ბალბასი, უხეშმატყლიანი, ცხიმკუდიანი, სახორცე-სამატყლე-სარძეო მიმართულების ცხვრის ჯიში. გამოყვანილია მრავალსაუკუნოვანი ხალხური სელექციით. ბალბასისათვის დამახასიათებელია სახტომ სახსარზე დაბლა დაშვებული ორბალიშიანი ცხიმკუდი, თეთრი ფერის კიდურებზე, თავსა და ყურების წვერზე - მუქი ლაქები. ერკემლის ცოცხალი მასაა 85-90 კგ (უდიდესისა 110); ნერბისა 55-60 კგ (უდიდესისა 75); ნაკლავის გამოსავალი 45-50%; კუდზე ცხიმოვანი დანაგროვი ერკემლისა 12 კგ-მდე, ნერბისა - 5-6 კგ. მატყლი არაერთგვაროვანია, სიგრძით 11-17 სმ. ნაპარსი ერკემლისა 2,8-3,2 კგ, ნერბისა 2,0-2,1 სუფთა მატყლის გამოსავალი 50-65%, იყენებენ ნოხის, ნაბდისა და კამვოლური ნართის დასამზადებლად. მერძეულობა 124-130 კგ. ნაყოფიერება 112-120 ბატკანი 100 ნერბიდან. ბალბასი კარგად ეგუება მაღალმთიან საძოვრებს. აშენებენ სომხეთში, აზერბაიჯანში, ჩრდილოეთ ირანსა და თურქეთში.

ბალბასი
გავრცელება სომხეთის დროშა სომხეთი, აზერბაიჯანის დროშა აზერბაიჯანი, ირანის დროშა ირანი, თურქეთის დროშა თურქეთი.
გამოყენება სახორცე-სამატყლე-სარძეო
თვისებები
წონა ერკემალი 85-90 კგ
ნერბი 55-60 კგ
მატყლი 11-17 სმ
მატყლის ნაპარსი ერკემალი — 2,8-3,2 კგ
ნერბი — 2,0-2,1
სახის ფერი თეთრი, მუქი ლაქებით
ნაკლავის
გამოსავალი
45-50%
ნაყოფიერება 112-120 ბატკანი 100 ნერბზე
მერძეულობა 124-130 კგ
რქები არ აქვს
ცხვარი (Ovis aries)

ლიტერატურა რედაქტირება

ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 168.