გამბურცევის მთები
გამბურცევის მთები — ყინულქვეშა მთები აღმოსავლეთ ანტარქტიდის ცენტრალურ ნაწილში. მთები გავრცელებულია 1200-1300 კილომეტრზე. სიგანე 200-500 კილომეტრი, ცნობილი ყველაზე დიდი სიმაღლეებია 2990 მეტრი და 3390 მეტრი. მათ ზემოთ ყინულის სისქე 600 მეტრს აღწევს. აღმოაჩინა რუსეთის ექსპედიციამ 1958 წელს. სახელი ეწოდა გრიგოლ გამბურცევის პატივსაცემად, რადგანაც აღმოჩენილ იქნა მის მიერ შემუშავებული სიღრმული ზონდერების სეისმური მეთოდით.
| გამბურცევის მთები | |
|---|---|
| |
| კოორდინატები: 80°30′ ს. გ. 76°00′ ა. გ. / 80.500° ს. გ. 76.000° ა. გ. | |
| ქვეყანა | .svg){kind=small} ანტარქტიდა
|
| სიმაღლე | 3390 მ |
| ფართობი | 300,000 კმ² |
| სიგრძე | 1200-1300 კმ |
| სიგანე | 200-500 კმ |
  | |
ლიტერატურა რედაქტირება
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 651.