შააკენის ციხესიმაგრე
შააკენის ციხესიმაგრე (რუს. Замок Шаакен, გერმ. Schaaken) — ტევტონთა ორდენის უძველესი პრუსიული ციხესიმაგრე, მდებარეობს სოფელ ნეკრასოვოში, კალინინგრადის ოლქი, რუსეთის ფედერაცია. დაარსებულია ძველი პრუსიული ციხესიმაგრის ზოკეს (შემდეგ შოკინი) ადგილზე დაახლოებით 1270 წელს.
| შააკენის ციხესიმაგრე Замок Шаакен | |
|---|---|
 ციხესიმაგრის თანამედროვე მდგომარეობა | |
| კოორდინატები | 54°54′21″N 20°40′08″E / 54.905833° ჩ. გ. 20.668889° ა. გ. |
| მდებარეობა | ნეკრასოვო, კალინინგრადის ოლქი, რუსეთი |
| თარიღდება | 1257 |
| მდგომარეობა | ნაწილობრივ შემორჩენილი |
 რუსეთის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი | |
ისტორია რედაქტირება
პირველად პრუსიული შააკენის (საკენი) თემი მოიხსენიება ტევტონთა ორდენის ქრონიკებში 1258 წელს. „ძველი პრუსიის ისტორია“ მოგვითხრობს, რომ ორდენის ხის ციხესიმაგრის მშენებლობა შააკენში დაიწყო 1261 წელს. შუა საუკუნეების მშენებლებმა ციხესიმაგრის მშენებლობა დაიწყეს არა კურშის ყურის ნაპირზე, არამედ მისი სანაპიროდან ოთხი კილომეტრის მოშორებით. ციხესიმაგრის ასაშენებლად დააგუბეს მდინარე შააკენი (ამჟამად ბოლშაია-მორიანა) და ჭაობიან გრუნტზე ააშენეს თავდაცვითი ნაგებობა. ქრონიკებში ასევე მოიხსენიება, რომ 1270 წელს შააკენში ააშენეს საეპისკოპოსო ხის ციხესიმაგრე.
მოგვიანებით, ციხესიმაგრის თავდაცვით კედელთან ააგეს მრავალი ნაგებობა, რომლებშიც განათავსეს სამლოცველო, საცხოვებლები და სხვა სამეურნეო ნაგებობები[1].
სიტყვა შააკენი პრუსიული ენიდან შემოვიდა და ნიშნავს „ბალახს“, რაც არა არის გასაკვირი, რადგანაც ამ ადგილის ბუნებრივი ლანდშაფტი გამოირჩევა მწვანე ბალახით და ლერწმით[2].
1697 წელს ჰავანში, შააკენიდან შორიახლოს, შეჩერდა რუსეთის დიდი ელჩობა, რომელიც მიემგზავრებოდა დასავლეთ ევროპაში. იმპერატორი პეტრე I დიდი შეჩერდა შააკენში 1711 წლის 11 ნოემბერს, 1712 წლის 9 ივლისსა და 1717 წლის 23 სექტემბერს[3].
შააკენის ციხესიმაგრე პრაქტიკულად არ დაზიანებულა დიდი სამამულო ომის დროს. 1945 წლის ბოლოდან ციხესიმაგრეში განთავსებული იყო თავშესაფარი გერმანელი ბავშვებისათვის, რომელიც მოქმედებდა 1947 წლამდე. ომის შემდეგ ციხესიმაგრის შენობას გამოიყენებდნენ, როგორც კოლმეურნეობის თავლად, რომელიც არსებობდა 1960-იანი წლების დასაწყისამდე. შემდეგ ციხესიმაგრე საცხოვრებლად გადააკეთეს, ხოლო ზოგიერთ ოთახს იყენებდნენ საყოფაცხოვრებო საჭიროებისათვის[4].
1980-იან წლებში ციხესიმაგრეში ცხოვრობდა მხოლოდ ერთი ოჯახი[1].
2000-იან წლებში ციხესიმაგრე გადაეცა იჯარით კერძო პირს. დაიწყო აღდგენითი სამუშაოები, გარემონტეს ციხესიმაგრის კედლები. ციხესიმაგრეში მიმდინარეობდა ტურისტული ექსკურსიები, გამოფენილი იყო შუა საუკუნეების იარაღები და ნივთები[5]. 2011 წელს ციხესიმაგრე გადაეცა რუსეთის მართლმადიდებელ ეკლესიას. 2012 წელს ტერიტორიაზე გაჩნდა ხანძარი[6].
ლიტერატურა რედაქტირება
- Кулаков В. И. Дорогами Ульмеригии. — Калининград: Бизнес-Контакт, 2000.
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ 1.0 1.1 Россия: Замок Шаакен (пос. Некрасово)
- ↑ Шаакен (Некрасово). Древние города России и СССР. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2009-08-01. ციტირების თარიღი: 2018-06-09.
- ↑ История города | Официальный сайт администрации городского округа «Город Калининград»
- ↑ Замок Шаакен (Schaaken) — Средневековые замки мира: история, архитектура, фото
- ↑ Шаакен
- ↑ Сгорел замок Шаакен