სილვიო პელიკო

სილვიო პელიკო (იტალ. Silvio Pellico; დ. 24 ივნისი, 1789, სალუცო — გ. 31 იანვარი, 1854, ტურინი) — იტალიელი მწერალი. 1820 წელს კარბონართა შეთქმულებაში მონაწილეობისათვის სიკვდილი მიუსაჯეს, რაც 15 წლის პატიმრობით შეუცვალეს. ციხეში დაწერა ავტობიოგრაფიული თხზულება „ჩემი საპყრობილენი“ (1832), რომელშიც უკვე ქრისტიანულ მორჩილებას ქადაგებდა. ეს ნაწარმოები რომანტიკული პროზის ბრწყივვალე ნიმუშადაა აღიარებული. პელიკოს ეკუთვნის მრავალი პიესა, რომელთაგან მსოფლიო რეზონანსი გამოიწვია ჰეროიკულ-პატრიოტულმა ტრაგედიამ „ფრანჩესკა და რიმინი“ (1815). წერდა ტრაქტატებსაც.

სილვიო პელიკო
Silvio Pellico.jpg
დაბადების თარიღი 24 ივნისი 1789(1789-06-24)[1] ან 25 ივნისი 1789(1789-06-25)[2]
დაბადების ადგილი სალუცო[3]
გარდაცვალების თარიღი 31 იანვარი 1854(1854-01-31)[4] [5] [6] [2] (64 წლის)
გარდაცვალების ადგილი ტურინი[3]
დასაფლავებულია Monumental Cemetery of Turin
საქმიანობა მწერალი[2] , პოეტი, დრამატურგი, მასწავლებელი და ჟურნალისტი
ენა იტალიური ენა[4]
ეროვნება იტალიელები
ჟანრი პოეზია და დრამატურგია
Magnum opus My Prisons, Sir Thomas More, Francesca da Rimini, Eufemio da Messina, Ester d'Engaddi, Iginia d'Asti, Gismonda da Mendrisio, Herodias, მანფრედი, Leoniero da Dertona და Poesie inedite

ლიტერატურარედაქტირება

 
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

სქოლიორედაქტირება

  1. ↑ https://pantheon.world/profile/person/Silvio_Pellico
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 BeWeB
  3. ↑ 3.0 3.1 გერმანიის ეროვნული ბიბლიოთეკა, ბერლინის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა, ბავარიის სახელმწიფო ბიბლიოთეკა და სხვ. Record #119238500 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  4. ↑ 4.0 4.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  5. ↑ Encyclopædia Britannica
  6. ↑ SNAC — 2010.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=სილვიო_პელიკო&oldid=3509665“-დან