საშო

საშო (ლათ. vagina — ქარქაში, საშო) — ძუძუმწოვართა სასქესო სადინარების ბოლო ნაწილი, რომლითაც ნაყოფი გამოდის გარეთ. ზოგი უხერხემლოს საშო წარმოადგენს გარეგან საფარველთა მილისებრ ჩანაბრუნს, რომლის ერთი ბოლო გარეთ იხსნება, მეორე კი — პარენქიმაში. ძუძუმწოვრების საშო კვერცხსავალების ქვედა ნაწილია. ქვემოთ საშო გადადის შარდსასქესო სინუსში, რომელიც ძუძუმწოვრებში ქმნის კარიბჭეს; ჩანთოსნების, ჩლიქოსნების, მღრღნელების, ნახევრად მაიმუნებისა და პრიმატების საშოსა და კარიბჭის საზღვარზე არის საქალწულო აპკი.

საშო
ლათინური	vagina
MeSH	Vagina
Dorlands/Elsevier	Vagina

ადამიანის საშო 10-11 სმ სიგრძისა და 2-3 სმ დიამეტრის მქონე კუნთოვან-ელასტიკური მილი, მოთავსებულია მცირე მენჯის ღრუში, სწორ ნაწლავსა და შარდის ბუშტს შორის. მისი შიგნითა ბოლო დაკავშირებულია საშვილოსნოს ყელთან, რომელთანაც საშო ქმნის წინა და უკანა თაღებს, გარეთა ბოლო კი იხნსება სასქესო ნაპრალში. საშო სამშობიარო გზის ნაწილია. ქალწულის საშოს გარეთა ხვრელი შემოსაზღვრულია სხვადასხვა ფორმის საქალწულო აპკით. საშოს წინა და უკანა კედლები ერთმანეთს ეხება და შედგება შიგნითა — ლორწოვანი, შუა — კუნთოვანი და გარეთა — შემაერთებელქსოვილოვანი გარსებისაგან. ლორწოვანი გარსი მოფენილია მრავალშრიანი ეპითელიუმით. საშოს წინა კედლის ლორწოვან გარსზე კარგად არის გამოხატული ორი გასწვრივი და მრავალი განივი ნოჭი, ლორწოვანი გარსი მოკლებულია ჯირკვლებს და მუდმივად შეიცავს მცირეოდენ სითხეს. ანომალიებიდან აღსანიშნავია საშოს გაორება ან მისი უქონლობა, რაც ძალიან იშვიათია.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 209.