ხეთები

ხეთები — უძველესი ანატოლიელი ხალხი, რომლებიც ინდოევროპულ ენათა ოჯახის ანატოლურ განშტოებას მიკუთვნებულ ხეთურ ენაზე საუბრობდნენ და ძვ. წ. XVIII საუკუნეში ანატოლიაში შექმნეს ხეთების სამეფო (ცენტრალური ანატოლიის პლატოზე). ხეთების იმპერიამ ძლიერების მწვერვალს ძვ. წ. XIV საუკუნეში მიაღწია და ამ დროისთვის მათ უკვე დაპყრობილი ჰქონდათ ანატოლიის დიდი ნაწილი, ჩრდილო-დასავლეთი სირია ლიტანის მდინარემდე და ზემო მესოპოტამია (შუამდინარეთი). ძვ. წ. 1180 წლის შემდეგ იმპერია დაიშალა რამდენიმე დამოუკიდებელ სამთავროდ, ზოგიერთი მათგანი ძვ. წ. VIII საუკუნემდე შემორჩა.

ტერმინი „ხეთები“ წარმოებული ძველი აღთქმის სიტყვიდან „ხჲვ“ (חתי ხტჲ, ან בני-חת ბნჲ-ხტ, „ხეთის შვილები“ (ხეთი ქანაანის ძე იყო)). არქეოლოგებმა, რომლებმაც ანატოლიის ხეთების კულტურა XIX საუკუნეში აღმოაჩინეს, თავდაპირველად ისინი ამ ბიბლიურ ხეთებს მიაკუთვნეს. ამჟამად ეს ჰიპოთეზა კამათის საგანია.

რესურსები ინტერნეტში

ვიდეო ლექცია - ხეთების იმპერია დაარქივებული 2014-04-11 საიტზე Wayback Machine.
ხეთები დაარქივებული 2009-06-30 საიტზე Wayback Machine.
მნიშვნელოვანი ალაქები
Hittites.info
ხეთების პერიოდი ანატოლიაში