შარლოტ ავგუსტა უელსელი
შარლოტ ავგუსტა უელსელი (ინგლ. Charlotte Augusta; დ. 7 აგვისტო, 1796, ლონდონი — გ. 6 ნოემბერი, 1817, სურეი) — გაერთიანებული სამეფოს პრინცესა და ტახტის მეორე მემკვიდრე (მამის, ჯორჯ IV-ის შემდეგ).
| შარლოტ ავგუსტა უელსელი | |
|---|---|
.jpg) | |
| მშობლიური სახელი | Charlotte Augusta of Wales |
| დაბადების თარიღი |
7 აგვისტო 1796 ლონდონი |
| გარდაცვალების თარიღი |
6 ნოემბერი 1817 სურეი |
| წოდება |
გაერთიანებული სამეფოს პრინცესა (1796 — 1817) |
| მეუღლე(ები) | ლეოპოლდ I |
| მშობლები |
მამა: ჯორჯ III დედა: კაროლინა ბრაუნშვაიგელი |
ბიოგრაფია
რედაქტირებაშარლოტი იყო გაერთიანებული სამეფოს მეფე ჯორჯ IV-ის და კაროლინა ბრაუნშვაიგელის ერთადერთი ქალიშვილი. დაბადებიდან მალევე მშობლების დაშორების შემდეგ ის დააცილეს დედას. 1811 წლიდან, როცა მისი პაპა, ჯორჯ III ფსიქიკურად დაავადდა, ხოლო მამამისი რეგენტი პრინცი გახდა, 15 წლის შარლოტი ფაქტობრივად აირჩიეს ტახტის პირველი მემკვიდრედ. პრინცესას უთანხმოება ჰქონდა მამასთან და მხარს უჭერდა ვიგების პარტიას. შარლოტის მომავალ მეფობაზე იმედებს ამყარებდა ნაპოლეონ I, რომელიც პრინცესას სიკვდილამდე იმედოვნებდა, რომ ის მას მიიწვევდა წმინდა ელენეს კუნძულიდან.
1813 წელს შარლოტს უპირებდნენ ვილემ II-ზე დაქორწინებას, მაგრამ ერთი წლის შემდეგ მან ჩაშალა ნიშნობა. 1816 წლის 2 მაისს შარლოტი ცოლად გაჰყვა ბელგიის პრინც ლეოპოლდ საქსენ-კობურგს, რომელიც შემდგომში მეფე გახდა. ქორწინებისას პრინცმა გამოაცხადა, რომ მისი სიძე მიიღებდა კენდალის ჰერცოგის ტიტულს, თუმცა ვერ მოასწრო ამ წოდების გაფორმება. 1817 წლის 6 ნოემბერს შარლოტ ავგუსტა უელსელი გარდაიცვალა მამისა და პაპის სიცოცხლეშივე, მშობიარობიდან მეორე დღეს (მისი ვაჟი მკვდარი დაიბადა).
პრინცესა შარლოტი დაკრძალულია სამეფო სამარხში, წმინდა გიორგის სახელობის უინძორის ციხე-სიმაგრეში.
ჯორჯ III-ის ერთადერთი შვილიშვილის, შარლოტის სიკვდილმა დინასტიის არსებობა საფრთხის წინაშე დააყენა. 1817–1819 წლებში ჯორჯ III-ის რამდენიმე ვაჟი (შარლოტის ბიძები) დასახელდა კანონიერ მემკვიდრედ, რათა გვარი გაგრძელებულიყო. ერთ-ერთი ასეთი ქორწინებისას დაიბადა ვიქტორია, რომელიც 1837 წელს გაერთიანებული სამეფოს დედოფალი გახდა.
ლიტერატურა
რედაქტირება- Aspinall, Arthur (1949). Letters of the Princess Charlotte 1811–1817. Londres: Home and Van Thal. (ინგლისური)
- Chambers, James (2007). Charlotte and Leopold. Londres: Old Street Publishing. ISBN 978-1-905847-23-5. (ინგლისური)
- Holme, Thea (1976). Prinny's Daughter. Londres: Hamish Hamilton. ISBN 978-0-241-89298-5. OCLC 2357829. (ინგლისური)
- Plowden, Alison (1989). Caroline and Charlotte. Londres: Sidgwick & Jackson. ISBN 978-0-283-99489-0. (ინგლისური)
- Smith, E.A. (2001). George IV. New Haven, Conn.: Yale University Press. ISBN 978-0-300-08802-1. (ინგლისური)
- Williams, Kate (2008). Becoming Queen Victoria. Nueva York: Ballantine Books. ISBN 978-0-345-46195-7. (ინგლისური)