სუდანის რეგიონის ისლამიზაცია

სუდანის რეგიონის ისლამიზაცია — ისტორიული პერიოდი, რომელიც მიმდინარეობდა დაახლოებით VIII–XVI საუკუნეებში. პროცესი მიმდინარეობდა საჰელის სამეფოებში სოციალური, რელიგიური და სამხედრო კონფლიქტების ფონზე. VIII საუკუნეში მაღრიბის დაპყრობის შემდეგ მუსლიმი არაბები სუბსაჰარულ აფრიკაში შეიჭრნენ. თავდაპირველად დაიპყრეს ნუბია ნილოსის გაყოლებით, შემდეგ საჰარა და დასავლეთი აფრიკა.

თანამედროვე აფრიკის რელიგიური სურათი

ისლამიზაცია იყო თანდათანობითი პროცესი რომელიც, მთელი შუა საუკუნეების განმავლობაში გრძელდებოდა. ნუბიური სახელმწიფოები VII საუკუნიდან წნეხის ქვეშ იყვნენ, თუმცა მათ ქრისტიანობა რამდენიმე საუკუნე შენარჩუნეს. მაკურიის სამეფო და ძველი დონგოლა XIV საუკუნის დასაწყისში დაეცნენ. მალის იმპერიამ ისლამი 1324 წელს მუსა I–ის ჰაჯიში პილიგრიმობის შემდეგ მიიღო. ტომბუქტუ გახდა საჰარის სამხრეთით მდებარე მნიშვნელოვანი ისლამური ცენტრი. ალვა ნუბიის ბოლო ქრისტიანული სამეფო ფუნჯებმა 1504 წელს გაანადგურეს.

შედეგად დღეისთვის სუდანის რეგიონის უმეტესი სახელმწიფოები მუსლიმანური გახდა, რომლის მიზეზი მუსლიმური სუდანისგან ქრისტიანული სამხრეთ სუდანის გამოყოფაა. ასევე ხდება კონფლიქტები არაბულ და არაარაბულ ეთნიკურ ჯგუფებს შორის, როგორიცაა: დარფურის კონფლიქტი და ტუარეგების ამბოხება.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება