დევისხვრელი
დევისხვრელი — კარსტული მღვიმე საქართველოში, ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს სოფელ ლაშესთან, ხანდების კლდეში, მდინარე ჩხერიმელის მარჯვენა ნაპირზე, ზღვის დონიდან 340 მ სიმაღლეზე. წარმოადგენს ზედა პალეოლითის ხანის ადამიანის მღვიმე-ნამოსახლარს.
| დევისხვრელი | |
|---|---|
| |
| კოორდინატები: 42°02′22″ ჩ. გ. 43°11′29″ ა. გ. / 42.039611° ჩ. გ. 43.191611° ა. გ. | |
| ქვეყანა |  საქართველო
|
| ტერიტორიული ერთეული | ხარაგაულის მუნიციპალიტეტი |
| აბსოლუტური სიმაღლე | 340 მ |
| სიღრმე | 40 მ |
| ტიპი | კარსტული |
| ამგებელი ქანები | კირქვა |
  | |
 | |
დევისხვრელის მღვიმის სიღრმეა 40 მ, შესასვლელის სიმაღლე 5 მ, სიგანე 4 მ. 1926-1931 წლებში გაითხარა (ხელმძღვანელი გ. ნიორაძე) 1,20 მ სისქის 4 კულტურის ფენა, რომელთაგანაც ადამიანის ცხოვრების ნაშთს შეიცავდა ზემოდან მესამე ფენა.
აღმოჩნდა კაჟისა და მცირე რაოდენობით ობსიდიანის იარაღი (საჭრისები და საფხეკები, მიკროლითური სახვრეტები, გრავეტისა და შატეპერონის ტიპის დანები, ხელშუბისპირები, ლაელები, ნუკლეუსები და ანამტვრევ-ანატკეცები, რიყის ქვის ხელჩაქუჩი). აგრეთვე კაჟის იარაღის წარმოებასთან დაკავშირებული ხელსაწყოები (გრდემლი და რქის იარაღი). ამავე ფენაში ნაპოვნია თანამედროვე ტიპის ადამიანის ქვედა ყბის მარჯვენა ნახევარი 2 კბილით. გ. ნიორაძემ დევისხვრელი ასაკობრივად ევროპის ზედა ორინიაკს და ჩრდილოეთ აფრიკის ძვ. კაფსიის კულტურას დაუკავშირა, სერგეი ზამიატნინმა კი ამიერკავკასიის ზედა პალეოლითური კულტურის მეორე ქრონოლოგიურ ჯგუფში გააერთიანა. დევისხვრელის შესწავლამ დასაბამი მისცა საქართველოში ქვის ხანის ძეგლების სისტემატურ არქეოლოგიურ კვლევა-ძიებას.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ბერძენიშვილი ნ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 358.
- „საქართველოს არქეოლოგია“, თბილისი: თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გამომცემლობა, 1959. — გვ. 42.
- ნიორაძე გ., პალეოლითის ადამიანი დევის-ხვრელში, საქართველოს მუზეუმის შრომები, ტ. 6, ტფ., 1933