ჰიდროფობურობა
ჰიდროფობურობა (ძვ. ბერძნ. ὕδωρ-დან — წყალი და φόβος-დან — შიში) — ფიზიკური თვისება მოლეკულისა, რომელიც „მიილტვის“ წყალთან კონტაქტის თავიდან აცილებისკენ[1]. თვითონ მოლეკულას ამ შემთხვევაში ეწოდება ჰიდროფობური.
ჰიდროფობური მოლეკულები, ჩვეულებრივ, არაპოლარულია და სხვა ნეიტრალურ მოლეკულებსა და არაპოლარულ გამხსნელებს შორის ყოფნას „ანიჭებენ უპირატესობას“. ამიტომ წყალი ჰიდროფობურ ზედაპირზე, რომელსაც დასველების კუთხის მაღალი მაჩვენებელი აქვს, წვეთებად გროვდება, ხოლო ნავთობი, რომელიც გურუბაში მოხვდება, წყლის ზედაპირზე განელაგება.
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ Aryeh Ben-Na’im Hydrophobic Interaction Plenum Press, New York (ISBN 0-306-40222-X)