ჰაბიტუსი

ჰაბიტუსი (ლათ. habitus — გარეგნობა, შესახედაობა) — ადამიანის გარეგნობა, მისი აღნაგობა, კონსტიტუცია. ცხოველის, მცენარის, კრისტალის, მინერალის გარეგანი შესახედაობა.

სიტყვა ჰაბიტუსს ასევე იყენებენ არქიტექტურაშიც. მაგალითად არქიტექტურული ჰაბიტუსი ნიშნავს შენობა-ნაგებობის კონსტრუქციულ იერსახეს. ნაგებობა გარეგნულად შეიძლება წააგავდეს ან თაფლის ფიჭას ან თუნდაც საბავშვო-ბაღის შენობა აგებული იყოს ლეგოს ფორმის ბეტონის ფილებით.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 583.