ვალერი ვორონინი
ვალერი ვორონინი (რუს. Вале́рий Ива́нович Воро́нин; დ. 17 ივლისი, 1939, მოსკოვი, რსფსრ, სსრ კავშირი — გ. 19 მაისი, 1984, იქვე) — რუსი და საბჭოთა ფეხბურთელი, ნახევარმცველი. იცავდა მოსკოვის „ტორპედოსა“ და საბჭოთა კავშირის ეროვნული და ოლიმპიური ნაკრების ღირსებას. საბჭოთა კავშირის ორგზის (1960, 1965) ჩემპიონი, ორგზის (1961, 1964) ვიცე-ჩემპიონი და საბჭოთა კავშირის თასის (1960) მფლობელი მოსკოვის „ტორპედოს“ შემადგენლობაში. 1964 წლის ევროპის ვიცე-ჩემპიონი საბჭოთა კავშირის ეროვნული ნაკრების შემადგენლობაში. 1962 წლის ჩილეს და 1966 წლის ინგლისის მსოფლიო ჩემპიონატების მონაწილე. საბჭოთა კავშირის სპორტის დამსახურებული ოსტატი (1966).[1][2] საყოველთაოდ აღიარებულია ყველა დროის ერთ-ერთ საუკეთესო რუს და საბჭოთა ფეხბურთელად.[3]
 | |||
| პირადი მონაცემები | |||
|---|---|---|---|
| სრული სახელი | ვალერი ივანეს ძე ვორონინი [1][2] | ||
| დაბადების თარიღი | 17 ივლისი, 1939 | ||
| დაბადების ადგილი |
მოსკოვი, რსფსრ, სსრ კავშირი | ||
| გარდაცვალების თარიღი | 19 მაისი, 1984 (44 წლის) | ||
| გარდაცვალების ადგილი |
მოსკოვი, რსფსრ, სსრ კავშირი | ||
| სიმაღლე | 181 სმ. | ||
| სათამაშო პოზიცია | ნახევარმცველი | ||
| ახალგაზრდული კარიერა | |||
| 1953–1954 | ტორპედო მოსკოვი | ||
| პროფესიონალური კარიერა* | |||
| წლები | გუნდი | მატჩი | (გოლი) |
| 1958–1969 | ტორპედო მ. | 219 | (26) |
| ეროვნული ნაკრები | |||
| 1960–1968 | სსრ კავშირი | 63 | (5) |
|
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება | |||
იგი ერთადერთია საბჭოთა და პოსტსაბჭოთა ფეხბურთელთა შორის, ვინც მსოფლიო ჩემპიონატის სიმბოლურ ნაკრებში შეიყვანეს (1962). 1964 და 1965 წლებში დაასახელეს საბჭოთა კავშირის წლის საუკეთესო ფეხბურთელად. ექვსჯერ იყო დასახელებული საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სიაში. აქედან ოთხჯერ პირველ ნომრად.[4][5]
სანაკრებო კარიერარედაქტირება
1960–1968 წლებში საბჭოთა კავშირის ეროვნული ნაკრების ღირსებას იცავს, რომლის შემადგენლობაში 63 შეხვედრას ატარებს და 5 ბურთი გააქვს.[6][7]
სტატისტიკარედაქტირება
| საბჭოთა კავშირი | ||
|---|---|---|
| წელი | მატჩი | გოლი |
| 1960 | 1 | 0 |
| 1961 | 10 | 1 |
| 1962 | 7 | 0 |
| 1963 | 4 | 0 |
| 1964 | 7 | 2 |
| 1965 | 11 | 1 |
| 1966 | 12 | 1 |
| 1967 | 8 | 0 |
| 1968 | 3 | 0 |
| ჯამში | 63 | 5 |
მსოფლიო ჩემპიონატებზერედაქტირება
ვალერი ვორონინმა მსოფლიო ჩემპიონატების 9 შეხვედრაში მიიღო მონაწილეობა.[8]
| ჩემპ. | მასპინძელი | № | პოზიცია | შ | ბ | მ | ფ | წ | შედეგი |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1962 |  ჩილე |
 12 |
ნახევარმცველი | 4 | 0 | 2 | 1 | 1 | |
| 1966 | .svg){kind=small} ინგლისი |
12 |
ნახევარმცველი | 5 | 0 | 3 | 0 | 2 |
მიღწევებირედაქტირება
საკლუბორედაქტირება
.svg){kind=small}
- თასის მფლობელი: 1960 [9]
- ფინალისტი: 1961
სანაკრებორედაქტირება
- ვიცე-ჩემპიონი: 1964
- ბრინჯაოს პრიზიორი: 1966
ინდივიდუალურირედაქტირება
- მსოფლიო ჩემპიონატის სიმბოლური ნაკრების წევრი: 1962
- საბჭოთა კავშირის საუკეთესო ფეხბურთელი: 1964, 1965 [10]
- 33 საუკეთესო
- №1: 1961, 1963, 1964, 1965
- №2: 1960, 1966
ლიტერატურარედაქტირება
- მჭედლიშვილი, კ. სსრ კავშირის ფეხბურთელთა ნაკრები. — თბ.: საბჭ. საქართველო, 1975. — გვ. 122. — 134 გვ .
- Винокуров В. И.; Владимиров В. Г. Всё о футболе / Соскин А. М. (сост.). — М.: ФиС, 1972. — გვ. 288. — 448 გვ .
- Соскин А. М. (сост.) Всё о футболе. Страны. Клубы. Турниры. Футболисты. Тренеры. Судьи. — М.: ФиС, 1972. — გვ. 288. — 448 გვ .
ბიბლიოგრაფიარედაქტირება
- Нилин, Александр (2000). Валерий Воронин. Преждевременная звезда. Москва: Терра-спорт.
- Нилин, Александр (2000). Валерий Воронин : Биогр. очерк. Москва: Кн. клуб Техника молодежи.
- Нилин, А. П. (2019). Преждевременная звезда : о Валерие Воронине, футболисте московского "Торпедо" и сборной страны. Москва: КоЛибри.
- Соскин, Александр (1972). Всё о футболе. М.: Физкультура и спорт.
რესურსები ინტერნეტშირედაქტირება
- ვალერი ვორონინი — ფიფა-ს ჩანაწერი
| AFS · FootballDatabase.eu · FootballFacts.ru · Football-side.com · IMDb · National Football Teams.com · RSSSF · Rusteam.permian.ru · Soccerway · Sportslive.ru · Transfermarkt · WorldFootball.net |
| დიდი რუსული ენციკლოპედია |
სქოლიორედაქტირება
- ↑ 1.0 1.1 Винокуров В. И. 1972, pp. 288.
- ↑ 2.0 2.1 Соскин А. М. 1972, pp. 288.
- ↑ Валерий Воронин · Примечателен и следующий факт: впервые для определения лучшего игрока сезона в СССР прибегли к журналистскому опросу. Лучшим пишущие мастера признали тогда Воронина. Аналогичной награды торпедовец удостоился и в следующем – 1965-м – году. დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 11 დეკემბერი, 2019. წყარო: Sportslive.ru. წაკითხვის თარიღი: 11 დეკემბერი, 2019.
- ↑ საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სია — საბჭოთა კავშირის წლის 33 საუკეთესო ფეხბურთელის სიის შედგენა ხდებოდა საბჭოთა კავშირის საფეხბურთო ჩემპიონატის სეზონის შედეგების მიხედვით 1926 წლიდან არარეგულარულად, ხოლო 1948 წლიდან — ყოველწლიურად (1954 წლის გარდა). dic.academic.ru. წაკითხვის თარიღი: 7 დეკემბერი, 2019.
- ↑ Список 33 лучших футболистов сезона в СССР — Список лучших футболистов сезона в СССР составлялся по итогам футбольного сезона (чемпионата) в СССР с 1926 года нерегулярно, а с 1948 года — ежегодно (кроме 1954 года). წაკითხვის თარიღი: 7 დეკემბერი, 2019
- ↑ Valeri Voronin · Club-statistics · Country-statitistics · Games · Benjamin Strack-Zimmerman. National Football Teams. წაკითხვის თარიღი: 7 დეკემბერი, 2019.
- ↑ მჭედლიშვილი, კ. 1975, pp. 122.
- ↑ Valeri Voronin in the World Cups · Information about Valeri Voronin and his performace in the FIFA Soccer World Cup. Profile with general and detailed stats and data that include National Team, total games, goals and cards and full list of matches played. Player Profile for Valeri Voronin in the Soccer World Cups. Valeri Voronin · Born Date: July 17, 1939; National Team: Soviet Union; Position: Midfielder; Jersey Number: 12 · წყარო: The Soccer World Cups.com. წაკითხვის თარიღი: 20 დეკემბერი, 2019.
- ↑ Andrei Balitskiy and Mike Dryomin (17 იანვარი, 2012). Soviet Union Cup 1959/60 — Torpedo Moskva 4–3 Dinamo Tbilisi. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. წაკითხვის თარიღი: 14 დეკემბერი, 2019.
- ↑ Rasim Movsumov (13 დეკემბერი, 2018). Soviet Union — Player of the Year Awards — Election of the weekly Football (Football-Hockey). წყარო: Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. წაკითხვის თარიღი: 7 დეკემბერი, 2019.