ბარონების ჯვაროსნული ლაშქრობა, ასევე ცნობილია, როგორც 1239 წლის ჯვაროსნული ლაშქრობა — სამხედრო კონფლიქტი ახლო აღმოსავლეთში. მიმდინარეობდა 1239-1241 წლებში, ქრისტიანულ და მუსლიმ ქვეყნებს შორის. ტერიტორიული თვალსაზრისით, ეს იყო ყველაზე წარმატებული ჯვაროსნული ლაშქრობა პირველის შემდეგ. რომის პაპმა გრიგოლ IX-მ 1234-1241 წლებში მოუწოდა ქრისტიანებს, რათა „შეესრულებინა უდიდესი ქრისტიანული საქმე“.[1] ეს ლაშქრობა შედგებოდა ორი ცალკეული არმიისგან: ერთი კონსტანტინოპოლში, ხოლო მეორე წმინდა მიწაზე. პაპმა მოუწოდა საფრანგეთს, ინგლისსა და უნგრეთს წარმატების სხვადასხვა ხარისხით.[1] მიუხედავად იმისა, რომ ჯვაროსნებს არ მოუპოვებიათ მნიშვნელოვანი სამხედრო გამარჯვება, მათ ფრიდრიხ II-ზე (იხ. მეექვსე ჯვაროსნული ლაშქრობა) დიდი ტერიტორიები დაათმობინეს მუსლიმებს. ჯვაროსნებმა გამოიყენეს შიდა დინასტიური დაპირისპირება აიუბიდების დინასტიაში. რამდენიმე წელში ბარონებმა იერუსალიმის სამეფო 1187 წლის შემდეგ უდიდეს საზღვრებში აღადგინეს.
- Balard, Michel (1989). "La croisade de Thibaud IV de Champagne (1239–1240)". In Yvonne Bellenger; Danielle Quéruel. Les Champenois et la croisade. Paris: Aux amateurs de livres. pp. 85–95.
- Burgtorf, Jochen (2011). "Gaza, Battle of (1239)". In Alexander Mikaberidze. Conflict and Conquest in the Islamic World: A Historical Encyclopedia, Volume 1. Santa Barbara: ABC-CLIO. pp. 331–32.
