს. ციტირების თარიღი: 2019-03-16
- ↑ (უკრაინული) Another candidate appeared in favor of Gritsenko, Ukrayinska Pravda (7 March 2019)