ალექსანდრე გედევანიშვილი

ალექსანდრე კონსტანტინეს ძე გედევანიშვილი (დ. 16 თებერვალი, 1870 — გ. 1933) — ქართველი სამხედრო მოღვაწე, რუსეთის იმპერიის არმიის გენერალ-მაიორი, საქართველოს შეიარაღებული ძალების მთავარსარდალი 1918-1919 წლებში. იყო გენერალ იოსებ გედევანიშვილისა, პოლკოვნიკ ნიკოლოზ გედევანიშვილის, ინჟინერ გიორგი გედევანიშვილის და პუბლიცისტ ანასტასია გედევანიშვილის ძმა.

ბიოგრაფია რედაქტირება

დაამთავრა თბილისის კადეტთა კორპუსი. 1888 წელს დაიწყო სამხედრო სამსახური. დაამთავრა პავლეს სახელობის I სამხედრო სასწავლებელი. 1889 წელს გახდა პოდპორუჩიკი, 1893 წელს კი პორუჩიკი. დაამთავრა გენერალური შტაბის აკადემია. 1900 წელს მიიღო შტაბსკაპიტნის, ხოლო 1901 წელს კაპიტნის ჩინი. მონაწილეობდა რუსეთ-იაპონიის ომში. 1907 წელს გახდა პოდპოლკოვნიკი, 1910 წელს კი პოლკოვნიკი. მონაწილეობდა პირველ მსოფლიო ომში, იყო 203-ე ქვეითთა პოლკის მეთაური. 1915 წელს მიიღო გენერალ-მაიორობა. 1917 წელს იყო დასავლეთის ფრონტზე მოქმედი 51-ე ქვეითი დივიზიის მეთაური.

1917 წლის ბოლოდან საქართველოში მონაწილეობდა ქართული შეარაღებული ძალების მშენებლობაში. 1918 წლის დასაწყისში იყო ბათუმის გამაგრებული რაიონის და ციხე-სიმაგრის კომენდანტი. პირველი რესპუბლიკის დროს, გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, იყო სამხედრო მინისტრის მოადგილე სამწყობრო-ოპერატიულ დარგში. 1918 წლის ივლისიდან 1919 წლის აპრილის ჩათვლით იყო საქართველოს შეარაღებული ძალების მთავარსარდალი. 1921 წელს დარჩა საქართველოში და მსახურობდა წითელ არმიაში.

ლიტერატურა რედაქტირება

  • ბახტაძე მ., საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა (1918–1921) : ენციკლოპედია-ლექსიკონი, თბ.: უნივერსიტეტის გამომცემლობა, 2018. — გვ. 87-88.
  • ჩაჩხიანი ა., „დაშნაკთა ნაციონალისტურ-ექსპანსიონისტური იდეოლოგია და სომხეთ-საქართველოს 1918-1919 წლების ომი“, თბილისი, 2007

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება