ადამიანის უფლებები სომხეთში
სომხეთში ადამიანის უფლებები — უკეთესი, ვიდრე საბჭოთა კავშირის ყოფილი რესპუბლიკების უმეტეს ნაწილში და უფრო უახლოვდება მისაღებ სტანდარტებს, განსაკუთრებით ეკონომიკურად. [1] მაგრამ ჯერ კიდევ არსებობს რამდენიმე მნიშვნელოვანი პრობლემა.
დემოკრატიისა და თავისუფლების რეიტინგი
რედაქტირება2019 წლის ანგარიშში სომხეთი კლასიფიცირებულია როგორც „ნაწილობრივ თავისუფალი“ (2018 წლის მონაცემებით) Freedom House- ის მიერ, რაც მას 100-დან 51 ქულას აძლევს. [2]
სომხეთი 54-ე ადგილზეა ადამიანის თავისუფლების ინდექსის 2017 წლის ანგარიშში (2016 წლის მონაცემებით), რომელიც გამოქვეყნდა კანადის ფრეიზერის ინსტიტუტის მიერ.
სომხეთმა კატოს ინსტიტუტის მიერ გამოქვეყნებულ ადამიანის თავისუფლების ინდექსში 159 ქვეყანას შორის 29-ე ადგილი დაიკავა და პირადი თავისუფლების საკითხში 76-ე ადგილი.
ეს კლასიფიკაცია შეიძლება გაუმჯობესდეს, როდესაც 2018 წლის მონაცემები, ხავერდოვანი რევოლუციის შედეგები გაანალიზდება.
ეკონომიკა და ადამიანის უფლებები
რედაქტირებააშშ-ს სახელმწიფო დეპარტამენტის თანახმად, 2009 წლიდან კორუფცია პრობლემად რჩება. [3]
პოლიტიკური თავისუფლება
რედაქტირებალევონ ტერ-პეტროსიანის პრეზიდენტის პოზიციიდან გადაყენების შემდეგ, 1998 წელს, პოლიტიკურ თავისუფლებაში შეიმჩნევა გარკვეული გაუმჯობესება. ტერ-პეტროსიანის ადმინისტრაციამ განახორციელა კონსტიტუციური ცვლილებები, რამაც პრეზიდენტის მეტი ძალაუფლება უზრუნველყო, ვიდრე პარლამენტის. მან ასევე აკრძალა ცხრა პოლიტიკური პარტია (მათ შორის, სომხეთის რევოლუციური ფედერაცია (დაშნაკცუთიუნი) ). ტერ-პეტროსიანის მმართველობის ნახევრად ავტოკრატიულმა სტილმა და მისმა მიდგომამ მთიანი ყარაბაღის კონფლიქტის მოგვარებისკენ გამოიწვია მისი გადაყენება და რობერტ ქოჩარიანის მოსვლა პრეზიდენტად. [4] ქოჩარიანი 2008 წელს შეცვალა სერჟ სარქისიანმა .
სომხეთის ყოფილმა პრეზიდენტებმა სერჟ სარქისიანმა და რობერტ ქოჩარიანმა დაადანაშაულეს ფაშინიანი მათ წინააღმდეგ პოლიტიკურ ვენდეტაში. [5] [6] ხელისუფლებაში გადასვლის შემდეგ სომხეთის ექსპრეზიდენტი სერჟ სარგსიანი, მისი ახლო ნათესავები (ძმა - ალექსანდრე სარგისიანი, [7] კიდევ ერთი ძმა - ლევონ სარქისიანი, [8] მისი ვაჟიშვილი ნარეკი [9] და ქალიშვილი ანი [10] ), მინისტრთა კაბინეტის ყოფილი წევრები (სეირან ოჰანიანი, [11] სერგო კარაპეტიანი, [12] გევორგ ჰარუთიანიანი, არმენ გევორკიანი [13] და სხვები), პარლამენტის ყოფილი წევრები (არსენ ბაბაიანი, [14] გრეირ თოვმასიანი, [15] მანველ გრიგორიანი), ყოფილი მოსამართლე - სამველ უზუმიანი [16] ბრალად წაუყენეს კორუფციის, უკანონო შემოსავლის და გადასახადისგან თავის არიდების ბრალდებები. ზოგიერთი ჟურნალისტი [17] და ა.შ.) და პოლიტიკური აქტივისტი დააკავეს, ბრალი წაუყენეს ნარკოტიკების მოხმარებაში, იარაღის უკანონო შენახვაში, შემდეგ კი გაათავისუფლეს. Associated Press-ის ცნობით, სარქისიანმა უარყო ყველა ბრალდება მის წინააღმდეგ, მის ახლობლებსა და კაბინეტის ყოფილ წევრებზე და ცნო ისინი, როგორც პოლიტიკურად მოტივირებული ბრალდება.
სომხეთის კიდევ ერთ ყოფილ პრეზიდენტს, რობერტ ქოჩარიანს ბრალი დასდეს სარქისიანის სასარგებლოდ საპრეზიდენტო არჩევნების ჩატარებაში და მას ბრალად ედება „კონსტიტუციური წესრიგის დამხობა“. [6]
პოლიცია და სამართალდამცავი ორგანოები
რედაქტირება2018 წელს სომხეთის ყველა მეზობელი ქვეყანა 30 ქვეყნის სიაშია, სადაც პატიმრობის ყველაზე მაღალი მაჩვენებელია, ხოლო სომხეთში ეს მაჩვენებლები დაბალია. [18] ანგარიშის შედგენის შემდეგ, მთავრობამ დაიწყო ფართომასშტაბიანი ამნისტია . [19]
გამოხატვისა და მედიის თავისუფლება
რედაქტირება2000-იანი წლები და 2010-იანი წლების დასაწყისი
რედაქტირებამიუხედავად იმისა, რომ მედიას აქვს დამოუკიდებლობის ხარისხი, სომხეთში პრესის თავისუფლება შეზღუდულია. ზოგიერთ დამოუკიდებელ არხს, როგორიცაა A1 +, Noyan Tapan და რუსული NTV, მთავრობამ წაართვა სიხშირე. ჟურნალისტებმა, რომლებიც აშუქებდნენ პრეზიდენტ რობერტ ქოჩარიანის წინააღმდეგ გამართულ დემონსტრაციას, თავს დაესხნენ, როდესაც პოლიცია ჩაერია მომიტინგეების დასაკავებლად.
ჟურნალისტებზე თავდასხმები
რედაქტირებახშირი შეტევები არასახელმწიფო მედიის ჟურნალისტებზე სერიოზული საფრთხეა და ემუქრება სომხეთის პრესის თავისუფლებას.
გადაადგილების თავისუფლება
რედაქტირებაწარსულში სამართალდამცავი ორგანოები ბლოკავდნენ საზოგადოებრივი ტრანსპორტის გადაადგილებას მიმდებარე ქალაქებიდან ერევნისკენ, როდესაც ერევანში დიდი ოპოზიციური მიტინგი იმართებოდა. 2011 წლის 1 მარტს შეჩერდა საზოგადოებრივი ტრანსპორტი ერევანსა და ახლომდებარე რეგიონებს შორის, რათა შეემცირებინათ ხალხის ნაკადი ოპოზიციური სომხეთის ეროვნული კონგრესის (HAK) მიტინგზე.
რელიგიის თავისუფლება
რედაქტირებასომხეთის სამოციქულო ეკლესიას მნიშვნელოვანი მონოპოლია აქვს სომხეთში, მას აქვს უფრო მეტი უფლება, ვიდრე ნებისმიერ სხვა რეგისტრირებულ რელიგიას. სხვა რელიგიურ უმცირესობებში შედიან რუსი მართლმადიდებელი ქრისტიანები, სირიელი ქრისტიანები, ბერძენი მართლმადიდებლები, ებრაელები, მუსლიმები, ეზიდები და იეჰოვას მოწმეები . საერთოდ, სომხეთის მუსლიმური თემი (ერთხანს აზერბაიჯანელებისა და ქურთებისგან შედგებოდა) ფაქტობრივად არ არსებობს, სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის მოსახლეობის გაცვლის გამო, მთიანი ყარაბაღის პირველი ომის დროს .
ლგბტ უფლებები სომხეთში
რედაქტირებასომხეთში ჰომოსექსუალობა კანონიერია 2003 წლიდან. ამასთან, მიუხედავად იმისა, რომ იგი დეკრიმინალიზებულია, ადგილობრივი ლესბოსელი, გეი, ბისექსუალი და ტრანსგენდერი (ლგბტ) მოქალაქეების მდგომარეობა არსებითად არ შეცვლილა. ლესბოსელის, გეი, ბისექსუალისა და ტრანსგენდერი (ლგბტ) ადამიანების უფლებები სომხეთში ჯერ არ არის დაცული. ჰომოსექსუალობა სომხეთის საზოგადოების ნაწილში კვლავ ტაბუდადებული რჩება, რადგან ერი მიჰყვება სხვა ევროპელ ერებს ლგბტ უფლებების პოპულარიზაციაში. უფრო მეტიც, არ არსებობს სამართლებრივი დაცვა ლგბტ პირებისათვის, რომელთა ადამიანის უფლებები რეგულარულად ირღვევა. [20] ბევრს ეშინია ძალადობის სამუშაო ადგილას ან ოჯახში და, შესაბამისად, ღიად არ გამოხატავს სექსუალურ ორიენტაციას და არც საჩივრებს წარუდგენს ადამიანის უფლებების დარღვევის ან სისხლის სამართლის დანაშაულის შესახებ. [21] სომხეთი 2013 წელს ევროპის 49 ქვეყანას შორის ლგბტ უფლებების მიხედვით 47-ე ადგილზე იყო, ამ მხრივ მხოლოდ რუსეთი და აზერბაიჯანი იყვნენ ადამიანის უფლებებით უარესი. [22]
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Human Rights Watch: სომხეთი
- ადამიანის უფლებები სომხეთში დაარქივებული 2020-12-10 საიტზე Wayback Machine.
- სომხეთის ადამიანის უფლებათა დამცველი
- ცენზურა სომხეთში დაარქივებული 2007-02-07 საიტზე Wayback Machine. - IFEX
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Country profiles.
- ↑ Armenia (2019-01-31). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-02-07. ციტირების თარიღი: 2019-02-06
- ↑ U.S. Department of State 2009 Report — see Section 4
- ↑ Armenia en (2012-01-12). დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-06-26. ციტირების თარიღი: 2019-06-26
- ↑ Armenia's ex-president accused of embezzlement (2019-12-04). ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ 6.0 6.1 Ex-Armenia president goes on trial, rejects 'coup' charges (2019-05-13). ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ შეცდომა თარგის გამოძახებისას: cite web: პარამეტრები url და title აუცილებელად უნდა მიეთითოს.. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2020-02-20.
- ↑ Court issues second arrest warrant for ex-president's brother Levon Sargsyan. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ Նարեկ Սարգսյանը' Սերժ Սարգսյանի եղբորորդին, կալանավորվեց. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ Ex–Armenian president's relatives under investigation for tax fraud (2018-07-02). ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ Head of Armenia's intelligence: We taking measures to prevent Seyran Ohanyan from leaving the country. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ Case regarding Armenia 3rd President and other ex-officials inscribed to Yerevan court judge. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ SIS seeks arrest of former Secretary of Security Council Armen Gevorgyan. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ Արսեն Բաբայանը կալանավորվեց. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ What were daughters of Hrayr Tovmasyan asked about at Armenian NSS?. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ Armenia ex-judge declared wanted. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ Haynews.am news website responsible Mher Yeghiazaryan died of myocardial infarction - aysor.am - Hot news from Armenia. ციტირების თარიღი: 2020-02-19
- ↑ Top 30 countries with highest and lowest imprisonment rates.
- ↑ Armenian president signs amnesty bill into law en. ციტირების თარიღი: 2018-11-19
- ↑ Armenia's Animosity Towards Gays. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-07-10. ციტირების თარიღი: 2015-04-24
- ↑ Report: The situation of homosexuals and lesbians in Armenia (January 2003 - December 2005) by the Government of Canada
- ↑ Archived copy. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-07-19. ციტირების თარიღი: 2020-11-22.
