ბორის დობრინინი
ბორის თედორეს ძე დობრინინი (რუს. Добрынин, Борис Федорович; დ. 26 მაისი [ძვ. სტ.14 მაისი], 1885, მინსკი — გ. 4 სექტემბერი, 1951, კიევი) — რუსი გეოგრაფი. გეოგრაფიულ მეცნიერებათა დოქტორი (1935). 1916 წლიდან მოსკოვის უნივერსიტეტის პრივატ-დოცენტი, 1931 წლიდან — პროფესორი.
ბორის დობრინინი | |
---|---|
დაბ. თარიღი | 14 (26) მაისი, 1885 |
დაბ. ადგილი | მინსკი |
გარდ. თარიღი | 4 სექტემბერი, 1951 (66 წლის) |
გარდ. ადგილი | კიევი |
დასაფლავებულია | ვაგანკოვოს სასაფლაო |
მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია საბჭოთა რუსეთი სსრკ |
საქმიანობა | გეოგრაფი, გეომორფოლოგი და უნივერსიტეტის პროფესორი |
მუშაობის ადგილი | თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი |
ალმა-მატერი | მოსკოვის უნივერსიტეტის ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტი |
სამეცნიერო ხარისხი | გეოგრაფიის მეცნიერებათა დოქტორი |
ბიოგრაფია
რედაქტირებაბორის დობრინინი იყო სახელგანთქმული გეოგრაფი და მოგზაური, რომელმაც რუსეთში პირველმა აირჩია სამოღვაწეო ასპარეზად ფიზიკური ქვეყანათმცოდნეობის სპეციალობა. მისი ინიციატივით შეიქმნა საზღვარგარეთის ქვეყნების ფიზიკურ გეოგრაფიული კათედრა (1938-1941 წლებში ამ კათედრის გამგე). 1934-1939 წლებში სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის გეოგრაფიული ინსტიტუტის განყოფილების გამგე; 1942-1950 წლებში თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის (თსუ) პროფესორი და ფიზიკური ქვეყანათმცოდნეობის კათედრის გამგე; 1950-1951 წლებში კიევის უნივერსიტეტის ფიზიკური გეოგრაფიის კათედრის გამგე.
დობრინინმა იმოგზაურა დასავლეთ ევროპის ქვეყნებსა (1908-1911) და მექსიკაში (1925). ძირითადი საველე გამოკვლევები ჩაატარა ყირიმში, კავკასიასა და აღმოსავლეთ ევროპის ვაკის ზოგიერთ რაიონში. შეისწავლა კავკასიის შავი ზღვის სანაპიროს რელიეფის ფორმები და ამიერკავკასიის ლანდშაფტები; საფუძვლიანად გამოიკვლია კარპატები. მონაწილეობდა კავკასიის, ყირიმისა და რუსეთის ვაკის ფიზიკურ-გეოგრაფიული დარაიონებისა და გეომორფოლოგიური რუკების შედგენაში, რომლებიც გამოქვეყნებულია „მსოფლიოს დიდ საბჭოთა ატლასში“.
თსუ-ში გამოზარდა ლანდშაფტმცოდნე სპეციალისტები და ხელი შეუწყო ამ დარგის განვითარებას საქართველოში. დობრინინი ავტორია ევროპისა და აზიის ფიზიკური გეოგრაფიის სახელმძღვანელოებისა, რომელთა ნაწილი ქართულადაც არის გადმოთარგმნილი. დობრინინის სახელი მიენიჭა ერთ-ერთ საბჭოთა ყინულმჭრელს.
თხზულებები
რედაქტირება- География Дагестанской С. С. Республики, Буйнакск, 1926;
- Геоморфологические и почвенные районы Юго-Восточной части Московской области, М., 1931 (совм. с И. З. Имщенецким);
- Физическая география СССР. Европейская часть и Кавказ, 2 изд., М., 1948;
- Физическая география Западной Европы, М., 1948.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 600.
- უკლება დ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 464.
- Лукашева Е. Н., Б. Ф. Добрынин, "Землеведение. Новая серия", 1957, т. 4(44);
- Отечественные физико-географы и путешественники, М., 1959.