გიორგი თავდგირიძე

გიორგი ალექსანდრეს ძე თავდგირიძე (დ. 27 სექტემბერი, 1914, თბილისი, — გ. 22 მარტი, 1957, იქვე) — ქართველი არქიტექტორი.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტი 1939 წელს. მონაწილეობდა II მსოფლიო ომში (1941 –1945). 1949-1955 წლებში იყო საპროექტო ინსტიტუტის „საქსოფლმშენსახპროექტის“ მთავარი არქიტექტორი, 1955 წლიდან — საპროექტო ინსტიტუტის „საქქალაქმშენსახპროექტის“ არქიტექტურის სახელოსნოს ხელმძღვანელი. იმავდროულად, 1995 წლიდან პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა პოლიტექნიკური ინსტიტუტის არქიტექტურის კათედრაზე. აზომილი აქვს რამდენიმე ქართული არქიტექტურული ძეგლი, მათ შორის ვაჩნაძიანის ყველაწმინდის ეკლესია (1939, არქიტექტორ მ. კალაშნიკოვთან ერთად).

თავდგირიძის ძირითადი ნამუშევრებია:

საქართველოს გეოლოგიის სამმართველოს საცხოვრებელი სახლი (1948, თბილისი, ზაქარია ფალიაშვილის ქუჩა),
საქართველოს სოფლის მეურნეობის ინსტიტუტის თანამშრომლების საცხოვრებელი სახლი (1954, თბილისი, ლადო კავსაძის ქუჩა),
სასტუმრო „საქართველო“ (1949-1956, თბილისი, არქიტექტორ ნ. ფირცხალაიშვილთან ერთად, მელიქიშვილის ქუჩა; თავდაპირველად აშენდა როგორც საქართველოს სოფლის მეურნეობის სამინისტროს შენობა),
ნიკო მუსხელიშვილის სააგარაკო სახლი (1949, მანგლისი),
ივანე ბერიტაშვილის და სიმონ ჯანაშიას სააგარაკო სახლები (1949, სოხუმი).

ლიტერატურა

გერსამია თ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. 431.