სელფიჯა ციუ

სელფიჯა ციუ – ალბანელი მწერალი და პირველი ალბანელი ქალი, რომელმაც პირველად გამოსცა ლიტერატურა ალბანეთში ეს მოხდა მაშინ, როდესაც ის 17 წლის იყო, 1935 წლის 28 ნოემბერს, სელფიჯამ გამოაქვეყნა ლექსი გაზეთ Populli-ზე, სახელწოდებით Kolombja. ამ სტატიას მოჰყვებოდა სხვა მრავალი გამოქვეყნებული ჟურნალებ. რამდენიმე მათგანი ცნობილი იყო შემდეგი სახელებით: „ბოტა ე რე“, „დიანა“, „ჯავა“, „დრიტა“, „სტიპი“. იმ წლებში ალბანეთში ქალის ნაწერები არ იყო გავრცელებული, ასე რომ სელფიჯა ახალგაზრდა მწერლებს იმედს აძლევდა. ის პირველ ჩანახატებს თითქმის „თვითაღიარების დღიურებს“ უწოდებდა, მაგრამ ისინი თავისი შეწუხებული სულის ანარეკლი იყო. ის არის 1930-იანი წლების ალბანელი მწერალთა ჯგუფის ნაწილი. ის ასევე იყო ერთ-ერთი პირველი ალბანელი ფემინისტი.

ადრეული ცხოვრება

იგი დაიბადა გიროკასტრას ვაროშის რაიონში, შეძლებული მოქალაქის ოჯახში, საბითუმო ვაჭრის იბრაჰიმ ციუს ქალიშვილის წიაღში. ბავშვობა გაატარა მშობლიურ ქალაქში, სადაც დაამთავრა გოგონათა სკოლა „ურან ბუნდო“. ის შეხვდა და დაუმეგობრდა მუსინე კოკალარის, პირველ ალბანელ ქალს, რომელმაც რომანი გამოსცა. ის შეხვდა იმდროინდელ ჟურნალისტებს, ნონდა ბულკას, პეტრო მარკოს და კოლე ბერიშას, კომუნისტური ჯგუფების წევრებს. სწავლობდა ფლორენციაში, შემდეგ კი სწავლა განაგრძო საფრანგეთის გრენობლში, სადაც გაიცნო მისი მომავალი ქმარი, ჯემალ ბროჯა მასთან ერთად გახსნა წიგნის მაღაზია შკოდერში. ბროჯა ალბანეთის კომუნისტურ პარტიას შეუერთდა დრიტა კოსტურისა და ნეჯმიჯე ხოჯასთან ერთად, ის იყო უკანონო დემონსტრაციის ერთ-ერთი ორგანიზატორი. იმდროინდელ პრემიერ-მინისტრს მუსტაფა კრუჯას ჰქონდა გადაწყვეტილი "ჯიროკატრიელი" გოგონასთვის სიკვდილით დასჯა, მაგრამ საბოლოოდ ის ციხიდან გაათავისუფლეს. 1947 წლიდან მისმა ოჯახმა ორჯერ განიცადა დეპორტაცია, ჯერ კურველუშში, შემდეგ კი გრადიშტეში.პირველი რეაბილიტაციის შემდეგ საფრანგეთში განათლებული ქმარი ჯემალი სახალხო თეატრის ერთ-ერთი დამფუძნებელი გახდა, რომელსაც თითქმის ორი ათწლეულის მანძილზე ხელმძღვანელობდა. 1998 წელს ბროჯამ გამოაქვეყნა ლექსები წიგნში და მათ "Tallazet e jetes" უწოდა . იგი გარდაიცვალა 85 წლის ასაკში 2003 წელს ტირანაში.