სოღდებილი

სოღდებილი — შუა საუკუნეების თბილისის ერთ-ერთი გარეუბანი ქალაქის აღმოსავლეთით, მდინარე მტკვრის მარცხენა მხარეს. სოღდებილი წყაროებში პირველად მოხსენებულია IX-X საუკუნეებში. სოღდებილს იხსენიებენ არაბი ისტორიკოსები ბალაროზი, ტაბარი, იბნ-რუსთე და არაბი გეოგრაფი იბნ-ხორდადბე. სოღდებილის გაშენებას არაბი ავტორები მიაწერენ ხოსრო ანუშირვანს და მის მიერ აქ VI საუკუნეში ირანული ეთნიკური ჯგუფის — სოღდების დასახლებას. არსებობს აგრეთვე მოსაზრება, რომ „სოღდებილი“ ნაწარმოებია ქართული სიტყვისაგან „საგოდებელი“ (სასაფლაო). სოღდებილი მოქმედი ციხე იყო IX საუკუნის შუა წლებში. XI საუკუნიდან თბილისის ეს ნაწილი იხსენიება როგორც ისანი.

იხილეთ აგრეთვე

• ისანი
• მეტეხი

ლიტერატურა

• ბერიძე თ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 485.
• ბერიძე თ., ძველი თბილისის გარეუბნების ისტორია, თბ., 1977
• ლორთქიფანიძე, მ. (1954). „ძველი თბილისის ისტორიული გეოგრაფიიდან“, მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის, ნაკვეთი XXX. თბილისი: საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა, გვ. 159-164.