დებედა: განსხვავება გადახედვებს შორის

საშუალო წლიური ხარჯი სოფელ [[სადახლო]]სთან 29,7 მ³ წმ. იყენებენ სარწყავად.

 

[[ვახუშტი ბატონიშვილი]] მდინარე დებედას ასე აღწერს:

{{ციტატა|ხოლო აწ, ვინათგან საზღვარი ქართლისა ბერდუჯის მდინარე არს, ვიყოთ მუნითგან წერად: რამეთუ მდინარე ესე ბერდუჯი გამოსდის მთასა [[აბოცის მთა|აბოცისასა]] და დის აღმოსავლით [[ჭოჭკანი|ჭოჭკანამდე]], მერმე მოიქცევის და დის ჩრდილოთ კერძ, და მიერთვის [[ქცია|ქციის მდინარეს]], (არამედ სახელითა იწოდების სამითა: პირველი '''ბერდუჯი''', მეორე — '''საგიმი''', მესამე — '''დებედა'''. ხოლო ბერდუჯი დაბისაგან [[ბერდიკი (დაბა)|ბერდიკისა]] ეწოდა, არამედ საგიმს ვგონებ ინჯას ანუ აღისტევს). არს ესე მდინარე სარგებლიანი მუნ, სადაცა იწყებს დინებასა ჩრდილოთ კერძ, თევზთა სიმრავლითა, ხოლო სახელდობ [[ორაგული]], [[ლოქო]], [[ჭანარი]], [[გოჭა]], [[კაპოეტი]] და წვრილი თევზი სხვადასხვა გვარნი მრავალნი. და სად აღმოსავლეთად დის, მუნ არს [[კალმახი|კალმახთა]] სიმრავლე, დიდთა და წვრილთა, არამედ თევზნი ამისნი არა ეგდენ გემოიანნი, ვითარცა სხვათა მდინარეთანი. კვალათ აღმოიღებენ [[რუ]]თა და ირწყვიან ამიერ და იმიერ ველნი, სადაცა ნაყოფიერებენ ყოველთა მარცვალთა თესლნი: [[ბრინჯი]], [[ხორბალი]], [[ქრთილი]], [[ფეტვი]], [[ბამბა]], [[თამბაქო]], [[სელი]], ხოლო [[კანაფი]] უმუშაკოთ, [[ნესვი]], [[მელსაპეპონი]], [[კიტრი]], [[ბადრიჯანი]], [[პუმპულა]], ხოლო მტილოვანნი ყოველნი და წალკოტთა ხეთანი. ამისთვის იწოდა: „დაბადა ამ მდინარემ ნაყოფნი“, ხოლო აწ დებედა<ref>ვახუშტი, „საქართველოს გეოგრაფია“, ტფილისი, 1904 წ., გვ. 40</ref>.}}