ალექსანდრე ლუკაშენკო
ალექსანდრე გრიგოლის ძე ლუკაშენკო (ბელარ. Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка; რუს. Александр Григорьевич Лукашенко; დ. 30 აგვისტო, 1954) — ბელარუსი პოლიტიკოსი. ბელარუსის პრეზიდენტი 1994 წლიდან. პოლიტიკაში მოსვლამდე ლუკაშენკო სამხედრო ოფიცერი, შემდეგ კი რამდენიმე საწარმოს დირექტორი იყო.
ალექსადრე ლუკაშენკო ბელარ. Аляксандр Лукашэнка რუს. Александр Лукашенко | |
ბელარუსის პრეზიდენტი | |
---|---|
ამჟამინდელი თანამდებობა | |
დაიკავა | 20 ივლისი, 1994 |
დაბადებული | 1954 აგვისტო, 30 ვიტებსკის ოლქი, ბელორუსიის სსრ |
ეროვნება | ბელარუსი |
მეუღლე | გალინა ჟოლნეროვიჩი |
შვილები | ვიქტორ, დიმიტრი და ნიკოლოზი |
პროფესია | მასწავლებელი და ეკონომისტი |
რელიგია | მართლმადიდებელი |
დაამთავრა მაგილევის პედაგოგიური ინსტიტუტი (1975 წ.). ჰყავს მეუღლე და სამი ვაჟი.
2010 წლის 19 დეკემბერს გამართულ საპრეზიდენტო არჩევნებზე ამომრჩეველთა ხმების 79,65%–თ არჩეულ იქნა პრეზიდენტად მეოთხე ვადით. ეუთო-მ აშშ-მ და ევროკავშირმა არ სცნეს არჩევნების შედეგები, საპირისპიროდ, დსთ-ს დამკვირვებლებმა ჩატარებული არჩევნები პოზიტიურად შეაფასეს.[1][2][3]
2020 წლის ბელარუსის საპრეზიდენტო არჩევნებში გამარჯვებულად თავი ბელარუსის მოქმედმა პრეზიდენტმა, ალექსანდრე ლუკაშენკომ, გამოაცხადა. არჩევნების შედეგების გაყალბებასა და დარღვევებს მასობრივი საპროტესო აქციები მოყვა.[4] ოპოზიციონერმა სვეტლანა ტიხანოვსკაიამ საკუთარი თავი გამარჯვებულად გამოაცხადა. მისი გუნდის მტკიცდებით, მან ხმების 60-დან 70 პროცენტამდე მიიღო,[5][6] რის შემდეგაც მან მიმართა დასავლეთის ქვეყნების პრეზიდენტად აღიარების თხოვნით.[7] არჩევნებმა კვლავ ვერ მოიპოვა საერთაშორისო აღიარება.
ლუკაშენკომ ბელარუსში ავტორიტარული მმართველობა დაამყარა. ის საკუთარ თავს „ევროპის უკანასკნელ დიქტატორსაც“ უწოდებს.[8] ქვეყანაში ჩატარებული არჩევნები არ არის თავისუფალი და სამართლიანი, რეჟიმის ოპონენტების უმრავლესობა რეპრესირებულია, ხოლო მედია არსებობს სასტიკი ცენზურის პირობებში.[9][10] ადამიანის უფლებათა მასობრივი დარღვევების გამო ლუკაშენკოსა და ბელარუსის საჯარო პირების წინააღმდეგ მოქმედებს მრავალფეროვანი სანქციები.[11] 2020 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში მასშტაბური გაყალბებების ფონზე ბელარუსში ქვეყნის ისტორიაში უდიდესი საპროტესტო მოძრაობა დაიწყო.[12] არჩევენბის გაყალბების შემდეგ დასავლეთის ქვეყნები არ აღიარებენ ლუკაშენკოს ლეგიტიმურობას,[13][14] თუმცა რეჟიმი სარეგებლობს რუსეთის, ჩინეთის, ირანისა და სხვა მცირე სახელმწიფოების მხარდაჭერით.[15]
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ ЦИК официально объявил Лукашенко избранным президентом // "Лента.Ру"
- ↑ ალექსანდრე ლუკაშენკო ბელორუსიის საპრეზიდენტო არჩევნებში გამარჯვებულად ოფიციალურად გამოცხადდა // Information Agency 'PirWeli'. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-10-24. ციტირების თარიღი: 2010-12-24.
- ↑ ბოკერია: ბელარუსში შექმნილი ვითარება შეშფოთებას იწვევს // სივილ ჯორჯია / 24.12.2010
- ↑ „Lukashenka vs. democracy: Where is Belarus heading?“. AtlanticCouncil. 10 August 2020. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 12 August 2020. ციტირების თარიღი: 14 August 2020. ციტატა: „However, the vote was marred by allegations of widespread fraud. These suspicions appeared to be confirmed by data from a limited number of polling stations that broke ranks with the government and identified opposition candidate Svyatlana Tsikhanouskaya as the clear winner.“
- ↑ „Belarus election: Exiled leader calls weekend of 'peaceful rallies'“. BBC News. 14 August 2020. ციტირების თარიღი: 15 August 2020.
- ↑ Belarus opposition candidate declares victory | NHK WORLD-JAPAN News (14 August 2020). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 16 აგვისტო 2020. ციტირების თარიღი: 25 აგვისტო 2020.
- ↑ Тихановская готовится объявить себя победительницей выборов в Беларуси – пресс-секретарь. ციტირების თარიღი: 2020-08-19
- ↑ Reuters Staff. (27 November 2012) Interview with Belarus President Lukashenko. Reuters. ციტატა: „“I am the last dictator in Europe,” Belarussian President Alexander Lukashenko has told Reuters in a rare interview.“ ციტირების თარიღი: 9 November 2021
Tharoor, Ishaan. „Analysis | Can people power topple Europe's 'last dictator'?“. Washington Post (ინგლისური). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 24 August 2020. ციტირების თარიღი: 24 August 2020.
„Profile: Alexander Lukashenko“. BBC News. BBC. 9 January 2007. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 23 October 2007. ციტირების თარიღი: 7 August 2014. ციტატა: „'..an authoritarian ruling style is characteristic of me [Lukashenko]'“
Levitsky, Steven; Way, Lucan A. (2010) „The Evolution of Post-Soviet Competitive Authoritarianism“, Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes after the Cold War, Problems of International Politics. Cambridge: Cambridge University Press, გვ. 203. ISBN 9781139491488. „Unlike his predecessor, Lukashenka consolidated authoritarian rule. He censored state media, closed Belarus's only independent radio station [...].“
Treisman, Rachel (16 August 2020). „One Week After Election, Belarus Sees Giant Protests Against 'Europe's Last Dictator'“. NPR.org (ინგლისური). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 6 December 2021. ციტირების თარიღი: 24 August 2020. - ↑ Jones, Mark P.. (2018) Presidential and Legislative Elections en. ციტატა: „"unanimous agreement among serious scholars that... Lukashenko's 2015 election occurred within an authoritarian context."“ ციტირების თარიღი: 21 May 2020
Levitsky, Steven (2013). Competitive authoritarianism: hybrid regimes after the Cold War. Cambridge University Press, გვ. 4, 9–10, 21, 70. ISBN 978-0-521-88252-1. OCLC 968631692.
Crabtree, Charles; Fariss, Christopher J.; Schuler, Paul (2016). „The presidential election in Belarus, October 2015“. Electoral Studies (ინგლისური). 42: 304–307. doi:10.1016/j.electstud.2016.02.006. ISSN 0261-3794. S2CID 155377250. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 22 June 2020. ციტირების თარიღი: 21 May 2020.
Belarus strongman Lukashenko marks 25 years in power | DW | 10 July 2019 en-GB. ციტირების თარიღი: 21 May 2020 - ↑ Belarus leader dismisses democracy even as vote takes place (17 November 2019). ციტირების თარიღი: 21 May 2020
Rausing, Sigrid (7 October 2012). „Belarus: inside Europe's last dictatorship“. The Guardian. London. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 26 July 2014. ციტირების თარიღი: 7 August 2014.
(10 December 2019) World Report 2020: Rights Trends in Belarus (en).
Human rights by country – Belarus. Amnesty International (2007). ციტირების თარიღი: 22 December 2007 - ↑ COUNCIL DECISION 2012/642/CFSP concerning restrictive measures against Belarus. Council of the European Union (15 October 2012). ციტირების თარიღი: 7 January 2013
Department of the Treasury. (5 December 2012) Belarus Sanctions. Government of the United States. ციტირების თარიღი: 7 January 2013
EU slaps sanctions on Belarus leader Lukashenko for crackdown (6 November 2020). ციტირების თარიღი: 8 November 2020
Ljunggren, Josh Smith (29 September 2020). „Britain and Canada impose sanctions on Belarus leader Lukashenko“. Reuters. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 11 April 2021. ციტირების თარიღი: 13 December 2020.
COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION (EU) 2020/1648 of 6 November 2020 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus დაარქივებული 23 February 2022 საიტზე Wayback Machine.
„Swiss freeze assets of Belarus leader Lukashenko“. Reuters. 12 December 2020. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 11 December 2021. ციტირების თარიღი: 15 March 2022. - ↑ შეცდომა ციტირებაში არასწორი ტეგი
<ref>
; სქოლიოსათვისauto
არ არის მითითებული ტექსტი; $2 - ↑ El Pais interview with HR/VP Borrell: "Lukashenko is like Maduro. We do not recognize him but we must deal with him". eeas.europa.eu (24 August 2020). ციტირების თარიღი: 25 August 2020
- ↑ Dave Lawler, U.S. no longer recognizes Lukashenko as legitimate president of Belarus დაარქივებული 21 December 2021 საიტზე Wayback Machine. , Axios (24 September 2020).
- ↑ Archived copy. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 9 ივლისი 2021. ციტირების თარიღი: 7 July 2021