ბოსტონ სელტიქსი
ამ სტატიაში არ არის მითითებული სანდო და გადამოწმებადი წყარო. |
ბოსტონ სელტიქსი (ინგლ. Boston Celtics) — პროფესიონალური საკალათბურთო კლუბი, რომელიც აშშ-ის ნაციონალურ საკალათბურთო ასოციაციაში (NBA) გამოდის. გუნდი შეიქმნა 1946 წელს. მისი სათამაშო ბაზაა ბოსტონში, მასაჩუსეტსი. გუნდი მონაწილეობას იღებს ატლანტიკის დივიზიონში და არის ასევე აღმოსავლეთ კონფერენციის წევრი. გუნდის ახლანდელი მფლობელი არის Boston Basketball Partners LLC. გუნდის საშინაო არენად კი TD Garden-ია, რომელსაც გუნდი იყოფს ჰოკეის გუნდ ბოსტონ ბრუინსთან ერთად. სელტიქსის 17 NBA-ს ჩემპიონობა არის ყველაზე დიდი მიღწევა NBA ისტორიაში, სადაც ისინი მხოლოდ და მხოლოდ 1 ჩემპიონობით უსწრებენ მათ ყველაზე დიდ მეტოქეს დასავლეთის კონფერენციის მონაწილე ლოს-ანჯელეს ლეიკერსს, რომელთაც 16 ტიტული აქვთ მოპოვებული. 1957 წლიდან 1969 წლამდე, სელტიქსი დომინირებდა ლიგაში, სადაც 11 ჩემპიონის ტიტულის მოგება მოახერხეს 13 წლის განმავლობაში, აქედან 8 კი ზედიზედ მოპოვებული იყო (1959-1966), ეს კი ყველაზე დიდი დომინირების წლებია და შედეგი რაც კი ჩრდილოეთ ამერიკის რომელიმე სპორტის რომელიმე გუნდს მიუღწევია როდისმე.
| ბოსტონ სელტიქსი Boston Celtics | |||
|---|---|---|---|
 ბოსტონ სელტიქსის სეზონი 2020–21
| |||
 | |||
| კონფერენცია | აღმოსავლეთი | ||
| დივიზიონი | ატლანტიკის | ||
| დაარსდა | 1946 | ||
| ისტორია | ბოსტონ სელტიქსი (1946–დღემდე) | ||
| არენა | თიდი გარდენი | ||
| ქალაქი | ბოსტონი, მასაჩუსეტსი | ||
| გუნდის ფერები | მწვანე, თეთრი, შავი, ოქროსფერი | ||
| მფლობელ(ებ)ი | Boston Basketball Partners L.L.C. | ||
| გენერალური მენეჯერი | დენი ეინჯი | ||
| მთავარი მწვრთნელი | იმე უდოკა | ||
| D-ლიგის კლუბი | Maine Red Claws | ||
| ჩემპიონები | 17 (1957, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1986, 2008) | ||
| კონფერენციის ტიტულები | 21 (1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1974, 1976, 1981, 1984, 1985, 1986, 1987, 2008, 2010) | ||
| დივიზიონის ტიტულები | 21 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1980, 1981, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1991, 1992, 2005, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012) | ||
| გაუქმებული ნომრები | 21 (00, 1, 2, 3, 6, 10, 14, 15, 16, 17, 18, LOSCY, 19, 21, 22, 23, 24, 25, 31, 32, 33, 35 | ||
| ოფიციალური საიტი | celtics.com | ||
| |||
ადრეული წლები ბობ ქაზისთან ერთად
რედაქტირება
გუნდი დაარსდა 1946 წელს. მისი პირველი მფლობელი იყო უოლტერ ეი ბრაუნი(walter a brown).სადებიუტო სეზონებში ბოსტონი გამოდიოდა BAA-ში,შემდეგ კი შეუერთდა NBA-ს,როცა BAA და NBL გაერთიანდა. 1950 წელს სელტიქსი იყო პირველი გუნდი, რომელმაც დრაფტზე აიყვანა აფროამერიკელი მოთამაშე. ეს იყო ჩაკ კუპერი. დასაწყისში ბოსტონი ვერ ახერხებდა ებრძოლა მაღალი პოზიციებისთვის, სანამ გუნდში არ მოვიდა კალათბურთის ნათლიმამად წოდებული მწვრთნელი რედ აურბეხი, რომელიც მთავარი მწვრთნელი გახდა.რედი ასრულებდა თითქმის ყველაფრის როლს გუნდში.ის თავად აკვირდებოდა ახალგაზრდა მოთამაშეებს, თავად ხელმძღვანელობდა ვარჯიშებს,ადგენდა თამაშების გრაფიკებს და ა.შ.
გამთამაშებელი ბობ ქაზი იყო პირველი ვარსკვლავი მოთამაშე ბოსტონის რიგებში. თავიდან ბობი აირჩია "ჩიკაგო სტეგსმა", მაგრამ გუნდი გაბანკროტდა.მოთამაშეებისთვის, რომლებიც უგუნდოდ იყვნენ დარჩენილნი,ასოციაციამ სპეციალური დრაფტი მოაწყო,სადაც სელტიქსმა სწორედ ქაზი აირჩია.თავიდან არავის უნდოდა მისი აყვანა,მაგრამ აქაც გამოჩნდა რედ აურბეხის გენიალურობა და სწორედ მისი მოთხოვნით აიყვანეს ბობი ბოსტონში.1955/56 წლებში აურბეხმა სელტიქსის ისტორიაში ყველაზე მნიშვნელოვანი გაცვლა გააკეთა.მან ედი მაკოლი და კლიფ ჰეგანი გაუშვა "სენტ-ლუის ჰოუქსში",სანაცვლოდ მიიღო მეორე არჩევანი 1956 წლის დრაფტზე,სადაც შეეძლო აერჩია სან-ფრანცისკოს უნივერსიტეტის ცენტრი ბილ რასელი,რომელიც გუნდში 1957 წელს მოვიდა. მასთან ერთად აირჩია ტომ ჰეინსონიც,რომელმაც შემდეგში rookie of the year ტიტული მოიპოვა. ეს ორი ახალგაზრდა კარგად შეეწყო ბობ ქაზის. სწორედ ამ მოთამაშეების გარშემო შექმნა რედ აუერბეხმა შემდეგი ათწლეულის დაუმარცხებელი საჩემპიონო გუნდი.
ბილ რასელის ერა
რედაქტირება
თავისი პირველი ტიტული სელტიქსმა მოიპოვა 1958 წელს,როცა "სენტ-ლუის ჰოუქსს" სძლიეს შვიდმატჩიან ფინალურ სერიაში.1959 წლის პლეი-ოფში ეს გუნდები კიდევ შეხვდნენ ერთმანეთს ფინალში,მაგრამ ამჯერად ჰოუქსმა სძლია მეტოქეს ექვსმატჩიან სერიაში.შემდეგ სეზონში ბოსტონი ისევ გავიდა ფინალში,სადაც "მინეაპოლის ლეიკერსი" დაამარცხა.შემდეგ სეზონს გუნდი თითქმის უცვლელი შემადგენლობით შეხვდა.ბილ რასელმა მეორედ მიიგო ყველაზე ღირებული მოთამაშის ჯილდო,რეგულარული სეზონი კი გუნდმა 57 მოგებითა და 22 წაგებით დაასრულა.პლეი-ოფში ბოსტონმა დამაჯერებლად იასპარეზა.ფინალში კიდევ "სენტ-ლუისს" შეხვდა და დაამარცხა, რითაც მისი მესამე ტიტული მოიპოვა.შემდეგ სეზონში ბოსტონი აგრძელებდა დომინირებას ლიგაში.რასელმა მესამედ მოიპოვა MVP ჯილდო.კონფერენციის ფინალში კი ბოსტონი "ფილადელფია უორიორს" შეხვდა,სადაც ლიგის ახალწვეული,სუპერცენტრი უილტ ჩემბერლენი გამოდიოდა. მეშვიდე მატჩში ბოსტონმა დაამარცხა მეტოქე სემ ჯონსის ზუსტი სროლის წყალობით და გავიდა ფინალში, სადაც მომავალში თავის ყველაზე პრინციპულ მეტოქეს, "ლოს ანჯელეს ლეიკერსს" შეხვდა. ფინალები დაძაბული გამოდგა და გამარჯვებული ბოსტონი მეშვიდე მატჩში გამოვიდა.
1962 წელს გუნდში აურბეხმა მოიყვანა მსუბუქი ფორვარდი ჯონ ჰავლიჩეკი, რომელსაც თავიდან იყენებდა როგორც "მეექვსე მოთამაშე", რამაც დიდი შედეგი გამოიღო. ჯონი არის ბოსტონის ისტორიაში ყველაზე შედეგიანი მოთამაშე(მან ჩააგდო 26 395 ქულა).1962/63 წლების სეზონის დასაწყისში, ბობ ქაზიმ განაცხადა რომ ის სეზონის დასრულების შემდეგ ან კარიერას დაასრულებდა,ან სხვაგან წავიდოდა.სეზონის ბოლოს ბოსტონი ყველაზე შედეგიანი გუნდი აღმოჩნდა ლიგაში.რასელმა ზედიზედ მეოთხედ მოიგო MVP ჯილდო.ბოსტონმა წარმატებით გადალახა პლეი-ოფის ბარიერი, გავიდა ფინალში,სადაც ისეც ჯერი ვესტის და ელჯინ ბეილორის "ლოს ანჯელეს ლეიკერსს" შეხვდა და ისევ დაამარცხა, ამჯერად ხუთ მატჩიან სერიაში.
მიუხედავად იმისა, რომ გუნდიდან ქაზი წავიდა "ცინცინატი როიალზში", გუნდმა არ შეამცირა შედეგიანობის მაჩვენებელი და კიდევ 59 მატჩი მოიგო რეგულარულში.პლეო-ოფში გუნდმა კარგად ითამაშა,ზედიზედ მერვედ გავიდა კონფერენციის ფინალში,სადაც ისეც ჩემბერლენის "უორიორსი" დაამარცხა ხუთმატჩიან სერიაში.ბოსტონმა ფინალში ამჯერადაც "ლოს-ანჯელეს ლეიკერსს” სძლია.
1964/65 წლების სეზონის დასაწყისში გარდაიცვალა გუნდის პირველი მფლობელი, უოლტერ ეი ბრაუნი. სელტიქსში სიმბოლურად მის პატივსაცემად გააუქმეს 1 ნომრიანი მაისური, ხოლო გუნდმა მომგებიანი სერია მოაწყო და სეზონი 11-0 შედეგით დაიწყო.1964 წელს ბოსტონის ხუთეულში ყველა აფროამერიკელი მოთამაშე გამოვიდა, რაც პირველად მოხდა ლიგის ისტორიაში.რასელმა ამ სეზონშიც აიღო ყველაზე ღირებული მოთამაშის ჯილდო,ზედიზედ მეხუთედ.ამ სეზონშიც ბოსტონმა წარმატებით იასპარეზა პლეი-ოფში და მერვედ მოიგო ლიგა ცხრა წლის განმავლობაში.
ბოსტონის ვარსკვლავური შემადგენლობა ნელ-ნელა ასაკოვანი ხდებოდა. 1965/66 წლების სეზონის დასაწყისში ტომ ჰეინსონმა დაასრულა კარიერა,თუმცა მისი ადგილი ძირითადში ჰავლიჩეკმა შეავსო და რასელთან გუნდის ლიდერი გახდა.სელტიქსის ძირითადის სამი მოთამაშე 30 წელზე მეტის იყო. ბოლო 10 წლის განმავლობაში სელტიქსმა ვერ შეძლო მოეგო რეგულარული სეზონი, ამიტომ მათ მოუწიათ პირველი რაუნდიდან დაეწყოთ პლეი-ოფის მატჩები.თავიდან მან დაამარცხა ბობ ქაზის "ცინცინატი როიალზი",რომელსაც ასევე ოსკარ რობერტსონი ჰყავდა. შემდეგ კი ყველასთვის მოულოდნელად მარტივად სძლია "ფილადელფია 76ერს". ფინალში კიდევ "ლოს-ანჯელეს ლეიკერსს" შეხვდა და ისეც დაამარცხა შვიდმატჩიან სერიაში.
სეზონის დასრულების შემდეგ რედ აურბეხი წავიდან მთავარი მწვრთნელის პოსტიდან, მაგრამ დარჩა გუნდის პრეზიდენტად.ბილ რასელი გახდა გუნდის მოთამაშე-მწვრთნელი.ის გახდა პირველი აფროამერიკელი მწვრთნელი ამერიკულ პროფესიონალურ სპორტულ ლიგაში. ბილმა კარგად დაიწყო სამწვრთნელო კარიერა - გუნდმა სეზონი 60 მოგებით დაამთავრა. მაგრამ ბოსტონი პლეი-ოფში დამარცხდა შესანიშნავ ფორმაში მყოფ "ფილადელფია სევენთი-სიქსერსთან", რომელსაც ლეგენდარული უილტ ჩემბერლენი ლიდერობდა. ამ მარცხით დასრულდა ბოსტონის 8 წლიანი დომინირების ხანა ლიგაში, რაც ყველაზე დიდი დომინირების წლებია ჩრდილოეთ ამერიკის პროფესიონალური სპორტის ისტორიაში.
შემდეგ სეზონში ბოსტონმა დაიბრუნა ტიტული, რასაც მეორე ტიტულიც მიაყოლა 1968/69 წლების სეზონშიც. ამ სეზონის შემდეგ კარიერა დაასრულა ბილ რასელმა, რომელმაც თავის 13 წლიან სპორტულ კარიერაში 11 ბეჭედი მოიგო. 60-იანი წლები საუკეთესოა ბოსტონის ისტორიაში.
1970-1978: გადახალისება
რედაქტირება
რასელმა დაასრულა და კარიერა და პირველად ბოლო 20 წლის განმავლობაშო ბოსტონს უარყოფითი შედეგი ჰქონდა რეგულარულ სეზონში. ამის შემდეგ გუნდშო მოვიდა მძიმე ფორვარდი დეივ ქოვენსი და პოლ სილაპსი, რის შემდეგაც ბოსტონი ისეც დამაგრეველ ძალად იქცა. ბოსტონმა 1972/73 წლების სეზონი კარგად ითამაშა და სეზონი 68-14 შედეგით დაასრულა, მაგრამ კონფერენციის ფინალში უოლტ ფრეზიერის "ნიუ-იორკ ნიქსთან" დამარცხდა, რომელიც გახდა კიდეც იმ წლის ჩემპიონი.
1974 წელს გუნდი გავიდა სუპერფინალში, სადაც ახალგაზრდა ვარსკვლავის, კარიმ-აბდულ ჯაბარის და ვეტერანი ოსკარ რობერტსონის "მილუოკი ბაქსი" შეხვდათ.ბოსტონმა მოიგო მეხუთე თამაში და სერიაში 3-2 დაწინაურდა. მეექვსე თამაშში ბოსტონს შეეძლო გამხდარიყო ჩემპიონი მაგრამ კარიმმა სამი წამით ადრე ცნობილი "ear hook"-ით ჩაუგდო ბოსტონს და მილუოკიმ მოიგო 1 ქულის სხვაობით. მეშვიდე თამაში ბოსტონმა მოიგო, სადაც დეივ ქოვენსმა 28 ქულა დააგროვა და საუკეთესო მოთამაშეც გახდა.
1976 წლის სეზონში ბოსტონი ისევ გავიდა სუპერფინალში, სადაც "ფინიქს-სანსს" შეხვდა. ამ სერიის მეხუთე თამაში შესულია ისტორიაში საუკეთესო მატჩების სიაში. ბოსტონმა მოახერხა დაძაბულ ბრძოლაში მატჩი ოვერტაიმის შემდეგ მოეგო. სელტიქსმა მეექვსე თამაშიც მოიგო და გახდა წლის ჩემპიონი, ისტორიაში მეცამეტედ. ამის შემდეგ გუნდში დაიწყო კიდევ ერთი გადახალისება. 1977 წელს ბოსტონმა დრაფტზე სედრიქ მაქსველი აირჩია, რომელმაც ვერ უჩვენა სათანადო თამაში სადებიუტო სეზონში, მაგრამ მასში ტალანტს ხედავდნენ. 1977/78 წლების სეზონის დასრულების შემდეგ კარიერის დასრულება გადაწყვიტა გუნდის ლეგენდამ და ლიდერმა, ჯონ ჰავლიჩეკმა.
1979-1992: "ლარი ბერდის ერა"
რედაქტირება
1978 წლის დრაფტზრ ბოსტონს ჰქონდა 2 არჩევანი პირველი რვიდან. მეექვსე პიკად გუნდმა აირჩია მსუბუქი ფორვარდი ლარი ბერდი, რომელსაც უნდა დაემთავრებინა სწავლა ინდიანას უნივერსიტეტში და შემდეგ მოვიდოდა გუნდში. სელტიქსი ბერდის უნივერსიტეტში სწავლისას ფლობდა მასზე უფლებებს. მაშინ ეს ნებადართული იყო, ახლა კი არ შეილება. თავისი სტუდენტური კარიერის დასრულების შემდეგ ლარიმ ხელი მოაწერა კონტრაქტს "ბოსტონ სელტიქსთან".
1979 წელს გუნდი კინაღამ დატოვა პრეზიდენტმა რედ აურბეხმა გუნდის მფლობელ, ჯონ ბრაუნთან კონფლიკტის გამო. ბრაუნი ვერ ათვიცნობიერებდა რამდენად მნიშვნელოვანი იყო რედი გუნდისთვის, ამიტომ მის აზრს არ აქცევდა ყურადღებას. ბოლო ნოტი, ამ დავისა იყო ფაქტი, როცა ბრაუნმა დრაფტის არჩევანი გაცვალა ბობი მაკადუში. ამაზე უკმაყოფილება აურბეხმა ღიად გამოთქვა. შეიქმნა საშიშროება, რომ რედი გუნდს დატოვებდა და "ნიუ-იორკ ნიქსის" პრეზიდენტი გახდებოდა. იმ ფაქტმა, რომ შეიძლებოდა ადამიანი, რომელმაც დაიწყო მეორე თაობის გუნდის შენება, შეიძლებოდა აღმოჩენილიყო პრინციპული მეტოქის ფრენჩაიზში, გულშემატკივრების უკმაყოფილება გამოიწვია. ისინი მტრულად განეწყვნენ ბრაუნის მიმართ. ამ ზეწოლიდან გამომდინარე ბრაუნმა გადაწყვიტა გაეყიდა გუნდი. ბოსტონმა ჩააგდო 1978/79 წლების სეზონი. გუნდის ახალწვეულებმა - კრის ფორდმა, რიკი ბარიმ და ნეიტ არჩინბალმდა ვერ მოახერხეს გაეგრძლებინათ მომგებიანი ტრადიციები.
1979/80 წლების სეზონში გუნდს შეუერთდა ლარი ბერდი და გუნდმა სეზონი ბევრად უკეთესად დაამთავრა-61-21. პლეი-ოფში ბოსტონი დამარცხდა იულიუს ირვინგის "ფილადელფიასთან". სეზონის ბოლოს ლარი ბერდმა მიიღო rookie of the year ჯილდო. ახალ მფლობელთან ერთად აურბეხმა ბევრად ნაყოფიერი მუშაობა დაიწყო და მთელი რიგი ცვლილებები განახორციელა. გუნდი დატოვა უკმაყოფილო ბობ მაკადუმ. მის ნაცვლად დეტროიტიდან მოვიდა დაცვის სპეციალისტი მ.ლ.კარრა და ასევე მიიღო ორი არჩევანი 1980 წლის დრაფტზე.
აურბეხი შეეცადა მეტი არჩევანი მოეპოვებინა 1980 წლის დრაფტზე. ბოსტონი იმჟამად 1 და 13-ე პიკებს ფლობდა. აურბეხმა პიკები გაცვალა ”გოლდენ-სთეით უორიოსის” ცენტრ რობერტ პარიშსა და დრაფტის 3-ე არჩევანზე, სადაც მძიმე ფორვარდი კევინ მაკ-ჰეილი არჩია. ბერდი,მაკ-ჰეილი და პერიში მომავალში სათავეში ჩაუდგნენ გუნდს და გახდნენ ცნობილი როგორც "დიდი სამეული". ასევე აურბეხმა გუნდში მოიყვანა ”სიეტლ სუპერსონიქსის” ვარსკვლავი დენის ჯონსონი,რის შემდეგ გუნდი გადაიქცა შეუჩერებელ და დამანგრეველ ფრენჩაიზად.
მწვრთნელ ბილ ფითჩის ხელში ბოსტონმა 1980/81 წლების სეზონი წარმატებით დაასრულა. კონფერენციის ფინალში გუნდი ისეც იულიუს ირვინგის "ფილადელფიას" შეხვდა. ბოსტონმა ცუდად დაიწყო სერია, სადაც 3-1 აგებდა, მაგრამ გუნდმა იპოვა ძალა და სერია 3-3 აიყვანა. მეშვიდე თამაში ბოსტონმა დაძაბულ ბრძოლაში 91-90 მოიგო. სუპერფინალში გუნდი მოუზის მელოუნის "ჰიუსტონ როკეტს" შეხვდა. მაქსველი ფინალების საუკეთესო მოთამაშე გახდა, ბოსტონმა კი 14-ე ტიტული აიღო.
1981/82 წლების სეზონში გუნდი ისევ შეხვდა იულიუს ირვინგის "ფილადელფიას", სადაც 3-1 აგებდა. სელტიქსმა ისევ შეძლო ძალების მოკრება, სერია 3-3 აიყვანა და სიტუაცია უკიდურესად დაძაბა, მაგრამ "დოქტორმა იულიუსმა" დაამარცხა ბოსტონი მეშვიდე მატჩში. 1982/83 წლების სეზონში გუნდი გამოვარდა პლეი-ოფიდან, სადაც "მილუოკი ბაქსთან" ოთხივე შეხვედრაში დამარცხდა, რის გამოც ბილ ფითჩი გაუშვეს პოსტიდან.
1983/84 წლების სეზონში გუნდის მწვრთნელად დაინიშნა სელტიქსის ყოფილი მოთამაშე ქეი სი ჯონსი. ბოსტონმა სეზონი 60-22 შედეგით დაასრულა და სამწლიანი პაუზის შემდეგ გავიდა სუპერფინალში, სადაც "showwtime" პერიოდში მყოფ "ლოს-ანჯელეს ლეიკერსს" შეხვდა, რომელსაც მეჯიქ ჯონსონი,კარიმ აბდულ-ჯაბბარი და ახალწვეული ჯეიმზ ვორთი ლიდერობდნენ. დაძაბული ბრძოლის შემდეგ ბოსტონმა მოიგო სერია 4-3. სეზონის დასრულების შემდეგ აურბეხმა დატოვა გენერალური მენეჯერის პონტი, მაგრამ დარჩა როგორც პრეზიდენტი. ახალი მენეჯერი გახდა იან ვოლკი. აქამდე იგი რედის თანაშემწედ მუშაობდა. ოფ-სეზონის პერიოდში ვოლკმა ჰენდერსონი გაუშვა "სიეტლ-სუპერსონიქში" 1986 წლის პირველი რაუნდის არჩევანის სანაცვლოდ.
1985 წელს ბოსტონი ისეც ლეიკერსს შეხვდა ფინალში, ოღონდ ამჯერად დამარცხდა. ეს ისტორიაში პირველად მოხდა, როცა სელტიქსმა ლეიკერსთან ფინალი წააგო და ერთადერთი, როცა გუნდმა გადამწყვეტი მატჩი წააგო საკუთად არენაზე. ამასობაში გუნდმა დაიმატა ვეტერანი ცენტრი ბილლ უოლტონი "ლოს-ანჯელეს კლიპერსიდან". ის იყო ვარსკვლავი "პორტლენდ-ტრეილ ბლეიზერში", მაგრამ შემდეგ იგი გააწამეს ტრავმებმა, ამიტომ ბოსტონის სათადარიგო მოთამაშედ იქცა.
სელტიქსმა 1985/86 წლების სეზონი უმაღლეს დონეზე ჩაატარა და ისტორიაში ერთ-ერთი საუკეთესო ფრენჩაიზის ტიტულიც მოიპოვა. გუნდმა რეგულარული სეზონი 67 მოგებით დაასრულა, და საშინაო არენაზე გუნდმა 41-იდან მხოლოდ 1 თამაში დათმო. ლარი ბერდმა ზედიზედ მესამედ მოიპოვა MVP ჯილდო, უოლტონი კი წლის მეექვსე კაცი გახდა. სუპერფინალამდე გუნდი ადვილად მივიდა, სადაც "ჰიუსტონ როკეტსი" დაამარცხა და ჩემპიონის ტიტული მეთექვსმეტედ მოიპოვა.
ჰენდერსონის გაცვლით გუნდმა მოიპოვა მე-2 არჩევანი 1986 წლის დრაფტზე. გუნდის ხელმძღვანელობამ აირჩია მერილენდის უნივერსიტეტის შეუჩერებელი ვარსკვლავი - ლენ ბაიასი. გულშემატკივრები ფიქრობდნენ რომ სწორედ ის იქნებოდა მომავალი ათწლეულის ლიდერი, მაგრამ მათ იმედები გაუცრუვდათ. ბაიასი 48 საათის შემდეგ გარდაიცვალა კოკაინის გადამეტებული დოზით მიღების გამო.
მიუხედავად ასეთი დანაკარგისა, ბოსტონი მაინც გამანადგურებელ ძალად დარჩა. გუდნმა 1986/87 წლების სეზონი 59 მოგებით დაასრულა, პლეი=ოფშიც შესანიშნავად ითამაშა, მაგრამ სუპერფინალში დამარცხდა "ლოს-ანჯელეს ლეიკერსთან. ამის შემდეგ ბოსტონი 21 წლის განმავლობაში სუპერფინალში აღარ გასულა.
ახალი სეზონის დაწყების წინ გუნდი დატოვა ქეი სი ჯონსმა. მის ნაცვლად მწვრთნელად მოიყვანეს მისი დამხმარე ჯიმი როჯერსი. 1988/89 წლების სეზონის დასაწყისში ექვსი მატჩი იყო გასული, როცა ცნობილი გახდა რომ ლარი ბერდს ოპერაცია სჭირდებოდა ორივე ქუსლზე, რათა ზედმეტად გამოზრდილი ძვლები მოეშორებინა. ბერდმა ვერ მოასწრო გამოჯანმრთელება პლეი-ოფამდე, გუნდი კი პირველივე რაუნდში გამოვარდა აიზეა თომასის "დეტროიტ პისტონსთან", რომელსაც სადავეში ლეგენდარული ჯაკ დეილი ედგა. ეს გუნდი გახდა კიდეც იმ სეზონის ჩემპიონი.
ლარი დაბრუნდა 1989/90 წლების სეზონში და დაეხმარა გუნდს სეზონი 52 მოგებით დაესრულებინა. თავიდან გუნდმა კარგად დაიწყო პლეი-ოფი, სადაც 2-0 უგებდა პატრიკ იუინგის "ნიუ-იორკ ნიქსს", მაგრამ შემდეგ ოთხივე თამაში წააგეს და ვერ მოახერხეს საქმე გადამწყვეთ თამაშამდე მიეყვანათ, რომელიც ბოსტონში გაიმართებოდა. ამის გამო როჯერსი გაუშვეს გუნდიდან, მწვრთნელი კი მისი დანაშემწე, გუნდის ყოფილი მოთამაშე კრის ფორდი გახდა.
ფორდის ხელმძღვანელობით გუნდმა გააუმჯობესა თამაშის ხარისხი და 1990/91 წლების სეზონში 56 თამაში მოიგო. ბერდმა 22 თამაში გამოტოვა ტრავმების გამო. პლეი-ოფში ბოსტონი ისევ დეტროიტთან დამარცხდა ექვს თამაშში. 1992 წლის პლეი-ოფში გუნდი ექვსმატჩიან სერიაში ბრედ დაფერტის "კლივლენდ კავალიერსთან" დამარცხა კონფერენციის ნახევარფინალში. ზურგის ტრავმების გამო ლარიმ პლეი-ოფში მხოლოდ 4 მატჩი ითამაშა. სეზონის დასრულების შემდეგ ბერდმა დაასრულა კარიერა. მან ბოსტონის შემადგენლობაში 13 სეზონი ითამაშა და 3-ჯერ გახდა ჩემპიონი.
1993-1998: ტრაგედია და უკუსვლა
რედაქტირებაბერდის წასვლის შემდეგ გულშემატკივრები იმედებს ამყავარებდნენ ახალგაზრდა ფორვარდზე რეჯი ლუისზე, რომელიც საშუალო 21 ქულას აგროვებდა. პლეი-ოფის ერთ-ერთი თამაშის დროს "შარლოტ ჰორნეტსის" წინააღმდეგ, მან პარკეტზე გონება დაკარგა. შემდეგში გაირკვა რომ ლუისს სერიოზული პრობლემები ჰქონდა გულზე. მიუხედავად იმისა რომ ეს ცნობილი იყო, რეჯიმ მაინც გააგრძელა კარიერა, ამის გამო ის გულშემატკივრების კუმირი გახდა. საბოლოოდ ლუისი გულის შეტევით გარდაიცვალა ერთ-ერთ ვარჯიშზე. სელტიქსმა კი მის პატივსაცემად 35 ნომრიანი მაისური ამოიღო ხმარებიდან.
"დიდი სამეული" ოფიციალურად დაიშალა 1994 წელს, როცა რობერტ პარიში ჰიუსტონში გადავიდა, ერთი წლით ადრე კი კევინ მაკ-ჰეილმა სათამაშო კარიერა დაასრულა. გუნდმა სეზონი 32-50 მაჩვენებლით ჩაამთავრა და ამდენი ხნის შემდეგ პირველად ვერ გავიდა პლეი-ოფში. 1994/95 წლების სეზონი ბოლო იყო გუნდისთვის, რომელიც მათ "ბოსტონ გარდენზე" ჩაატარეს. სელტიქსში მოვიდა "ატლანტა ჰოუქსის" ყოფილი ლიდერი, ვეტერანი დომინიკ უილკინსი, რომელიც გუნდის რიგებში საუკეთესო გახდა და საშუალოდ 17.8 ქულას აგროვებდა თამაშში. ასევე გუნდს დაემატა ხორვატი მძიმე ფორვარდი დინო რაჯა. სელტიქს შეეძლო გასულიყო პლეი-ოფში, მაგრამ ბოლო თამაშში "ორლანდო მეჯიქთან დამარცხდა", რომელსაც ახალგაზრდა ვარსკვლავი, ცენტრი შაკილ ო'ნილი და გამოცდილი პენი ჰარდევეი ლიდეროდბნენ.
1995 წელს გუნდი ”ბოსტონ გარდენიდან” გადავიდა "ფლიტ-ცენტში"(შემდეგში ტდ-გარდენი). გუნდი დატოვა მწვრთნელმა კრის ფორდმა, რომელიც მ.ლ.კარმა შეცვალა. სელტიქსმა ვერ შეძლო წარმატებით ეთამაშა რეგულარულში, შესაბამისად პლეი-ოფშიც ვერ გავიდა. შემდეგი სეზონი გუნდმა უარესად ჩაატარა და მხოლოდ 15 თამაში მოიგო, რითაც საკუთარი ანტი რეკორდი დაამყარა. ფაქტი იყო, რომ იმ დროს ლიგაში ჯორდანის,ჰაკიმის,პიპენის,ბარკლის,შაკის და მელოუნი-სტოქტონის დრო იდგა. კარი შეეშვა მწვრთნელობას და გუნდში სხვა თანამდებობა დაიჭირა. ახალ მწვრთნელად და საკალათბურთო ოპერაციების დირექტორად დაინიშნა რიკ პიტინო. გუნდმა მოიპოვა მე-3 და მე-6 არჩევანის უფლება, სადაც ჩონსი ბილაპსი და რონ მერსერი აირჩია. 1997/98 წლების სეზონში ბოსტონმა ისევ ვერ მოახერხა პლეი-ოფში გასვლა. სეზონის ბოლოს გუნდი დატოვა დინო რაჯამ, დევიდ უესლიმ და რიკ ფოქსმა. პიტინომ უილიამსი გაცვალა ”დენვერ ნაგეტსში” 1998 წლის დრაფტის პირველი რაუნდის არჩევანში, რომელიც გადამაწყვეტი აღმოჩნდა იმ მომენტში.
1998-2007: პოლ პირსისა და დოკ რივერსის მოსვლა
რედაქტირება
1998 წლის დრაფტზე გუნდმა მეათე ნომრად აირჩია მსუბუქი ფორვარდი პოლ პირსი. 2001 წელს კი გუნდიდან წავიდა რიკ პიტინო ცუდი რეზულტატის გამო. გუნდის ახალი მწვრთნელი გახდა ჯიმი ო'ბრაიენი. მისი დანიშვნის შემდეგ სელტიქსმა აშკარად გააუმჯობესა თამაში. პოლ პირსი გახდა ერთ-ერთი პერსპექტიული მოთამაშე და შექმნა კარგი წინა ხაზი ანტუან უოლკერთან ერთად. 2002 წელს ბოსტონი გავიდა პლეი-ოფში, პირველად ბოლო 7 წლის განმავლობაში. ყველასთვის მოულოდნელად ბოსტონმა კარგად ითამაშა, სადაც ჯერ "დეტროიტი" დაამარცხა, შემდეგ კი ალენ აივერსონის "ფილადელფიას" სძლია, მაგრამ კონფერენციის ფინალში დამარცხდა ჯეისონ კიდის "ნიუ-ჯერსი ნეტსთან".
2003 წელს სელტიქსის მფლობელმა, პოლ გასტონმა გუნდი გაყიდა კომპანია Boston Basketball Partners L.L.C-ზე. 2002/2003 წლების სეზონის პლეი-ოფშო ბოსტონი ისევ დამარცხდა "ნიუ-ჯერსი ნეტსთან". გუნდის ახალი მენეჯერი კი ყოფილი მოთამაშე დენი ეინჯი გახდა. ის ფიქრობდა რომ ამ შემადგენლობამ უკვე შესაძლებლობების მაქსიმუმი გამოავლინა, ამიტომ ანტუან უოლკერი გაუშვა "დალას მავერიქსში" რაფ ლაფრენსის,კრის მილსის,ირჟი უელშასა და შემდეგი დრაფტის არჩევანის პირველ რაუნდზე. ამ დროისთვის ეს ცვლილება ეინჯის კარიერაში ყველაზე ცუდ ბარტერად ითვლება.
სელტიქსმა შეძლო პირსის ლიდერობით 2003/04 სეზონშიც გასულიყო პლეი-ოფში, სადაც ინდიანა პეისერსმა გაანადგურა 4-0. 2004/05 წლების სეზონის დაწყების წინ გუნდის მწვრთნელად დაინიშნა დოკ რივერსი, დრაფტზე კი გუდნმა აირჩია ცენტრი ალ ჯეფერსონი და ორი უკანახაზელი - დელონტ ვესტი და ტონი ალენი. სელტიქსმა სეზონი 45-37 შედეგით დაასრულა და 13 წლიანი პაუზის შემდეგ დივიზიონი მოიგო. პლეი-ოფში გუნდი კიდევ "ინდიანა პეისერს" გადაეყარა, სადაც საქმე მეშვიდე თამაშამდე მიიყვანა, მაგრამ საკუთარი პუბლიკის წინაშე 27 ქულის სხვაობით დამარცხდა.
მიუხედავად იმისა რომ შემდეგი სეზონი პირსის კარიერაში საუკეთესო იყო( საშუალო 26.8 ქულა თამაშზე), გუნდმა რეგრესი განიცადა და ვერ გავიდა პლეი-ოფში.მარკუს ბენქსი,რიკი დეივისი და მარკ ბლაუნტი გუნდმა გაცვალა მიჩელ ოლოვოკანდისა და უოლლი შერბიაკში. ეინჯი აგრძელებდა გუნდში ცვლილებებს. მან დრაფტის პირველი რაუნდის არჩევანი გაცვალა რენდი ფოიეში. რაფ ლაფრენცი და დენ დიკაუ გაუშვა ”პორტლენდ-ტრეილ ბლეიზერსში” სებასტიან ტელფერის, თეო რათლიფის და დრაფტის მეორე რაუნდის არჩევანში. ასევე გუნდმა გააკეთა კარგი ცვლილება, რის შედეგად ”ფინიქს სანსიდან” დრაფტზე არჩეული რაჯონ რონდო მოიყვანა, რომელიც მომავალში გუნდის წამყვანი მოთამაშე და ლიგის ერთ-ერთი საუკეთესო გამთამაშებელი გახდა.
2006/07 წლების სეზონის დაწყებამდე სამი დღით ადრე გარდაიცვალა ბოსტონის ლეგენდა-რედ აურბეხი, რომელიც 89 წლის იყო. მთელი სეზონის განმავლობაში მოთამაშეები პარკეტზე გამოდიოდნენ ფორმებით,რომლებზეც აურბეხის გვარი იყო ამოქარგული. წამყვანი მოთამაშეების ტრავმიანობის გამო გუნდმა სეზონი 24-58 შედეგით დაასრულა და ასევე დაამყარა პირადი ანტირეკორდი, როცა ზედიზედ 18 თამაში წააგო. სელტიქსს შანსი ჰქონდა მაღალი არჩევანის უფლება მოეპოვებინა 2007 წლის დრაფტზე, თუმცა მხოლოდ მე-5 არჩევანის უფლება მოიპოვა.
ახალი ”დიდი სამეული”
რედაქტირება2007 წლის ზაფხულში ეინჯმა მთელი რიგი ბარტერები განახორციელა,რომლის საშუალებიდაც გუნდმა დაიბრუნა წამყვანი პოზიციები ლიგაში.დრაფტის მიმდინარეობისას გუნდმა არჩეული ჯეფ გრინი, უოლი შერბიაკი და დელონტ ვესტი გაცვალა ვარსკვლავ რეი ალენსა და დრაფტის მეორე რაუნდის არჩევანში(გლენ დეივისი). შემდეგ კი ალ ჯეფერსონი,ტეო რატლიფი, სებასტიან ტელფერი და რაიან გომეზი გაუშვა ”მინესოტა ტიმბერვულვზში”, სიადანაც მოვიდნენ ჯერალდ გრინი და ვარსკვლავი მძიმე ფორვარდი კევინ გარნეტი. ამ გაცვლებით სელტიქსმა შექმნა ახალი ”დიდი სამეული”.
დოკ რივერსმა შეძლო ემართა ვარსკვლავური გუნდი. ბოსტონი კარგად გამოვიდა 2007/08 წლების სეზონში და რეგულარული სეზონი ლიგის საუკეთესო მაჩვენებლით დაასრულა, 66-16. თუმცა გუნდს პლეი-ოფში საკმაოდ გაუჭირდა ”ატლანტა ჰოუქსის” და წინა წლის სუპერფინალისტის, ლებრონ ჯეიმზის ”კლივლენდ კავალიერსის” დამარცხება, მაგრამ რაც მთავარია ორივე ბარიერი გადალახა. კონფერენციის ფინალში ბოსტონი ”დეტროიტ პისტონს” შეხვდა, სადაც ბილაპსი,რაშიდ ვოლსასი,რიჩარდ ჰემილტონი და ტაიშაუნ პრინცი ბრწყინავდნენ. სელტიქსმა შეძლო მეტოქის დამარცხება ექვსმატჩიან სერიაში. სუპერფინალში კი გუნდი ისტორიაში მეთერთმეტედ ”ლოს-ანჯელეს ლეიკერსს” დაუპირისპირდა, რომელსაც ლიგის უდავო ვარსკვლავი, კობი ბრაიანტი ლიდერობდა. ბოსტონმა მეექვსე თამაშში მეტოქე გაანადგურა და ისტორიაში მეცხრედ დაამარცხა სუპერფინალში ლეიკერსი და მე-17 NBA ტიტული მოიპოვა. გუნდმა პლეი-ოფში 26 მატჩი ჩაატარა, რაც რეკორდული მაჩვენებელია. პოლ პირსი გახდა ასევე ფინალების MVP.
ბოსტონმა 2008/09 წლების სეზონი რეკორდული მაჩვენებლით- 27 მოგებითა და 2 წაგებით დაიწყო. სეზონის მეორე ნახევარში კევინ გარნეტმა "იუტა ჯაზთან" ტრავმა მიიღო, რის გამოც მან მთელი სეზონი გამოტოვა. ვერ მოასწრო ასევე პლეი-ოფში თამაშიც, რაც დაეტყო გუნდს. კენდრიკ პერკინსს მარტო უჭირდა სამწამიანის ისე გამაგრება, როგორიც გარნეტთან ერთად გამოსდიოდა. პირველ რაუნდში გუნდმა ახალგაზრდული "ჩიკაგო ბულზი" დაამარცხა ლიგის ისტორიაში ერთ-ერთ ყველაზე დაძაბულ ბრძოლაში. ეს იყო ბულზი სადაც დერიკ როუზი იწყებდა გაბრწყინებას. კონფერენციის ნახევაფინალში გუნდი დამარცხდა დუაიტ ჰოვარდის ორლანდო მეჯიქთან, მიუხედავ იმისა რომ სერიას 3-2 იგებდა. სწორედ ამ სერიაში გამოჩნდა ნამდვილი რაჯან რონდო, რომელმაც საშუალო 16,9 ქულა, 9,8 პასი და 9,7 მოხსნა მიითვალა სერიაში. მომავალი სეზონიდან რონდო იქცა ლიგის ერთ-ერთ საუკეთესო გამთამაშებლად და გუნდის ლიდერად. 2009/2010 წლების სეზონის დაწყების წინ გუნდში მოვიდნენ რაშიდ უოლასი და მარქის დენიელსი. ბოსტონმა დამაჯერებლად დაიწყო სეზონი- 23 მოგება და მხოლოდ 5 მარცხი. სეზონის მეორე ნახევარში რივერსმა გადაწყვიტა შეემცირებინა სათამაშო დრო უკვე ვეტერანი ლიდერებისთვის, რათა მათ დაეზოგათ ძალები პლეი-ოფისთვის. მაშინ რეგულარულ სეზონში ლიდერობა თავზე აიღო რონდომ და გამოავლინა ნამდვილი ვარსკვლავის თვისებები. მთლიანობაში სეზონი გუნდმა 50-32 შედეგით დაასრულა. დასვენებული ლიდერების ხარჯზე ბოსტონმა ადვლად გაიარა თითქმის ყველა რაუნდი, სუპერფინალში თავის ტრადიციულ მეტოქეს, "ლოს-ანჯელეს ლეიკერსს" შეხვდა. ბოსტონი სერიას იგებდა 3-2 ანგარიშით, მაგრამ ამჯერად კობიმ არ დათმო არაფერი და ლეიკერსმა დაამარცხა ბოსტონი დაძაბულ ბრძოლაში. ამის ერთ-ერთი უმთავრესი მიზეზი კი ძირითადი ცენტრის, კენდრიკ პერკინსის ტრავმა იყო, რომელიც მან მეექვსე თამაშის დასაწყისში მიიღო. პერკინსის ტრავმა სერიოზული აღმოჩნდა და მისი დაბრუნება გადაიდო 2010/2011 წლების მეორე ნახევრამდე. ეინჯმა გაიხსენა წინა წლის ფინალების მარცხის მიზეზი და ერთდროულად სამი ცენტრი - შაკილ ო'ნილი,ჯერმაინ ო'ნილი და სემიხ ერდენი მოიყვანა. სეზონის მიმდინარეობისას პოლ პირსმა გადააბიჯა 20 000 ქულიან ბარიერს. ის გახდა მესამე მოთამაშე გუნდში, ვინც ეს მოახერხა(მას უსწრებენ ჯონ ჰავლიჩეკი და ლარი ბერდი). რეი ალენმა კი რეჯი მილერს გადაუსწრო, რითაც დღემდე რეკორდსმენია ზუსტად ნასტყორცნი სამქულიანების რაოდენობით. ასევე სელტიქსმა ამ სეზონში თავისი 3000-ე მოგება აღნიშნა. ამ შედეგს ბოსტონთან ერთად მხოლოდ ლეიკერსს ააქვს მიღწეული. 2011 წლის 17 თებერვალს კენდრიკ პერკინსი გაუშვეს "ოკლაჰომა-სიტი თანდერში", სანაცვლოდ კი მიიღეს ნეიტ რობინსონი, ახალგაზრდა ფორვარდი ჯეფ გრინი, ცენტრი ნენად კრსტიჩი და პირველი რაუნდის არჩევანი მომავალ დრაფტზე. პლეი-ოფში გუნდმა გაანადგურა კარმელო ენტონის "ნიუ-იორკ ნიქსი" ოთხმატჩიან სერიაში, შემდეგ კი "მაიამი ჰიტთან" დამარცხდა, სადაც ლებრონ ჯეიმზი,დუეინ უეიდი და კრის ბოში თამაშობდა. ამ სერიაში არაერთი ტრიპლ=დაბლი შეასრულა რაჯან რონდომ, რითაც კიდევ ერთხელ გაუსვა ხაზი მის ნიჭიერებას. ნელ-ნელა ის ყალიბდება როგორც გუნდის უდავო ლიდერი
შემდეგი სეზონი გუნდმა ცუდად დაიწყო და თებერვლისთვის 10-10 ჰქონდათ. სეზონის დასრულებისას შედეგი 39-27( ლოკაუტის გამო, როცა რეგულარულში მხოლოდ 66 მატჩი ჩატარდა) იყო, რითაც ზედიზედ მეხუთედ შეძლეს ატლანტიკის დივიზიონის მოგება და კონფერენციაში მეოთხე ადგილზე გასვლა. პირველ რაუნდში ბოსტონმა "ატლანტა ჰოუქსი" დაამარცხა 4-2, მიუხედავად იმისა რომ სერიის პირველი მატჩი წააგო. ნახევარფინალში ისტორიაში მე-19ედ ბოსტონი შეხვდა "ფილადელფიას", რომელსაც ანდრე იგუოდალა ლიდერობდა. სერია დაძაბული გამოდგა. ყველა გამარჯვებას დამარცხებაც მოჰყვა, შესაბამისად სერია მეშვიდე თამაშამდე მივიდა. სწორედ აქ, გადამწყვეტ მატჩში გაიბრწყინა რაჯან რონდომ კიდევ ერთხელ, რომელმაც სერიაში მისი მესამე ტრიპლ-დაბლი გაიფორმა(18 ქულა,10 პასი,10 მოქხსნა). კონფერენციის ფინალში ბოსტონი ისევ მაიამის შეხვდა, რომელსაც ისევ "დიდი სამეული"(ჯეიმზი,უეიდი,ბოში) ჰყავდა. მაიამი ფლობდა საშინაო არენის უპირატესობას. პირველი მატჩი მაიამმა დამაჯერებლად მოიგო ფლორიდაში. მეორე თამაში ისევ ჰიტის კალათბურთელებმა მოიგეს, მაგრამ ურთულესი აღმოჩნდა რონდოს წინააღმდეგ თამაში, რის გამოც თამაში ოვერტაიმში გადავიდა, სადაც მაიამმა 115-111 გაიმარჯვა. სერიამ უკვე ბოსტონში გადაინაცვლა, სადაც საკუთარი გულშემატკივრების თვალწინ სელტიქსმა მაიამი 10 ქულის სხვაობით დაამარცხა, სადაც კიდევ რონდომ გაიბრწყინა. ბოსტონმა მეორე თამაშშიც დაამარცხა მეტოქე, ოღონდ ამჯერად ოვერტაიმში. სელტიქსი მაიამიში ფსიქოლოგიური უპირატესობით ჩავიდა და "ამერიკან ეარლაინს არენაზე" დაამაცხა მაიამი, სადაც რონდომ ტრავმირებული მარცხენა ხელით ფაქტობრივად მარტომ მოიგო თამაში. მეექსვე თამაშში თავი უკვე ლებრონ ჯეიმზმა გაიგიჟა, რომელმაც არაფერი დაუთმო თავის კელტ ვიზავისტს და 45 ქულა ჩააგდო, რომელსაც 15 მოხსნაც მიაყოლა, რისი საშუალებითაც მაიამმა იმარჯვა 90-79. ბოლო თამაშში თავი უკვე მკვეთრად იჩინდა რონდოს ხელის ტრავმამ, ვეტერანმა ლიდერებმა კი ვერ შეძლეს ლებრონ ჯეიმზის შეჩერება, რომელიც ვეღარ იტანდა უბეჭედობას და ამის გამო საოცარი თამაში აჩვენა. ჯეიმზი მოემზადა ფინალისთვის, სადაც დაამარცხა კიდეც კევინ დურანტის,რასელ უესტბრუკისა და ჯეიმზ ჰარდენის "ოკლაჰომა-სიტი თანდერი" 4-1, რითაც დაამტკიცა რომ საუკეთესო იყო.
"დიდი სამეულის" დაშლა: რაჯან რონდოს ერა
რედაქტირება2012/2013 წლების სეზონის დასაწყისში გუნდი დატოვა რეი ალენმა, რომელიც მაიამიში გადაბარგდა. შეილება სწორედ ეს იქცა იმ წელს მაიამის ჩემპიონობის მიზეზად, როცა რეიმ ფინალში გადამწყვეტი სამქულიანი ჩააგდო. გუნდის მთავარი შენაძენი იყო დრაფტზე არჩეული პერსპექტიული ცენტრ/ფროვარდი ჯერატ სალენჯერი. ასევე გუნდმა რეის შემცვლელად ვეტერანი ჯეისონ ტერი მოიყვანა, რომელმაც მეექვსე კაცის როლი შეითავსა. გარნეტმა გაახანგრძლივა კონტრაქტი ბოსტონთან, რის შესახებაც 14 ივლისს გახდა ცნობილი. გუნდმა სეზონი მძიმედ დაიწყო. რეგულარულში დადებით შედეგს სელტიქსმა მხოლოდ თებერვალში მიაღწია. გუნდისთვის მძიმე დარტყმა აღმოჩნდა რაჯან რონდოს ტრავმა, რომელმაც ოპერაცია გაიკეთა 25 იანვარს და პარკეტს სეზონის ბოლომდე დაემშვიდობა. სინამდვილეში ტრავმამ უფრო მეტ ხანს გასტანა. მანამდე რონდოს ჰქონდა უნიკალური შედეგი. მან ზედიზეთ 36 თამაშში 10-ზე მეტი პასი გააკეთა, სერია კი "ბრუკლინ ნეტსის" წინააღმდეგ მატჩში, კრის ჰამფრისთან ჩხუბის შემდეგ ტექნიკურის გამო შეუწყდა, როცა ნაადრევად, პირველ ნახევარში დატოვა პარკეტი. ამ შედეგით ის მხოლოდ ლეგენდარულ მეჯიქ ჯონსონს ჩამორჩა 10 მატჩით. შემდეგში ბოსტონის ლაზარეთი უფრო გაფართოვდა, რომელიც ახალწვეულებმა - ჯერატ სალენჯერმა და ლეანდრო ბარბოსამ შეავსეს. გუნდმა აღმოსავლეთ კონფერენციაში მეშვიდე ადგილი დაიკავა. პლეი-ოფში კი პირველ რაუნდში საოცარ ფორმაში მყოფ "ნიუ-იორკ ნიქსს" გადაეყარა, სადაც, განსაკუთრებით კარმელო ენტონი შეუჩერებელი აღმოჩნდა, რის გამოც სელტიქსი სერიაში 4-2 დამარცხდა და სეზონიც დაასრულა.
ახალი ”დიდი სამეული”
რედაქტირება
2007 წლის ზაფხულში ეინჯმა მთელი რიგი ბარტერები განახორციელა,რომლის საშუალებიდაც გუნდმა დაიბრუნა წამყვანი პოზიციები ლიგაში.დრაფტის მიმდინარეობისას გუნდმა არჩეული ჯეფ გრინი, უოლი შერბიაკი და დელონტ ვესტი გაცვალა ვარსკვლავ რეი ალენსა და დრაფტის მეორე რაუნდის არჩევანში(გლენ დეივისი). შემდეგ კი ალ ჯეფერსონი,ტეო რატლიფი, სებასტიან ტელფერი და რაიან გომეზი გაუშვა ”მინესოტა ტიმბერვულვზში”, სიადანაც მოვიდნენ ჯერალდ გრინი და ვარსკვლავი მძიმე ფორვარდი კევინ გარნეტი. ამ გაცვლებით სელტიქსმა შექმნა ახალი ”დიდი სამეული”.
დოკ რივერსმა შეძლო ემართა ვარსკვლავური გუნდი. ბოსტონი კარგად გამოვიდა 2007/08 წლების სეზონში და რეგულარული სეზონი ლიგის საუკეთესო მაჩვენებლით დაასრულა, 66-16. თუმცა გუნდს პლეი-ოფში საკმაოდ გაუჭირდა ”ატლანტა ჰოუქსის” და წინა წლის სუპერფინალისტის, ლებრონ ჯეიმზის ”კლივლენდ კავალიერსის” დამარცხება, მაგრამ რაც მთავარია ორივე ბარიერი გადალახა. კონფერენციის ფინალში ბოსტონი ”დეტროიტ პისტონს” შეხვდა, სადაც ბილაპსი,რაშიდ ვოლსასი,რიჩარდ ჰემილტონი და ტაიშაუნ პრინცი ბრწყინავდნენ. სელტიქსმა შეძლო მეტოქის დამარცხება ექვსმატჩიან სერიაში. სუპერფინალში კი გუნდი ისტორიაში მეთერთმეტედ ”ლოს-ანჯელეს ლეიკერსს” დაუპირისპირდა, რომელსაც ლიგის უდავო ვარსკვლავი, კობი ბრაიანტი ლიდერობდა. ბოსტონმა მეექვსე თამაშში მეტოქე გაანადგურა და ისტორიაში მეცხრედ დაამარცხა სუპერფინალში ლეიკერსი და მე-17 NBA ტიტული მოიპოვა. გუნდმა პლეი-ოფში 26 მატჩი ჩაატარა, რაც რეკორდული მაჩვენებელია. პოლ პირსი გახდა ასევე ფინალების MVP.
ბოსტონმა 2008/09 წლების სეზონი რეკორდული მაჩვენებლით- 27 მოგებითა და 2 წაგებით დაიწყო. სეზონის მეორე ნახევარში კევინ გარნეტმა "იუტა ჯაზთან" ტრავმა მიიღო, რის გამოც მან მთელი სეზონი გამოტოვა. ვერ მოასწრო ასევე პლეი-ოფში თამაშიც, რაც დაეტყო გუნდს. კენდრიკ პერკინსს მარტო უჭირდა სამწამიანის ისე გამაგრება, როგორიც გარნეტთან ერთად გამოსდიოდა. პირველ რაუნდში გუნდმა ახალგაზრდული "ჩიკაგო ბულზი" დაამარცხა ლიგის ისტორიაში ერთ-ერთ ყველაზე დაძაბულ ბრძოლაში. ეს იყო ბულზი სადაც დერიკ როუზი იწყებდა გაბრწყინებას. კონფერენციის ნახევაფინალში გუნდი დამარცხდა დუაიტ ჰოვარდის ორლანდო მეჯიქთან, მიუხედავ იმისა რომ სერიას 3-2 იგებდა. სწორედ ამ სერიაში გამოჩნდა ნამდვილი რაჯან რონდო, რომელმაც საშუალო 16,9 ქულა, 9,8 პასი და 9,7 მოხსნა მიითვალა სერიაში. მომავალი სეზონიდან რონდო იქცა ლიგის ერთ-ერთ საუკეთესო გამთამაშებლად და გუნდის ლიდერად.
2009/2010 წლების სეზონის დაწყების წინ გუნდში მოვიდნენ რაშიდ უოლასი და მარქის დენიელსი. ბოსტონმა დამაჯერებლად დაიწყო სეზონი- 23 მოგება და მხოლოდ 5 მარცხი. სეზონის მეორე ნახევარში რივერსმა გადაწყვიტა შეემცირებინა სათამაშო დრო უკვე ვეტერანი ლიდერებისთვის, რათა მათ დაეზოგათ ძალები პლეი-ოფისთვის. მაშინ რეგულარულ სეზონში ლიდერობა თავზე აიღო რონდომ და გამოავლინა ნამდვილი ვარსკვლავის თვისებები. მთლიანობაში სეზონი გუნდმა 50-32 შედეგით დაასრულა. დასვენებული ლიდერების ხარჯზე ბოსტონმა ადვლად გაიარა თითქმის ყველა რაუნდი, სუპერფინალში თავის ტრადიციულ მეტოქეს, "ლოს-ანჯელეს ლეიკერსს" შეხვდა. ბოსტონი სერიას იგებდა 3-2 ანგარიშით, მაგრამ ამჯერად კობიმ არ დათმო არაფერი და ლეიკერსმა დაამარცხა ბოსტონი დაძაბულ ბრძოლაში. ამის ერთ-ერთი უმთავრესი მიზეზი კი ძირითადი ცენტრის, კენდრიკ პერკინსის ტრავმა იყო, რომელიც მან მეექვსე თამაშის დასაწყისში მიიღო.
პერკინსის ტრავმა სერიოზული აღმოჩნდა და მისი დაბრუნება გადაიდო 2010/2011 წლების მეორე ნახევრამდე. ეინჯმა გაიხსენა წინა წლის ფინალების მარცხის მიზეზი და ერთდროულად სამი ცენტრი - შაკილ ო'ნილი,ჯერმაინ ო'ნილი და სემიხ ერდენი მოიყვანა. სეზონის მიმდინარეობისას პოლ პირსმა გადააბიჯა 20 000 ქულიან ბარიერს. ის გახდა მესამე მოთამაშე გუნდში, ვინც ეს მოახერხა(მას უსწრებენ ჯონ ჰავლიჩეკი და ლარი ბერდი). რეი ალენმა კი რეჯი მილერს გადაუსწრო, რითაც დღემდე რეკორდსმენია ზუსტად ნასტყორცნი სამქულიანების რაოდენობით. ასევე სელტიქსმა ამ სეზონში თავისი 3000-ე მოგება აღნიშნა. ამ შედეგს ბოსტონთან ერთად მხოლოდ ლეიკერსს ააქვს მიღწეული. 2011 წლის 17 თებერვალს კენდრიკ პერკინსი გაუშვეს "ოკლაჰომა-სიტი თანდერში", სანაცვლოდ კი მიიღეს ნეიტ რობინსონი, ახალგაზრდა ფორვარდი ჯეფ გრინი, ცენტრი ნენად კრსტიჩი და პირველი რაუნდის არჩევანი მომავალ დრაფტზე. პლეი-ოფში გუნდმა გაანადგურა კარმელო ენტონის "ნიუ-იორკ ნიქსი" ოთხმატჩიან სერიაში, შემდეგ კი "მაიამი ჰიტთან" დამარცხდა, სადაც ლებრონ ჯეიმზი,დუეინ უეიდი და კრის ბოში თამაშობდა. ამ სერიაში არაერთი ტრიპლ=დაბლი შეასრულა რაჯან რონდომ, რითაც კიდევ ერთხელ გაუსვა ხაზი მის ნიჭიერებას. ნელ-ნელა ის ყალიბდება როგორც გუნდის უდავო ლიდერი.
შემდეგი სეზონი გუნდმა ცუდად დაიწყო და თებერვლისთვის 10-10 ჰქონდათ. სეზონის დასრულებისას შედეგი 39-27( ლოკაუტის გამო, როცა რეგულარულში მხოლოდ 66 მატჩი ჩატარდა) იყო, რითაც ზედიზედ მეხუთედ შეძლეს ატლანტიკის დივიზიონის მოგება და კონფერენციაში მეოთხე ადგილზე გასვლა. პირველ რაუნდში ბოსტონმა "ატლანტა ჰოუქსი" დაამარცხა 4-2, მიუხედავად იმისა რომ სერიის პირველი მატჩი წააგო. ნახევარფინალში ისტორიაში მე-19ედ ბოსტონი შეხვდა "ფილადელფიას", რომელსაც ანდრე იგუოდალა ლიდერობდა. სერია დაძაბული გამოდგა. ყველა გამარჯვებას დამარცხებაც მოჰყვა, შესაბამისად სერია მეშვიდე თამაშამდე მივიდა. სწორედ აქ, გადამწყვეტ მატჩში გაიბრწყინა რაჯან რონდომ კიდევ ერთხელ, რომელმაც სერიაში მისი მესამე ტრიპლ-დაბლი გაიფორმა(18 ქულა,10 პასი,10 მოქხსნა). კონფერენციის ფინალში ბოსტონი ისევ მაიამის შეხვდა, რომელსაც ისევ "დიდი სამეული"(ჯეიმზი,უეიდი,ბოში) ჰყავდა. მაიამი ფლობდა საშინაო არენის უპირატესობას. პირველი მატჩი მაიამმა დამაჯერებლად მოიგო ფლორიდაში. მეორე თამაში ისევ ჰიტის კალათბურთელებმა მოიგეს, მაგრამ ურთულესი აღმოჩნდა რონდოს წინააღმდეგ თამაში, რის გამოც თამაში ოვერტაიმში გადავიდა, სადაც მაიამმა 115-111 გაიმარჯვა. სერიამ უკვე ბოსტონში გადაინაცვლა, სადაც საკუთარი გულშემატკივრების თვალწინ სელტიქსმა მაიამი 10 ქულის სხვაობით დაამარცხა, სადაც კიდევ რონდომ გაიბრწყინა. ბოსტონმა მეორე თამაშშიც დაამარცხა მეტოქე, ოღონდ ამჯერად ოვერტაიმში. სელტიქსი მაიამიში ფსიქოლოგიური უპირატესობით ჩავიდა და "ამერიკან ეარლაინს არენაზე" დაამაცხა მაიამი, სადაც რონდომ ტრავმირებული მარცხენა ხელით ფაქტობრივად მარტომ მოიგო თამაში. მეექსვე თამაშში თავი უკვე ლებრონ ჯეიმზმა გაიგიჟა, რომელმაც არაფერი დაუთმო თავის კელტ ვიზავისტს და 45 ქულა ჩააგდო, რომელსაც 15 მოხსნაც მიაყოლა, რისი საშუალებითაც მაიამმა იმარჯვა 90-79. ბოლო თამაშში თავი უკვე მკვეთრად იჩინდა რონდოს ხელის ტრავმამ, ვეტერანმა ლიდერებმა კი ვერ შეძლეს ლებრონ ჯეიმზის შეჩერება, რომელიც ვეღარ იტანდა უბეჭედობას და ამის გამო საოცარი თამაში აჩვენა. ჯეიმზი მოემზადა ფინალისთვის, სადაც დაამარცხა კიდეც კევინ დურანტის,რასელ უესტბრუკისა და ჯეიმზ ჰარდენის "ოკლაჰომა-სიტი თანდერი" 4-1, რითაც დაამტკიცა რომ საუკეთესო იყო.
"დიდი სამეულის" დაშლა: რაჯან რონდოს ერა
რედაქტირება
2012/2013 წლების სეზონის დასაწყისში გუნდი დატოვა რეი ალენმა, რომელიც მაიამიში გადაბარგდა. შეილება სწორედ ეს იქცა იმ წელს მაიამის ჩემპიონობის მიზეზად, როცა რეიმ ფინალში გადამწყვეტი სამქულიანი ჩააგდო. გუნდის მთავარი შენაძენი იყო დრაფტზე არჩეული პერსპექტიული ცენტრ/ფროვარდი ჯერატ სალენჯერი. ასევე გუნდმა რეის შემცვლელად ვეტერანი ჯეისონ ტერი მოიყვანა, რომელმაც მეექვსე კაცის როლი შეითავსა. გარნეტმა გაახანგრძლივა კონტრაქტი ბოსტონთან, რის შესახებაც 14 ივლისს გახდა ცნობილი. გუნდმა სეზონი მძიმედ დაიწყო. რეგულარულში დადებით შედეგს სელტიქსმა მხოლოდ თებერვალში მიაღწია. გუნდისთვის მძიმე დარტყმა აღმოჩნდა რაჯან რონდოს ტრავმა, რომელმაც ოპერაცია გაიკეთა 25 იანვარს და პარკეტს სეზონის ბოლომდე დაემშვიდობა. სინამდვილეში ტრავმამ უფრო მეტ ხანს გასტანა. მანამდე რონდოს ჰქონდა უნიკალური შედეგი. მან ზედიზეთ 36 თამაშში 10-ზე მეტი პასი გააკეთა, სერია კი "ბრუკლინ ნეტსის" წინააღმდეგ მატჩში, კრის ჰამფრისთან ჩხუბის შემდეგ ტექნიკურის გამო შეუწყდა, როცა ნაადრევად, პირველ ნახევარში დატოვა პარკეტი. ამ შედეგით ის მხოლოდ ლეგენდარულ მეჯიქ ჯონსონს ჩამორჩა 10 მატჩით. შემდეგში ბოსტონის ლაზარეთი უფრო გაფართოვდა, რომელიც ახალწვეულებმა - ჯერატ სალენჯერმა და ლეანდრო ბარბოსამ შეავსეს. გუნდმა აღმოსავლეთ კონფერენციაში მეშვიდე ადგილი დაიკავა. პლეი-ოფში კი პირველ რაუნდში საოცარ ფორმაში მყოფ "ნიუ-იორკ ნიქსს" გადაეყარა, სადაც, განსაკუთრებით კარმელო ენტონი შეუჩერებელი აღმოჩნდა, რის გამოც სელტიქსი სერიაში 4-2 დამარცხდა და სეზონიც დაასრულა.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება
- ოფიციალური საიტი
- პროფილი Basketball-Reference.com–ზე დაარქივებული 2012-06-11 საიტზე Wayback Machine.