ლევონ VI: განსხვავება გადახედვებს შორის
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
შექმნილია გვერდის თარგმნით "Левон VI" |
(განსხვავება არ არის)
|
21:18, 29 სექტემბერი 2015-ის ვერსია
ლევონ VI (арм. Լեւոն Զ Լուսինյան, ხშირად ლევონ V) (1342 — 29 ნოემბერი, 1393) — კილიკიის სომხეთის უკანასკნელი მეფე. ზეობდა 1374-1375 წლებში.
ლევონი იყო იოანე დე ლუზინიანის (სომხეთის რეგენტისა და კონეტაბლის) შვილი. დედამისი იყო საქართველოს მეფის გიორგი V ბრწყინვალის ასული, სოლდანა (დასავლურ ქრონიკებში - სოლდანა ქართველი). 1360 წელს გახდა ხმლის ორდენის რაინდი, ხოლო 1372 წლის 17 ოქტომბერს გახდა იერუსალიმის სენეშალი.
სომხეთის უკანასკნელი მეფე
1374 წელს ჯვაროსანი-რაინდი ლევონ დე ლუზინიანი ჩავიდა ქალაქ სისში, სადაც მეფედ იქნა კურთხეული. კილიკიის სომხეთი მაშინ დასუსტებულ სახელმწიფოს წარმოადგენდა.
ის მალევე აიღეს მამლუქებმა, ხოლო ლევონმა ჯერ კაიროს შეაფარა თავი, ხოლო შემდეგ ევროპაში ეძებდა დახმარებას.
სომეხთა უკანასკნელი მეფე გარდაიცვალა პარიზში 1393 წელს.