ეჩმიაძინის მონასტერი
ეჩმიაძინის მონასტერი (სომხ. Էջմիածնի Մայր Տաճար) — სომხური სამოციქულო ეკლესიის მონასტერი. სომხეთის კათოლიკოს-პატრიარქის ადგილსამყოფელი. 2000 წლიდან შედის იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.
| ეჩმიაძინის მონასტერი* | |
|---|---|
| იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
| |
| ქვეყანა |  სომხეთი
|
| ტიპი | კულტურული მემკვიდრეობა |
| კრიტერიუმები | ii, iii |
| სია | [1] |
| რეგიონი** | ევროპა |
| გაწევრიანების ისტორია | |
| გაწევრიანება | 2000 (24-ე სესია) |
| ნომერი | 1011 |
| * იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. | |
მონასტრის შემადგენლობაში შედის ეჩმიაძინის საკათედრო ტაძარი, რიფსიმეს ეკლესია (618 წ.), გაიანეს ეკლესია (650 წ.), შოკაგატის ეკლესია (1694 წ.). მონასტრის კუთვნილებაშია ასევე მუზეუმი და შუა საუკუნეების დეკორატიული ხელოვნების კოლექცია.
არქიტექტურა რედაქტირება
უძველესი ხის ეკლესია მონასტრის ადგილზე აგებული იყო ჯერ კიდევ 303 წელს, სომხეთში ქრისტიანობის ოფიციალურ რელიგიად გამოცხადებიდან მალევე, მეფე თრდატ III-ის და წმინდა გრიგოლ განმანათლებლის მიერ. ქვის ეკლესია ააგეს V-VII საუკუნეებში. ტაძარს ჯვრის გეგმით, ოთხი აფსიდით და ოთხ სვეტზე გადადგმული ცენტრალური გუმბათით სომხური საეკლესიო არქიტექტურის ნიმუშია. სამრეკლო აგებულია 1653-1658 წლებში, ხოლო საკურთხევლის ნაწილი 1869 წელს.
გარდა არქიტექტურისა, ტაძარი სხვა სომხური ეკლესიებისგან გამოირჩევა ინტერიერის ფრესკების ორიგინალური მხატვრობით. 1712-1721 წლებში ეჩმიაძინის მოხატვაზე მუშაობდა ჰოვნათან ნაღაში. შემორჩენილია გუმბათის ზედა ნაწილის მხატვრობა და მთავარი აფსიდის შიდა მარმარილოზე მოხატული მარიამ ღვთისმშობელი. ეჩმიაძინის ტაძრის მოხატულობები ასევე ეკუთვნით იაკობ და ჰარუტუნ ჰოვნატანიანებს (XVIII საუკუნის პირველი ნახევარი) და ჰოვნატან ჰოვნატანიანს (XVIII საუკუნის მეორე ნახევარი). XIX საუკუნეში საკათედრო ტაძარი მოხატეს მკრთუმ და იაკობ ჰოვნათანიანებმა.
იხილეთ აგრეთვე რედაქტირება
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
