წმინდადმახვიარასებრნი (ლათ. Hepialidae) — პეპლების ოჯახი. ფრთების შლილი 2–15 მმ-ია; წინები და უკანები აგებულებით ერთმანეთის მსგავსია. ხორთუმი არ აქვთ. ულვაშები ძალიან მოკლეა. დედალი დებს 30 ათასამდე კვერცხს, რომლებსაც ფრენის დროს აფრქვევს მიწაზე. მუხლუხებს მუცელზე ხუთი წყვილი ფეხი აქვთ, ნიადაგში რამდენიმე წლის განმავლობაში ვითარდებიან, იკვებებიან მცენარეთა ფესვებით; ზოგიერთი ტროპიკული სახეობა ხის ტანში ვითარდება. ცნობილია 250-მდე სახეობა. გავრცელებული არიან ფართოდ, განსაკუთრებით ბევრია ტროპიკებში. ჩვეული სახეობაა სვიის წმინდადმახვიარა (Hepialus humuli). კავკასიაში გვხვდება გვარ Phassus-ის მსხვილი სახეობები.[1] აღსანიშნავია ენდემური სახეობა და რელიქტი კავკასიური (ანუ შამილის) წმინდადმახვიარა (Zenophassus schamyl),[2] რომელიც საქართველოს „წითელ ნუსხაშია“ შეტანილი.[3]
