საფრანგეთის აკადემია

საფრანგეთის აკადემია (ფრანგ. Académie Française) — სამეცნიერო დაწესებულება საფრანგეთში, რომლის მიზანია ფრანგული ენის ენის ჩამოყალიბებისა და სალიტერატურო ნორმების კვლევა. არის საფრანგეთის ინსტიტუტის ნაწილი.

ხელოვნების ხიდს ლუვრიდან საფრანგეთის აკადემიამდე მივყავართ

შექმნის ისტორია

საფრანგეთის აკადემიის დამაარსებელი კარდინალი რიშელიე

1635 წელს კარდინალ რიშელიეს წყალობითა და მეფის პატრონაჟით საფრანგეთის აკადემია ჩამოყალიბდა. აკადემიის პირველი წევრები იყვნენ:

• ვალენტინ კონრარი,
• ჟან დემარე,
• ჟან გომბო,
• ფრანსუა დე ბუარობერი,
• ჟან შაპლენი,
• ნიკოლა ფარე,
• ანტუან გოდო,
• ფრანსუა მეინერი (François Maynard),
• მარენ ლერუა დე გომბერვილი,
• გიიომ კოლტე (Guillaume Colletet),
• ჟან-ლუი გეზ დე ბალზაკი,
• ონორა დე ბიუეი დე რაკანი,
• კლოდ ფავრ დე ვოჟლა,
• მარკ-ანტუან ჟირარ დე სენტ-ამანი,
• ვენსან ვუატიური.

1694 წელს აკადემიამ გამოსცა ლექსიკონი, ცნობილი სახელწოდებით: „საფრანგეთის აკადემიის ლექსიკონი“ (Dictionnaire de l'Académie française).

1793 წელს, საფრანგეთის რევოლუციისას აკადემია განადგურდა, ხოლო ორი წლის შემდეგ აღდგა, როგორც საფრანგეთის ინსტიტუტის ნაწილი.

აკადემიის წევრების ამჟამინდელი სია

ადგილის ნომერი	სახელი და გვარი	არჩევის თარიღი
1	კლოდ დაჟანი	2008
2	ვაკანტური
3	ჟან-დენი ბრედენი	1989
4	ჟან-ლუკ მარიონი	2008
5	ასია ჯებარი	2005
6	მარკ ფუმაროლი	1995
7	ჟიულ ჰოფმანი	2012
8	მიშელ დეონი	1978
9	ალენ დეკო	1979
10	ფლორანს დელე	2000
11	გაბრიელ დე ბროილო	2001
12	ჟან დ'ორმესონი	1973
13	სიმონა ბეილი	2008
14	ელენ კარერ დ'ანკოსი	1990
15	ფრედერიკ ვიტუ	2001
16	ვალერი ჟისკარ დ'ესტენი	2003
17	ერიკ ორსენა	1998
18	მიშელ სერი	1990
19	ჟან-ლუ დაბადი	2008
20	ანჯელო რინალდი	2001

ადგილის ნომერი	სახელი და გვარი	არჩევის თარიღი
21	ვაკანტური
22	რენე დე ობალდია	1999
23	პიერ როზანბერგი	1995
24	მაკს გალო	2007
25	დომინიკ ფერნანდესი	2007
26	ჟან-მარი რუარი	1997
27	პერ ნორა	2001
28	ჟან-კრისტოფ რიუფენი	2008
29	ამინ მაალუფ	2011
30	დანიელ სალენავი	2011
31	მაიკლ ედვარდსი	2013
32	ფრანსუა ვეიერგანი	2009
33	დომინიკ ბონა	2013
34	ფრანსუა ჩენი	2002
35	ივ პულიკანიн	2001
36	ფილიპ ბოსანი	2007
37	რენე ჟირარი	2005
38	ვაკანტურია	1996
39	ჟან კლერი	2008
40	ქსავიე დარკოსი	2013

წინააღმდეგობა რეგიონული ენებისადმი

2008 წლის ივნისში საფრანგეთის ხელისუფლების მიერ წამოყენებულ საკონსტიტუციო ცვლილებას, რომელიც აღიარებდა და დაიცავდა ქვეყნის რეგიონულ ენებს (ესენია: ბასკური, ოქსიტანური, ბრეტონული, ფრანკო-პროვანსული, ალზასური გერმანული, ფლამანდრიული ჰოლანდიური, კორსიკული) აკადემია წინ აღუდგა.