სანქტ-პეტერბურგის იესოს წმინდა გულის ტაძარი
სანქტ-პეტერბურგის იესოს წმინდა გულის ტაძარი (რუს. Храм Святейшего Сердца Иисуса) — ერთ-ერთი კათოლიკური ტაძარი სანქტ-პეტერბურგში. ტაძარი აგებულია 1907-1917 წლებში.
| სანქტ-პეტერბურგის იესოს წმინდა გულის ტაძარი | |
| |
  | |
ძირითადი ინფორმაცია
| |
|---|---|
| გეოგრაფიული კოორდინატები | 59°52′50″ ჩ. გ. 30°26′11″ ა. გ. / 59.88056° ჩ. გ. 30.43639° ა. გ. |
| რელიგიური კუთვნილება | კათოლიციზმი |
| ქვეყანა |  რუსეთი
|
| ადგილმდებარეობა | სანქტ-პეტერბურგი |
| სასულიერო სტატუსი | მოქმედი |
| ფუნქციური სტატუსი |  რუსეთის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი
|
ხუროთმოძღვრების აღწერა
| |
| ხუროთმოძღვარი(ები) | სტეფან გალენზოვსკი |
| ხუროთმოძღვრული სტილი | ნეოგოთიკა |
| თარიღდება | XX საუკუნე |
ტაძარი მიეკუთვნება ღვთისმშობლის არქიეპარქიის ჩრდილო-დასავლეთ რეგიონს, რომელსაც ხელმძღვანელობს მთავარეპიკსოპოსი პაოლო რეცი. ტაძარი არის ფედერალური მნიშვნელობის ძეგლი.
ისტორია
რედაქტირება1892 წელს რამდენიმე ათასმა კათოლიკემ მიიღო გადაწყვეტილება აეშენებინათ კათოლიკური ტაძარი თავიანთ რაიონში. მშენებლობაზე თანხმობა მიიღეს 1905 წლის შემოდგომაზე. ამავე წელს ააშენეს დროებითი სამლოცველო ობუხოვის ქარხანასთან, რომელიც დაქვემდებარებული იყო ეკატერინე ალექსანდრიელის ბაზილიკასთან. 1906 წლის 18 ნოემბერს ტაძრის ასაშენებლად გამოყვეს მიწის ნაკვეთი ყოფილი სასაფლაოს ქუჩისა და ფარფოროვის კოლონიის კუთხეში. ტაძრის პროექტი შეიმუშავა არქიტექტორმა სტეფან გალენზოვსკიმ. პირველი ქვის ჩადება გაიმართა 1907 წლის 8 სექტემბერს. ფინანსური პრობლემების გამო მალე შეჩერდა სამშენებლო სამუშაოები და განხლდა მხოლოდ 1912 წელს, შემდეგშიც პერიოდულად ჩერდებოდა სამუშაოები. იესოს წმინდა გულის ტაძარში ღვთისმსახურება დაიწყო 1914 წლიდან, ჯერ კიდევ დაუსრულებელ ტაძარში. საბოლოოდ ეკლესია ააშენეს და აკურთხეს 1917 წლის დასასრულს ან 1918 წლის დასაწყისში. ტაძარს არ აქვს სამრეკლო, რის გამოც მან უჩვეულო ფორმა მიიღო, იგი არის გოთიკური ეკლესია სამრეკლოს გარეშე. 1914 წლიდან ეკლესიის წინამძღვარი იყო თეოფილიუს მატულიონისი, 2017 წელს მისი პატივისცემის ნიშნად კედელზე დაკიდეს ემორიალური დაფა[1].
1936 წლის ივლისში შენობაში მოხდა ხანძარი, რის შემდეგაც ეკლესია დალუქეს. საბოლოოდ იესოს წმინდა გულის ეკლესია 1937 წლის 23 მაისს დახურეს. შენობა გადასცეს ჯერ კომბინატს, შემდეგ „სპეცსტროის“ ტრესტს და ძლიერად გადააკეთეს. ეკლესია დაყვეს ოთხ სართულად.
რუსეთში კათოლიკური ეკლესიის ნორმალური ფუნქციონირების აღდგენის შემდეგ და კათოლიკური მრევლის აღორძინების შემდეგ, 1993 წელს მონსენიორ ჰარტმუტ კანიას ინიციატივით შენობის ნაწილი გადაეცა კათოლიკე მრევლს. 1996 წლის 6 ივნისს დროებით სამლოცველოში შედგა პირველი ღვთისმსახურება. 2003 წელს კი მორწმუნეებს გადაეცათ მთლიანი ნაგებობა. 2009 წელს მრევლმა გადაწყვიტა სამრეკლოს მიშენება, მაგრამ ეს ინიციატივა წააწყდა კულტურული მემკვიდრეობის საბჭოსა და სანქტ-პეტერბურგის საკანონმდებლო კრების წინააღმდეგობას, რომლებიც თვლიდნენ, რომ სამრეკლოს მიშენება შეცვლიდა შენობის ისტორიულ სახეს[2].
2011 წელს დაიწყო აღდგენითი სამუშაოები და დროებით ღვთისმსახურება გადავიდა ღვთისმშობლის მიძინების ტაძარში. 2014 წლისთვის სამუშაოები დასრულდა, რომლისთვისაც ფინანსები გამოყო რუსეთის ფედერაციის კულტურის სამინისტრომ[3].
2015 წლის 12 ივნისიდან ეკლესიის შენობაში აღდგა ღვთისმსახურება, პარალელურად მიმდინარეობდა სარესტავრციო სამუშაოებიც[4].
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Форум, на котором можно скачать чертёж восстановления башен и генеральный план, по которому костёл восстанавливают
- На одном из фото — проект реконструкции Храма Святейшего Сердца Иисуса и надстройки колоколен; наглядно представление в контексте окружающих зданий
- Церковь Святого Сердца в энциклопедии Санкт-Петербурга დაარქივებული 2018-05-12 საიტზე Wayback Machine.
- Церковь на сайте Militia Dei
- Храмы Петербурга დაარქივებული 2018-04-18 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ gaudete.ru. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2017-08-11. ციტირების თარიღი: 2018-05-22.
- ↑ «Жертвы ради колоколен» //АСН-инфо. 13 апреля 2009 года
- ↑ «Госзаказ на проведение работ на сумму 11 999 906 рублей: общая инф., документы заказа, сведения о контракте, отчёт о проделанных работах.» //Офиц. сайт Мин. культуры РФ. 5 июня 2012 года. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2015-12-10. ციტირების თარიღი: 2018-05-22.
- ↑ Богослужение в храме Сердца Иисуса. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2015-06-15. ციტირების თარიღი: 2018-05-22.